کتاب کوروش بزرگ و منشور حقوق بشر او

«کوروش بزرگ و منشور حقوق بشر او» به قلم ایرج رامتین( -۱۳۲۹)، به کنش و رویکرد کشورداری کوروش بزرگ هخامنشی می‌پردازد. در بخشی از کتاب می‌خوانیم: «کوروش، پادشاه ایران، متوجه گردید که برای جلوگیری از خطر حمله دزدان دریایی به سواحل ایران باید نیروی دریایی به وجود آورد و تا ایران دارای کشتی‌های جنگی نشود، خطر دزدان دریایی برای سکنه مناطق شمالی ایران که در ساحل دریای مازندران زندگی می‌کنند، از بین نخواهد رفت. این بود که استادکاران کشتی سازی را از سواحل دریای مغرب (دریای مدیترانه) فرا خواند و به آن‌ها دستور داد که در سواحل شمال ایران کارگاه‌های کشتی سازی به وجود بیاورند و سه نوع کشتی جنگی بسازند: اول کشتی‌هایی که با یک ردیف پاروزن حرکت می‌کردند و در عین حال بادبان داشتند. دوم کشتی‌هایی که با دو ردیف پاروزن (در دو طبقه بالای هم) حرکت می‌نمودند و سوم کشتی‌هایی که با سه ردیف پاروزن حرکت می‌کردند که ردیف سوم پاروزنان در طبقه بالا قرار داشت و دارای پاروهایی به طول ۲۵ متر بود که توسط هشت پاروزن به حرکت در می‌آمد و این کشتی، سنگین‌ترین ناو جنگی ایران به شمار می‌آمد و دارای بادبان نیز بود.»