دانلود و خرید کتاب صوتی آینده پسرت را بساز

کتاب صوتی آینده پسرت را بساز نوشتهٔ مایکل سی. ریچرت با ترجمهٔ پگاه فرهنگ مهر و صدای سلمان ظاهری در انتشارات آوانامه منتشر شده است. 

درباره کتاب صوتی آینده پسرت را بساز

نویسندهٔ کتاب صوتی آینده پسرت را بساز سال‌ها مشاور دادگاه خانواده بوده است. او برادر کوچک‌ترش را در نوجوانی به دلیل اعتیاد به مواد مخدر و مشروب از دست داده و به بازپروری مجرمان پسر زیر سن قانونی کمک بسیاری کرده است. 

او در مقدمهٔ کتابش می‌گوید بین داستان برادرش و تمامی داستان‌هایی که مراجعینش برایش تعریف می‌کردند، یک نقطهٔ مشترک وجود داشت؛ تمامی قربانیان مرد بودند. او می‌گوید در بین مراجعانش نوعی حس سردرگمی، تا حدی بی‌توجهی و بی‌پروایی، قطع ارتباط با محیط اطراف و انزوای ذهنی، دلیل اصلی انتخاب‌های خودتخریبی و خود‌ویرانگر آنان بوده است.

او در این کتاب تشریح می‌کند که برای بهبود آسیب‌های وارده به پسربچه‌ها چه کارهایی می‌توان انجام داد. او یاد می‌دهد چطور از پسرتان در برابر تهدیدهایی که بر سر راهش قرار می‌گیرد، حفاظت کنید؛ همچنین به شما یاد می‌دهد چطور می‌توانید مطمئن شوید پسرانتان به‌خوبی آمادهٔ شروع دوران مردانگی خود هستند. 

شنیدن کتاب صوتی آینده پسرت را بساز را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

شنیدن این کتاب را به والدینی که فرزند پسر دارند، پیشنهاد می‌کنیم. 

بخشی از کتاب صوتی آینده پسرت را بساز

«در هریک از این مثال‌ها، تعبیر صحیحِ پسران بر تعصب‌های قدیمی غلبه کرد. با تعهد به رشد انسانیِ پسران به‌عنوان نقطهٔ شروع، پیامدهای متفاوتی در خانواده‌ها، مدارس و جوامع موردتوجه قرار گرفتند. مارتا نوسبوم، اخلاق‌شناس، از مدرسهٔ حقوق دانشگاه شیکاگو، این هدف را که «مردم به‌راستی قادر به انجام چه کارهایی هستند» به‌عنوان معیار اخلاقی مناسبی از اینکه آیا کودک مراقبت‌های مناسبی دریافت می‌کند یا خیر پیشنهاد کرده است. از دید او، آنچه یک جامعهٔ اخلاقی را تعریف می‌کند خلق شرایطی است - منابع و روابط - که کودکان را قادر می‌سازند قابلیت‌های ذاتی خود را به قابلیت‌های واقعی تبدیل کنند. چه نوع پسرانگی‌ای ممکن است پسران را قادر سازد ظرفیت‌های انسانی کامل خود را کشف کنند؟

تحقیقات مختلف همگی یک جهت را نشان می‌دهند. بر طبق گفتهٔ نایوبی وِی، روان‌شناس: «آنچه ما را انسان می‌سازد مهارت‌های رابطه‌ای و احساسی ماست و ما باید راه‌هایی جهت تقویت این مهارت‌های مهم در زندگی بیابیم.» او همچنین شاهدِ تغییرِ مشخصی در کیفیت ارتباطات پسران از نوجوانی تا ابتدای بزرگ‌سالی بود. درحالی‌که پسرانِ کم‌سن‌وسال‌تر قادر به مراقبت، ارتباط و صمیمیت با یکدیگر در کودکی هستند، فشارهای فرهنگی برای مردانِ جوان اجتناب‌ناپذیرند. پسرانی که درعوض از دوستانِ نزدیک خود دور شده‌اند، ارتباطشان را با منابعِ اولیهٔ ارتباط و اشتراک از دست داده و همچنین تمایل خود را به بیان احساساتشان از دست داده‌اند، چراکه می‌ترسیدند آنها را «هم‌جنس‌گرا» بخوانند. گرچه آن پسران زندگی را بدون دوستان خود تاریک و گاه تحمل‌ناپذیر می‌دیدند، تعداد کمی از آنان قادر بودند در برابر جریانِ شدید آب شنا کنند. اکثرشان در مقصدِ آشنای انقباضِ احساسی، انزوای اجتماعی و عدم صحتِ فردی زخمی می‌شدند.»