کتاب تصمیم حیاتی
معرفی کتاب تصمیم حیاتی
نمایشنامۀ تک‌پرده‌ای تصمیم حیاتی نوشتۀ سپهر اسدی یکی از ده اثری است که به بخش داوری مردمی مسابقۀ پردۀ اول راه پیدا کرده است. این مسابقه را طاقچه و نشر بیدگل برگزار کرده‌اند. هدف از این مسابقه کشف استعدادهای تازه در نمایشنامه‌نویسی فارسی است. اولین دورۀ «پردۀ اول» در تابستان ۱۴۰۰ برگزار شده است.
* روند مسابقه
مهلت ارسال آثار، از ۱ تا ۲۰ مرداد بود. این مسابقه با استقبال بسیاری روبه‌رو شد و علاقه‌مندان نمایشنامه‌های زیادی به مسابقه فرستادند. در ۲۰ روز مهلت ارسال آثار، ۳۶۴ اثر در مسابقه شرکت داده شد. این استقبال باعث شد داوران به زمان بیشتری برای داوری نیاز پیدا کنند. بنابراین زمان داوری طولانی‌تر شد.
از میان آثار فرستاده‌شده، داوران مسابقه، آقایان علی‌اکبر علیزاد و رضا سرور، سه اثر را به‌عنوان آثار برگزیدۀ بخش تخصصی انتخاب کرده‌اند و ده اثر را هم به رأی مردم گذاشته‌اند. در میان این ده اثر، آن سه اثر برگزیدۀ تخصصی هم قرار دارند؛ اما تا پایان رأی‌گیری مردمی عنوانشان اعلام نخواهد شد. همچنین با رأی مردم، یک اثر به‌عنوان برگزیدۀ مردمی معرفی خواهد شد.
* راهنمای داوری مردمی
ده نمایشنامه‌ای که به داوری مردمی آمده‌اند، به‌صورت رایگان در طاقچه منتشر شده‌اند تا بتوانید آنها را بخوانید و یک یا چندتای آنها را برای رأی‌دادن انتخاب کنید. شما فقط یک بار می‌توانید در رأی‌گیری پردۀ اول شرکت کنید، ولی در همان یک بار می‌توانید به یک یا چند نمایشنامه رأی بدهید.
برای شرکت در رأی‌گیری مردمی، باید ابتدا طاقچه را روی گوشی خود نصب کنید. سپس، در صفحۀ نخست اپلیکیشن اندروید یا آی‌آواس طاقچه، قسمت بالای صفحه، روی تصویر مربوط به مسابقۀ «پردۀ اول» بزنید تا به صفحۀ رأی‌گیری بروید. در صفحۀ رأی‌گیری می‌توانید به نمایشنامه(های) محبوب خود رأی بدهید.
* پیشنهادهایی برای داوری بهتر
شما در این مرحله یکی از داورهای مسابقه هستید. برای اینکه انتخاب بهتری بکنید، پیشنهاد می‌کنیم معیارهای مشخصی برای خودتان در نظر بگیرید تا بر اساس آن بتوانید آسان‌تر رأی بدهید. در نظر داشته باشید که هدف مسابقه کشف استعدادهای نمایشنامه‌نویسی است، پس این ده اثر را با شاهکارهای نمایش دنیا مقایسه نکنید. همچنین بهتر است ابتدا همۀ آثار را بخوانید تا بتوانید آنها را با هم مقایسه کنید.
پیشنهاد می‌کنیم به‌جز رأی دادن، وقتی هر نمایشنامه را می‌خوانید، نظر یا پیشنهادتان را زیر همان اثر در قسمت نظرها بنویسید. پیشنهادها و نظرهای شما می‌تواند به نویسنده‌های تازه‌کار کمک کند نقاط قوت و ضعفشان را بهتر بشناسند و داستان‌های بهتری در آینده بنویسند.
* اعلام نتایج
داوری مردمی از ۹ تا ۱۲ شهریور برگزار می‌شود. در پایان با رأی مردم، یک اثر به‌عنوان برگزیدۀ مردمی انتخاب می‌شود. نام این اثر و سه اثر برگزیدۀ داوران را در روز ۱۴ شهریور ازطریق شبکه‌های اجتماعی طاقچه و نشر بیدگل اعلام می‌کنیم و به هریک از برندگان، هدیه‌ای تقدیم خواهیم کرد.
جایزۀ برگزیدۀ مردمی: یک‌میلیون تومان نقدی + ۴۰۰هزار تومان اعتبار خرید کتاب کاغذی + اشتراک یک‌سالۀ طاقچه بی‌نهایت
اگر دربارۀ مسابقه سؤال یا پیشنهادی دارید، می‌توانید در واتس‌اپ به شمارۀ ۰۹۰۳۳۴۵۵۱۱۵ پیام بدهید.
حجم
۱۳٫۶ کیلوبایت
تعداد صفحه‌ها
۱۲ صفحه
حجم
۱۳٫۶ کیلوبایت
تعداد صفحه‌ها
۱۲ صفحه
نظرات کاربران
دوسش نداشتم اما به نظرم داشت از این میگفت که گاهی هم عمل کنیم و فقط توی فضای مجازی پست نزاریم در موردش 😓😑😐
در این نمایشنامه، یک داستان اجتماعی روایت می شود که در محیط پیرامون زندگی ما ممکن است رخ دهد. واکنش ما به آن چیست؟ انتخاب های ما در مقابل آن چیست؟ هر انتخاب چه پیامدهایی را به دنبال دارد؟ این
این روایت خیلی هاست که تو فضای مجازی دم از حقوق زنان میزنن اما وقتش که میرسه کاری نمیکنن. داستان خوب نوشته شده ولی دیالوگ های بین دختر و پسر میتونست بهتر باشه
خوب بود و با معنی، مخصوصا برخورد غیرمسئولانه پسر، ولی عنوان اصلی نمایشنامه بین تصمیم حیاتی و تصمیم نهایی نامشخص بود.
#۱۰ فکر نکنم کسی نصفه‌شب توی تاریکی، بلندبلند با خودش حرفایی رو بزنه که این پسر میزد. چرا وقتی میشه صدای ذهن شخصیت رو به‌صورت ویس‌اُوِر روی صحنه پخش کرد، باید یه مونولوگ طولانی و غیرعادی بذاریم توی دهن کاراکتر که افکارش
عجیبه که وقتی برای ایجاد خلق یک فضا در صحنه نمایش یعنی استفاده از مانیتور بزرگ در انتهای اتاق خواب و استفاده از چت، مقدماتش پرداخته می شود بعد از لحظاتی بلااستفاده می شود که از یکدستی کار بطرز چشمگیری
میشه گفت متنی بود که آدمو جذب میکرد ولی از لحاظ شخصیت پردازی خوب نبود.کاراکتر اصلی نمایشنامه بسیار غیرمنفعل بود و خود نمایشنامه هم کاملا قابل پیش بینی بود و غافلگیری نداشت.
ایده خوبی است ولی جنبه دراماتیکش روی صحنه کافی نیست و اگر به صورت نمایشنامه رادیویی درآید بهتر است
جالب بود
من خواننده زبره نیستم ولی به نظرم صحنه‌سازی‌هایی انجام شده که لزومی نداشته و اگر بیشتر به حالت‌های درونی و ذهنی شخص اول داستان رسیدگی میشد که بر اساس چه فرایند ذهنی کوتاهی کرده در وظیفش بهتر میشد.البته بنده چون