کتاب ‏‫کردستان سرزمین آیین های نمایشی، انسان شناسی نمایشی

این کتاب با عنوان ‏‫کردستان سرزمین آیین‌های نمایشی، انسان‌شناسی نمایشی در مقایسه با اقیانوس پهناور فرهنگ و مدنیت سرزمین شگفت‌انگیز ایران، قطره‌ای بسیار کوچک دیده می‌شود، اما به‌اندازة خود وامی مثبت و بنیادین درم سیر کشف و شناساندن بخشی از فرهنگ عامه قوم کرد به‌عنوان یکی از اقوام کهن و ریشه‌دار سرزمین ایران برداشته است. کتاب ‏‫کردستان سرزمین آیین‌های نمایشی، انسان‌شناسی نمایشی نوشتة وحید زارعی است.

درباره کتاب ‏‫کردستان سرزمین آیین‌های نمایشی، انسان‌شناسی نمایشی

کتاب ‏‫کردستان سرزمین آیین‌های نمایشی، انسان‌شناسی نمایشی حاصل چندین سال پژوهش و مطالعه کتابخانه‌ای و میدانی همراه با مشاهده مشارکتی نگارنده به‌عنوان فرزندی از همان آب و خاک در استان کردستان است که حاصل به نتیجه رسیدن این پژوهش گردآوری و تحلیل آیین‌ها و نمایش‌های بومی کردستان در حوزة مطالعاتی هنرهای نمایشی، مردم‌شناسی و فرهنگ عامه است.

در هر قوم یا ملتی آیین‌ها و گونه‌های نمایشی وجود دارد که می‌تواند امکان بازنگری و نشر فرهنگ همان قوم را در قالب‌های سینما، رادیو، تلویزیون و تئاتر فراهم آورد و همین آیین‌ها و نمایش‌های بومی بی‌شک می‌تواند زمینة ایجاد تم یا بن‌مایه‌های نمایشی به‌منظور تولید محتوا و متون دراماتیک را فراهم آورند.

خواندن کتاب ‏‫کردستان سرزمین آیین‌های نمایشی، انسان‌شناسی نمایشی را به چه کسی پیشنهاد می کنیم؟

کتاب ‏‫کردستان سرزمین آیین‌های نمایشی، انسان‌شناسی نمایشی برای دوستداران استان کردستان و کسانی که به دنبال جمع‌آوری اطلاعات از این استان هستند بسیار مناسب است.

بخش‌هایی از کتاب ‏‫کردستان سرزمین آیین‌های نمایشی، انسان‌شناسی نمایشی

از آن جا که آیین‌های نمایشی - بومی مردم کردستان ایران از نظر تعداد و محتوا بسیار زیاد و گونه‌گون هستند، می‌توان اذعان نمود که احتمالاً ریشه‌هایی بسیار ژرف و بی‌انتها در فرهنگ عامه مردم فلات ایران دارند. ریشه‌هایی که با گذشت قرن‌ها و با افت و خیزهای اجتماعی و جغرافیایی توأم با تحمل تغییراتی طبیعی در حال حاضر بدین صورت به دست ما رسیده است. بسیاری از آیین‌ها و رسم‌ها به‌خاطر داشتن اهداف مختلف و اهمیتی خاص که مناسبت‌های گوناگون دارند، از شکل‌های نمایشی مخصوصی برخوردار هستند. به‌ویژه هنگامی که حرکاتی خاص یا گفتاری شگفت در آنها وجود داشته باشد. محمد عارف نوشته معمولا در اغلب آیین‌های نمایشی مردم کمیجان عناصری اساسی مانند رقص، آواز، موسیقی، صحنه، لباس، قصه، رنگ، ترانه، کشمکش، آغازه، میانه، پایانه، نمایشگر، نیایشگر، تماشاگر و تمام آن چیزهایی که به تئاتر مربوط می‌شود، به چشم می‌خورد. بااین‌حال این امکان وجود دارد که در یک آیین نمایشی از لحاظ محتوایی، اولویت‌ها با کنش‌های نیروهای مافوق طبیعی، پرسشی و اسرارآمیز یا جادوگرانه باشد.