بریده‌هایی از کتاب سوختن در آب، غرق شدن در آتش

از آنان که ادعا دارند هر آن‌چه که می‌کنند دستور خداست هم بپرهیزید چرا که نتوانسته‌اند آن‌طور که می‌خواستند زندگی کنند

امیدوارم قبل از مرگم زندگی‌ام را به‌دست بیاورم

و آن دو کلمه دشواری که هیچ‌وقت جرئت گفتن‌شان را نداشتم دوستت دارم

فرق زندگی با هنر این است که هنر قابل تحمل‌تر است.

شاید باور نکنی ولی آدم‌هایی هستند که زندگی‌شان بی‌کمترین رنج و پریشانی می‌گذرد خوب لباس می‌پوشند خوب می‌خورند خوب می‌خوابند از زندگی خانوادگی‌شان راضی‌اند البته بعضی وقت‌ها غمگین می‌شوند ولی اثری بر زندگی‌شان نمی‌گذارد

چیزهایی هست خیلی بدتر از تنهایی. اما سال‌ها طول می‌کشد تا این را بفهمی وقتی هم که آخر سر می‌فهمی‌اش، دیگر خیلی دیر شده. و هیچ چیز بدتر از خیلی دیر نیست.

این غم لعنتی رهایم نمی‌کند و زندگی تک تک سلول های مغزم را تحلیل برده است

نظام آموزشی‌مان یادمان داده که همه‌مان می‌توانیم بزرگ‌ترین برنده باشیم ولی چیزی راجع به فلک‌زده‌ها یا آن‌ها که خودکشی می‌کنند به ما نگفت یا از وحشت انسانی که در جایی درد می‌کشد و تنها بی‌عشق بی‌هم‌کلام گلدانی را آب می‌دهد

همه برای رسیدن به نفعی ناچیز به‌هم تنه می‌زدند و سر هم کلاه می‌گذاشتند دروغ سلاح همگانی بود

برای من تأسف نخورید چون لیاقت زندگی کردن را دارم و راضی‌م ناراحت آدم‌هایی باشید که به خودشان می‌پییچند و از همه چیز شاکی‌اند آن‌ها که روش زندگی‌شان را مثل مبلمان خانه دائم عوض می‌کنند همین‌طور دوستان و رفتارشان را پریشانی‌شان دائمی است و به همه کس سرایتش می‌دهند از آن‌ها دوری کنید یکی از کلمات کلیدی آن‌ها عشق است

به یاد داشته باش دومین چیز برتر در این دنیا خواب آسوده شبانه است و برترین: مرگ آرام

خودستایی‌های مهمل وقتی که آدم‌های مشهور دور هم جمع می‌شوند تا برای به ظاهر عظمت‌شان کف بزنند و تو در شگفتی که اصل کاری‌ها کجایند؟ کدام غار بزرگ پنهان‌شان کرده؟ درست وقتی تمام آن به نهایت بی‌استعدادها برابر تشویق‌ها سر خم می‌کنند زمانی که خرها دوباره خرتر می‌شوند و تو در شگفتی که اصل کاری‌ها کجایند؟

باور کنید دنیا و مردم و سرگرمی‌های هنری‌شان هیچ ربطی به من ندارند ولی بگذار مردم به دیدن تک تک این نمایش‌ها بروند چون باعث می‌شود دور و بر خانه‌ام پیدای‌شان نشود و به خاطر این کارشان درود آتشینم بر آن‌ها

همیشه عواملی برای تباه کردن زندگی‌هامان هست بسته به این‌که چه چیز یا چه کس اول پیدای‌مان کند

متنفران از عشق‌ورزان بیشترند مردم باهم خوب نیستند شاید اگر بودند مرگ‌هامان این‌قدر دردناک نبود

سرآخر، گرسنه و فرسوده مجبور شدم برای یک لقمه نان به خیابان‌ها بروم و برای شغل‌های مزخرف تن به مصاحبه با آدم‌های پشت میزنشینی بدهم که نه صورت داشتند و نه چشم.

خوب‌ترین آدم‌ها بیشتر به‌دست خودشان می‌میرند فقط برای این‌که از بقیه فرار کنند و آن‌ها که باقی می‌مانند هیچ‌وقت درست درک نمی‌کنند که چرا کسی باید از دست آن‌ها فرار کند.

از دست دادن او فقط یک ناکامی کوچک دیگر توی زندگی کاملاً از دست‌رفته‌ام بود

و زبده‌ترین قاتلان آنان‌اند که علیه کشتن موعظه می‌کنند و آن‌ها که از همه بیشتر نفرت می‌ورزند موعظه عشق می‌کنند و بالاخره بهترین جنگاوران آن‌هایند که دعوت به صلح می‌کنند آن‌ها که دعوت به خدا می‌کنند، خود به خدا نیاز دارند آنان که دعوت به آرامش می‌کنند، خود از آن عاری‌اند آنان که دعوت به آرامش می‌کنند، عشق را نمی‌شناسند

شروع کردم به دیدن چیزها: ردیف فنجان‌ها پشت پیش‌خوان کافه یا سگی در حال راه رفتن در پیاده‌رو یا موشی که یک‌بار روی کمدم ایستاد با بدنش با گوش‌هایش با دماغش ثابت بود تکه‌ای از زندگی که درون خودش گیر افتاده بود چشمانش به من خیره شد چه‌قدر زیبا بودند

بعضی وقت‌ها تنها چیزی که نیاز داریم تا بتوانیم تنهایی راه خودمان را برویم مردگانی‌اند که دیوارهایی را که محصورمان کرده‌اند می‌لرزانند

آره راست می‌گی چیزهایی هست خیلی بدتر از تنهایی. اما سال‌ها طول می‌کشد تا این را بفهمی وقتی هم که آخر سر می‌فهمی‌اش، دیگر خیلی دیر شده. و هیچ چیز بدتر از خیلی دیر نیست.

برای من تأسف نخورید چون لیاقت زندگی کردن را دارم و راضی‌م ناراحت آدم‌هایی باشید که به خودشان می‌پییچند و از همه چیز شاکی‌اند آن‌ها که روش زندگی‌شان را مثل مبلمان خانه دائم عوض می‌کنند همین‌طور دوستان و رفتارشان را

نظام آموزشی‌مان یادمان داده که همه‌مان می‌توانیم بزرگ‌ترین برنده باشیم ولی چیزی راجع به فلک‌زده‌ها یا آن‌ها که خودکشی می‌کنند به ما نگفت

مردن پیش از مرگ غمناک‌ترین است

ولی شاید من هم مرده‌ام اما خودم خبر ندارم

ریتم زندگی‌ام را گم کرده‌ام

تمام دردهای زن با عشق درمان می‌شود ولی مرد، وقتی می‌فهمد همه از او متنفرند قوی‌تر می‌شود

مردن پیش از مرگ غمناک‌ترین است من فکر نمی‌کنم بتوانم چنین شرایطی را تحمل کنم ولی شاید من هم مرده‌ام اما خودم خبر ندارم

آن‌قدر خیانت و نفرت و پوچی در توده مردم میانه‌حال انباشته است که می‌تواند هر ارتشی را یک‌روزه مسلح کند