دانلود و خرید کتاب صوتی حمله به عراق؛ آنچه رسانه‌ها به شما نگفتند

کتاب صوتی حمله به عراق؛ آنچه رسانه‌ها به شما نگفتند، نوشته نورمن سولومن و ریس ارلیک، درباره‌ی نقش پشت پرده‌ و روابط پیچیده‌ی ارباب رسانه و ارکان قدرت در شکل‌گیری و پوشش خبری جنگ آمریکا و عراق است. 

نسخه صوتی کتاب حمله به عراق؛ آنچه رسانه‌ها به شما نگفتند را با ترجمه‌ی محمدرضا نوروزپور و صدای خلیل هدایتی می‌شنوید.

درباره‌ی کتاب صوتی حمله به عراق؛ آنچه رسانه‌ها به شما نگفتند

نورمن سولومن و ریس ارلیک، دو خبرنگار نتیجه‌ی تحقیقات، پژوهش‌ها و تحلیل‌هایشان درباره‌ی جنگی که بین آمریکا و عراق درگرفت را در اثری جذاب و شنیدنی به نام حمله به عراق؛ آنچه رسانه‌ها به شما نگفتند منتشر کردند. آن‌ها با تشریح و تحلیل آنچه که رسانه­‌های کشورشان درباره این نبرد به خورد مردم خود و دنیا داده‌­اند، در اقدامی تحسین‌­برانگیز به تشریح سازمان رسانه‌­ای آمریکا در مواجه با جنگ عراق پرداخته‌­اند. جنگی که لقب بزرگ­ترین بحران نظامی قرن معاصر را با خود یدک می‌کشد. 

کتاب صوتی حمله به عراق؛ آنچه رسانه‌ها به شما نگفتند را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم 

کتاب صوتی حمله به عراق؛ آنچه رسانه‌ها به شما نگفتند برای علاقه‌مندان به مطالعات سیاسی و اجتماعی اثری جذاب و شنیدنی است. 

بخشی از کتاب صوتی حمله به عراق؛ آنچه رسانه‌ها به شما نگفتند

چهارده دسامبر ۲۰۰۲ حوالی مرکز بغداد، در امتداد رود دجله، زن عراقی، چند خارجی را در اطراف کارخانه تصفیه آب که در حین جنگ خلیج فارس در سال ۱۹۹۱ به شدت آسیب دیده بود، نشان داد. راهنمای ما با لحنی استوار صحبت می کرد و موضوعات فنی گوناگونی را برایمان شرح می‌داد، اما زمانی که یک نفر از او در خصوص احتمال جنگ در سال ۲۰۰۳ پرسید، صدایش شروع به لرزیدن کرد.

یک زن جوان آمریکایی سعی کرد به او آرامش دهد. نزدیک او رفت و گفت: «شما قوی هستید.»

راهنمای ما با قاطعیت جواب داد: «نه این طور نیست.» اشک در چشمانش حلقه زده بود. لحظاتی بعد دوباره به صدا درآمد و گفت: «ما دیگر خسته شده‌ایم.»

گرچه در مورد خودش سخن می‌گفت، اما گویی از طرف همه مردم عراق نظر می‌داد. پس از این همه غم، ترس و مصیبت، آنها به کلی بریده بودند و ازآنچه آینده احتمال داشت برایشان به ارمغان بیاورد به شدت ترسان و نگران بودند. به عنوان یک آمریکایی در بغداد، شاید عجیب ترین جنبه از هر ملاقاتی مواجه شدن تا حد بسیار نزدیک با عراقی‌هایی بود که چقدر راحت در پوشش رسانه‌ای آمریکایی‌ها، تبدیل به موجوداتی غیرقابل رویت و گذرا شده بودند. پذیرفتن بمباران مردمی که هیچ گاه کاملاً به نظر شبیه مردم نیامده‌اند و درد و رنجشان بسیار ناملموس و دور از ذهن بوده، بسیار آسان است؛ امانگاهی به عمق چشم‌هایشان، این تصور را زایل می‌کند.

به قول دوست هم سفر، بازیگر و کارگردانم، شان پن، در این مسافرت: «نیاز بود تا به اینجا بیایم و لبخندی را نظاره‌گر باشم، خیابانی را ببینم، بوهایی را استشمام کنم، با مردمی صحبت کنم و همه را با خود به خانه ببرم.»