دانلود و خرید کتاب صوتی کارگاه جادو

کتاب صوتی کارگاه جادو نوشتهٔ لیزا اونز و ترجمهٔ ليلا قنادپور است. سارا جامعی گویندگی این کتاب صوتی را که حاوی ماجراهای «استوارت هورتن» است، انجام داده و رادیو گوشه آن را برای نوجوان‌ها منتشر کرده است.

درباره کتاب صوتی کارگاه جادو

کتاب صوتی کارگاه جادو رمانی برای نوجوانان است. لیزا اونز کارش را با فعالیت کوتاهی در زمینهٔ پزشکی آغاز کرد، پس از مدت کوتاهی مجری و تهیه‌کنندهٔ برنامه‌های کمدی رادیو و تلویزیون شد و بعد هم به نویسندگی روی آورد. داستان‌هایی از او برای بزرگسالان و همچنین کتاب‌های مصوری برای کودکان منتشر شده است، اما رمان کارگاه جادو اولین اثر او برای نوجوانان است. رمان صوتی حاضر دربارهٔ پسر ریزنقشی به نام «استوارت هورتن» است که دوست‌های بسیاری دارد. به مادر استوارت که پزشک است، شغل جدیدی پیشنهاد می‌شود. آن‌ها مجبور می‌شوند به شهر دیگری نقل‌مکان کنند. در این گیرو‌دار استوارت در خانهٔ جدیدشان در میان وسایلش، جعبه‌ای پیدا می‌کند که متعلق به عمویش «تونی» بوده است؛ جعبه‌ای که ماجراهای جدیدی را رقم می‌زند.

شنیدن کتاب صوتی کارگاه جادو را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

شنیدن این کتاب صوتی را به همهٔ نوجوان‌ها پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب صوتی کارگاه جادو

«استوارت از وقتی یادش می‌آمد آن قوطی را دیده بود، هر چند هیچ‌وقت توجه خاصی به آن نکرده بود. در خانه‌ی قبلی‌یشان جایش همیشه روی میز پدر بود و این‌جا روی لبه‌ی پنجره‌ی اتاق مطالعه.

تا از پیاده‌روی برگشتند، دوید طبقه‌ی بالا و رفت سراغ جعبه. قوطی فلزی استوانه‌ای شکلی بود که رویش تصویر دو تا حلقه‌ی قرمز و آبی توی هم داشت. حسابی رنگ و رو رفته بود و رگه‌های فلز از زیر رنگ‌هایش بیرون زده بود. چفت درش را باز کرد و گیره‌های کاغذ را بیرون ریخت. داخلش را نگاه کرد. نمی‌دانست باید انتظار چه چیزی را داشته باشد. چیزی جز یک جعبه‌ی خالی براق نبود. درش را دوباره بست و چند دقیقه‌ای همین جور نگاهش کرد.

صدا زد: «بابا؟»

جوابی نیامد.

رفت پایین. پدرش با دهانی نیمه‌باز از پنجره‌ی آشپزخانه به دور دست خیره شده بود. همیشه وقتی درباره‌ی جدول‌هایش فکر می‌کرد این شکلی می‌شد.

ـ بابا، چرا می‌گی این قلکه؟

ـ عذر می‌خوام؟

ـ مگه قلک نباید روش یه سوراخ برای سکه داشته باشه؟ این‌که هیچ سوراخی نداره. برای چی می‌گی قلکه؟

پدرش طوری قوطی را نگاه کرد انگار تا به حال آن را ندیده بود: «اوه...به نظرم یه جاییش نوشته بود. شاید این بغل؟»

استوارت با دقت همه جای جعبه را نگاه کرد و چیزی شبیه یک حرف ث پیدا کرد. بعد جعبه را چرخاند و ث شد پ. اما بعد از پ چیز دیگری ننوشته بود. جعبه را دوباره صاف کرد.»