کتاب جمهوری جیبوتی

کتاب جمهوری جیبوتی نوشته احمد علامه فلسفی است. این کتاب را انتشارات فراروان شناسی برای کسانی منتشر کرده است که به کشورشناسی علاقه دارند.

درباره کتاب جمهوری جیبوتی

جمهوری جیبوتی، کشوری با یک میلیون نفرجمعیت که در شاخ آفریقا است . پایتخت این کشور شهر جیبوتی است. جمهوری جیبوتی با ۲۳ هزار کیلومتر مربع مساحت، در شرق قاره آفریقا مستقر است. از کوچک‌ترین و کم‌جمعیت‌ترین کشورهای آفریقاست. ۹۴ درصد از مردم جیبوتی مسلمان و اهل تسنن هستند. زبان رسمی مردم این کشور عربی و فرانسوی است، ولی عمده مردم به زبان قبایل محلی با یکدیگر صحبت می‌کنند.

دسترسی آسان جیبوتی به آب‌های بین‌المللی از یکسو، و ارتباط زمینی آن با کشورهای مرکزی قاره آفریقا از سوی دیگر، بر اهمیت راهبردی آن افزوده‌اند. خاک جیبوتی مساعد برای کشاورزی نیست و مراتع طبیعی کمتر از ۵ درصد از خاک این کشور را تشکیل می‌دهند. جیبوتی از اعضای اتحادیه آفریقا و اتحادیه عرب است. جیبوتی به پیمان‌های بین‌المللی تغییرات آب وهوا، بیابان‌زدایی، حفظ محیط زیست، قانون دریاها، حراست از لایه ازون و مقررات کشتیرانی پایبند است. این کتاب اطلاعات جذابی درباره این کشور در اختیار علاقه‌مندان قرار می‌دهد.

خواندن کتاب جمهوری جیبوتی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام علاقه‌مندان به کشورشناسی پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب جمهوری جیبوتی

جمهوری جیبوتی کشوری است واقع در شمال شرق آفریقا، در کنار خلیج عدن و دریای سرخ، بین اریتره و سومالی.

جیبوتی از شرق با اریتره، از جنوب و غرب با اتیوپی و از جنوب شرقی با سومالی همسایه است و بقیه مرزهای آن‌ها در کنار خلیج عدن و دریای سرخ قرار گرفته‌است.

تاریخچه - جیبوتی در سال ۱۸۴۳ به چنگ فرانسوی ها افتاد ودر ۱۸۸۶ با سومالی تشکیل یک مستعمره فرانسه (حکومت سلطنتی محلی را) داد. آنچه امروز به جیبوتی معروف است سرزمین سومالی فرانسه نام و زیر فرمان فرانسه قرار داشت.

این سرزمین رسما در ۱۸۹۶ به یک مستعمره فرانسه تبدیل شد و پایتخت رسمی آن از « اوباک » به « جیبوتی » منتقل گردید. در ۱۹۵۸ سومالی فرانسه (جیبوتی) به عضویت کشورهای مشترک المنافع فرانسه درآمد. در ۱۹۶۷ با یک رفراندوم 60 درصد مردم جیبوتی به وحدت با فرانسه استعمارگر رأی دادند و ازین پس سرزمین عفار و عیسای فرانسه نامیده شد.

این کشور از مستعمرات فرانسه بوده‌است که در اصل سومالی‌لند فرانسه نامیده می‌شده‌است. جیبوتی در روز ۲۷ ژوئن ۱۹۷۷ از فرانسه استثمارگر استقلال یافت و به جمهوری جیبوتی تغییر نام داد. جنگ‌های قومی بین عفار و ایساس (سومالیایی‌نژادها) بعد از استقلال نیز در جیبوتی ادامه داشت.

در ۸ ماه مه ۱۹۷۷ در جیبوتی رفراندومی به عمل آمد که ۹۸ درصد مردم رأی به جدائی از فرانسه و استقلال کشور خود دادند و آنگاه به عضویت سازمان ملل پذیرفته شد. مجلس قانونگذاری آن ۶۵ نماینده دارد. در ۲۷ ژوئن همین سال امور کشور به مردم جیبوتی سپرده شد. بعدها جیبوتی از اعضای سازمان وحدت آفریقاو عرب گردید. حزب ترقی‌خواه، تنها حزب سیاسی کشور است.

در ۱۹۷۷ پس از یک رأی گیری مستقل احمددنی نخست وزیر بر اثر اختلافات میان مدرم عفار و عیسی استعفا نمود. در ۱۹۷۸ عبدالی محمد کامل در ماه فوریه به نخست وزیری رسید اما پس از هشت ماه گورادحماد برکات به نخست وزیری معین شد.

به موجب قانون اساسی که در ۱۰ فوریه ۱۹۸۱ به تصویب رسید. رئیس جمهور مستقیماً با رأی مردم به مدت ۶ سال انتخاب (یک بار دیگر می تواند) می شود و مجلس قانونگذاری ۶۵ نماینده دارد (به مدت ۵ سال). در اکتبر ۱۹۸۱، مجلس جیبوتی، کشور را تک حزبی اعلام کرد. انتخابات برای مجلس نمایندگان در ۲۱ مه ۱۹۸۲برگزار گشت. در حالیکه از مردم سومالی تبار 26، آفارتبار 23 و عرب تبار 16 نماینده انتخاب گردید. ژانویه 1992 چهارده عضو کمیسیون قانون اساسی شروع به کار کردند. رئیس جمهور حسن گولد آپی دون در ۱۹۷۷ و دوباره ۱۹۸۱ و دربار سوم در ۱۹۸۷ به ریاست جمهوری انتخاب شد.

بالاخره در سال ۱۹۹۴ موافقتنامه صلح میان اقوام درگیر جیبوتی به امضا رسید.

از سال ۱۹۹۹ اسماعیل عمر جیله به عنوان رئیس جمهور و در سال ۲۰۰۱ نیز دلیطه محمد دلیطه به سمت نخست وزیر منصوب شدند.

در حال حاضر تعداد زیادی از آوارگان اتیوپی و سومالی در این کشور زندگی می‌کنند.