دانلود و خرید کتاب صوتی علم تمرکز قوی

کتاب صوتی «علم تمرکز قوی» نوشتهٔ پیتر هالینز با ترجمهٔ پوریا دولت‌آبادی در مؤسسهٔ انتشاراتی فلسفه چاپ شده است. مهدی سعادتی گویندگی این کتاب صوتی را به‌عهده داشته است. علم تمرکز قوی حاوی ۲۳ روش برای بهره‌وری و نظم بیشتر؛ اهمال‌کاری و استرس کمتر است.

درباره کتاب صوتی علم تمرکز قوی

در کتاب علم تمرکز قوی می‌آموزیم که اهمال‌کاری‌ها و تنبلی‌ها، قابل حل هستند و نظم و اراده‌ٔ قوی لزوماً کلید تمرکز و موفقیت نیستند. مدیریت انرژی اهمیت دارد زیرا منابع محدود است و مغز هم مانند بدن به شرایط ایدئالی برای تمرکز نیاز دارد. «تمرکز»، محصولِ اراده و دیگر انگیزه‌های نا‌خود‌آگاه است و می‌توان گفت «تمرکز» تقریباً در رسیدن به تمامی‌آرزوهای ما نقش اساسی دارد. وقتی به چیزهایی که از زندگی‌مان می‌خواهیم فکر می‌کنیم، متوجه می‌شویم که برای دستیابی به آن، بیشتر از این‌که به شانس نیاز داشته باشیم، به تمرکز نیاز داریم. پیتر هالینز معتقد است که گاهی اوقات بهتر است برای خودمان محدودیت ایجاد نکنیم و فقط اولویت‌هایمان را بشناسیم. تمرکز مهم‌ترین عامل برای پیشرفت شخصی است، حتی اگر ما از آن به اسم‌های دیگری یاد کنیم.

کتاب صوتی علم تمرکز قوی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب به دوستداران کتاب‌های توسعهٔ فردی پیشنهاد می‌شود.

بخشی از کتاب صوتی علم تمرکز قوی

«طبق مطالعاتی که در دانشگاه هاروارد انجام شد، جیسون میشل متوجه شد که‌حفظ نظم و انظباط ذاتاً کار دشواری است. زیرا برای مردم تصور این که در آینده و با تأخیر به هدف خود می‌رسند چالش بر انگیز به نظر می‌آید. شبیه به نتیجه گیری‌های با تأخیر است که بالاتر به آن اشاره کردیم.

هدف منظم بودن امروز، این است که از مزایای آن در آینده برخوردار شویم. تمرین پیانو به مدت ۳۰ دقیقه در روز، نه تنها خیال والدین شما را از پرداخت شهریه‌ی کلاس راحت می‌کند، بلکه شما را برای تک نوازی‌های پر اهمیت آماده می‌کند و در مقایسه با همسالانی که برای تمرین زمان نگذاشتند، شما را مانند یک ستاره‌ی موسیقی نشان می‌دهد. هر جلسه تمرین بعد از ظهر عذاب آور و خسته‌کننده است، اما وقتی که زمان اجرا می‌رسد، از این‌که به آن پایبند بودید احساس رضایت دارید. متأسفانه، مفهوم آینده، که به مفهوم ب «از قبل برنامه‌ریزی کردن» گره خورده، برای بیشترمردم واقعی نیست.

طی یک مطالعه، به شرکت کنندگان ۳ موضوع داده شد تا در مورد آن‌ها فکر کنند. آن ۳ موضوع عبارت بودند از: خود آن‌ها در حال حاضر، یک سلبریتی خاص، یا خود آن‌ها در ۱۰ سال آینده. در همان حال، ذهن آن‌ها توسط یک اسکن مغزی رصد می‌شد. در کمال تعجب، تعداد شرکت کنندگانی که به خودشان در ۱۰ سال آینده فکر می‌کردند و آن‌هایی که به یک سلبریتی فکر می‌کردند تقریباً یکسان بود!

این نشان می‌دهد که شاید با یک سری از موضوعات آشنا باشیم، اما به آن‌ها توجه چندانی نداریم که در حال حاضر مورد بحث ما نیست .

به عبارت دیگر، نگاه ما به خودمان در ۱۰ سال دیگر، همان نگاهی است که به یک فرد نا آشنا داریم.

پدیده جدایی ما از آینده‌ی خودمان، ممکن است بتواند دلیل عقب انداختن کارهای‌مان را برای مردم روشن کند. طبیعتاً از تجربیات و بررسی مشابه دیگران استفاده نمی‌کنیم. ما ممکن است خودمان باشیم، بنابراین گرایش رفتاری جنبه‌ی دیگری از انسان، طبیعت انسان است که باعث تخریب تمرکز ما می‌شود. ما می‌توانیم کارها و تجربیات ناخوشایند را از ذهن‌مان خالی کنیم و آن‌ها را توسط آینده مدیریت کنیم. زیرا پیامد‌های آن به زندگی فعلی ما مرتبط نمی‌شوند.»