بریده‌هایی از کتاب تو را دوست دارم چون نان و نمک

درهایم همه باز در انتظار تو چرا چنین دیر کرده‌ای؟

کدامیک از ما، اول خواهد مُرد

مغرورانه و سختکوش زندگی ادامه دارد...

پیری یعنی جز خود به کسی دل نبستن

بحث بر سر زندانی شدن نیست سخن بر تسلیم نشدن است.

عمرِ اندوه درقرن بیستم یک سال بیش نیست.

چرا سخن از اعدام می‌گویم؟ هنوز که محاکمه نشده‌ام سر آدم را هم که چون خیاری نمی‌کنند این همه را فراموش کن پول اگر داری برایم گرمکن بگیر سیاتیکم بار دیگر باز گشته زن یک زندانی همیشه به چیزهای خوب باید فکر کند.

زیستن، مشغله‌ای است جدی، درست مانند دوست داشتن تو.

زیستن، مشغله‌ای است جدی، درست مانند دوست داشتن تو.

پلیس در روز روشن به خانه نمی‌ریزد رسم بر این است.

بر فراز دریا ابری سفید روی دریا کشتی نقره‌ای در درونش ماهی زرد برکنارش خزه آبی

مردی عریان در ساحل می‌اندیشد: ابر شوم یا کشتی؟ ماهی شوم یا خزه؟ نه این، نه آن و نه آن یکی دریا شو فرزندم دریا با ابرهایش، با کشتی‌هایش، با ماهیانش، با خزه‌اش.