کتاب یونگ‌شناسی کاربردی

یونگ‌ شناسی کاربردی کتابی نوشتهٔ رابین رابرتسون، روان‌شناس با رویکرد درمانی یونگی است. او در این کتاب به تبیین اندیشه و روش مطالعاتی کارل گوستاو یونگ (۱۹۶۱-۱۸۷۵) روان‌پزشک سوئیسی پرداخته است. این کتاب با ترجمهٔ ساره سرگلزایی منتشر شده است.

درباره کتاب یونگ‌ شناسی کاربردی

یونگ حقیقتاً یک متفکر واقعی بود و نظریاتش هنوز هم تا حد زیادی ناشناخته‌اند و یا برداشت اشتباهی از آن‌ها می‌شود. نظریات او مانند تمام کسانی که ایدهٔ جدیدی ارائه می‌دهند، همیشه درست نیستند. دیدگاه او درباره حقیقت با دیدگاهی که بر دنیا حاکم بود، بسیار متفاوت بود و این موضوع باعث شد که درک منظور واقعی او برای روان‌شناسان و دانشمندان هم‌دوره‌اش دشوار بشود.

سبک نوشته‌های او برای همکاران دانشگاهی‌اش زیاده از حد ادبی و برای ادیبان بیش از حد دانشگاهی بود. هنرمندان و نویسندگان بیش از دانشگاهیان راه خود را برای فهم عصاره افکار یونگ باز کردند، اما آن‌ها نیز به‌سرعت فهم خود را تعمیم دادند و نتوانستند با وسعت و عمق ذهن یونگ کنار بیایند. نویسنده در کتاب یونگ‌ شناسی کاربردی سعی دارد دریچه‌ٔ تازه‌ای به افکار و نظرات یونگ باز کند تا مخاطب بتواند نوع نگاه و رویکردهای او را بهتر درک کند.

این کتاب دربارهٔ روان‌شناسی ارائه شده توسط کارل گوستاو یونگ در نیمه اول قرن ۲۰ است و همچنین به آنچه در ارتباط با دیدگاه او و دررابطه‌با ورود ما به دنیای جدید قرن ۲۱ است، می‌پردازد. نویسنده در این کتاب سعی کرده تصویری یک‌پارچه از تفکر یونگ، منسجم‌تر از تصویری که در نوشته‌های همکاران او یافت می‌شود، ارائه دهد. به نظر او این تصویر، ارائهٔ منصفانهٔ نظریات او است.

ازآنجاکه عقاید یونگ اغلب غیرکاربردی و غیر واقع‌گرایانه و کم‌اهمیت تصور شده‌اند، تأکید نویسنده در کتاب یونگ‌ شناسی کاربردی بر فواید کاربردی عقاید او خواهد بود. اما در ابتدا دربارهٔ این صحبت می‌کند که یونگ چگونه فردی بود و چگونه و چرا بدیع‌ترین دیدگاه قرن ۲۰ را به وجود آورد.

خواندن کتاب یونگ‌ شناسی کاربردی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام علاقه‌مندان به روان‌شناسی پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب یونگ‌ شناسی کاربردی

«رشمیدس، ریاضی‌دان معروف یونانی یکی از نوادر بود: او فرضیه‌پردازی بود که می‌توانست از تئوری‌هایش استفاده‌ای کاربردی به‌عمل آورد. او با استفاده از روابط ریاضی، ترکیبی هوشمندانه از قرقره‌ها و اهرم‌هایی به‌وجود آورد که از آن‌ها برای حرکت دادن اشیای بسیار بزرگ استفاده می‌کرد. داستانی وجود دارد که ارشمیدس در حالی که به‌خاطر موفقیتی که به‌دست آورده بود هیجان‌زده بود، گفت «تکیه‌گاهی به من بدهید، من زمین را حرکت خواهم داد!»

یونگ نیز، مانند ارشمیدس، متوجه شد که فروید تنها به یک نمونه پی برده بود که چگونه روان‌شناسی می‌تواند از تاریخچه فردی رها شود و به تاریخچه نژاد انسان، آن‌طور که در اسطوره‌شناسی شرح داده شده است، بپردازد. این رویکرد تاریخی هم تکیه‌گاهی بود برای این‌که بیرون از بیمار بایستیم و هم اهرمی را فراهم کرده بود که روان بیمار را حرکت دهیم. یونگ بلافاصله این مسیر تازه در روان‌شناسی را دنبال کرد.

در سال ۱۹۱۲ یونگ اولین ثمره تحقیقاتش را با عنوان تکامل فردی و سمبل‌های لیبیدو منتشر کرد (بعدها مطالبی به این کتاب افزوده و این کتاب بازنویسی و در سال ۱۹۵۲ با عنوان سمبل‌های تکامل فردی منتشر شد) . در این کتاب، اندیشه‌ای مغایر با اندیشه‌های رایج ارائه شد و یونگ اظهار می‌کرد که لیبیدو صرفا انرژی جنسی نیست، بلکه انرژی روانی است و تصویری که در یک رؤیا وجود دارد فقط یک معمای تصویری نیست که رمز و راز آن باید فاش شود تا یک میل جنسی ممنوع آشکار شود، بلکه چیزی بسیار فراتر از آن است. یونگ در طی یک اکتشاف خیره‌کننده در نقش یک کارآگاه تحصیل‌کرده، برای فهم تخیلات یک زن مجرد در مراحل ابتدایی اسکیزوفرنی، تمام اسطوره‌شناسی را مرور کرد. آن زن «خانم فرانک میلر» و یکی از بیماران تئودور فلورنوی بود که در سال ۱۹۰۶ تخیلاتش را منتشر کرد.

فروید برای فهم همه تخیلات و رؤیاها به یک ریشه اسطوره‌شناسی واحد (یعنی عقده اُدیپ) رجوع می‌کرد، اما یونگ تصاویر تخیلات آن زن را بسط می‌داد تا سرتاسر اسطوره‌های فرهنگ‌ها و اعصار مختلف را دربر گیرد. هنگامی که تخیلات رمزگشایی می‌شدند، یونگ الگوی زمینه‌ای را که به‌طور اجتناب‌ناپذیری فرد را به‌سوی گسیختگی روان یا همان اسکیزوفرنی پیش می‌برد، پیدا می‌کرد.»