دانلود و خرید کتاب صوتی شنود

کتاب صوتی شنود رمانی از گروه فرهنگی انتشارات شهید هادی است که با گویندگی امیر فرحان‌نیا در انتشارات ماه آوا منتشر شده است. این کتاب صوتی دربارهٔ تجربهٔ بازگشت از مرگ است.

درباره کتاب صوتی شنود

جسم او ده روزی را در بیمارستان و در بدترین فشارها گذراند و به تایید پزشکان در کما بود. اما روحش به گشت‌و‌گذار در عالم پرداخت و حقایق بسیاری را به چشم دید. حقایقی که با گفته‌های علمای ربانی درباره معاد و زندگی پس از مرگ نیز مطابقت دارد.

کتاب صوتی شنود یک رُمان امنیتی با موضوع جذاب بازگشت از مرگ است. این کتاب صوتی داستان و تجربه نزدیک به مرگ را بازگو می‌کند. پیش از این کتاب‌های "سه دقیقه در قیامت" و سپس "بازگشت" با درون‌مایه داستانی بازگشت از مرگ و معاد از این انتشارات منتشر شده بود که بسیار مورد استقبال قرار گرفت و رکوردهای زیادی را در زمینه چاپ و فروش کتاب جا‌به‌جا کرد. حال سومین اثر از این مجموعه، با داستانی جذاب، نفس‌گیر و البته طبق روال قبل، مستند، در قالب کتاب صوتی شنود برای دوست‌داران آماده شده تا بیش‌تر در باب تجربه‌های نزدیک به مرگ بخوانند و بشنوند.

شنیدن کتاب صوتی شنود را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

شنیدن کتاب صوتی شنود را به کسانی که دربارهٔ تجربه‌های پس از مرگ کنجکاو هستند، پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب شنود

سینه‌ام سنگین بود. توجه من از آن نقطه نورانی به پایین پایم در همان اتاق کوچک جلب شد. یکباره دیدم پیرمردی بسیار نورانی و مهربان که نمی‌توانم زیبایی چهره و محبتش را وصف کنم، با فاصله کمی روی سینه‌ام نشسته! با مهربانی به من لبخند زد و گفت: می‌خواهی با من بیایی؟ آمده‌ام جان تو را بگیرم، آماده هستی؟

من که وحشت تمام وجودم را گرفته بود، مات و مبهوت نگاهش کردم. مثل نگاه ملتمسانه یک دانش‌آموز در سر جلسه امتحان، وقتی امتحان تمام شده و او هیچ جوابی ننوشته نگاهش کردم.

به خودم قوت قلب دادم و گفتم: بد نیست همراهش بروم. من که در زندگی خیلی کارهای مهم و خوب کرده‌ام و آدم خیلی خوبی بودم. برای همین دستانم را به سمت حضرت عزرائیل بلند کردم تا مرا همراهش ببرد. خیلی خیالم از خودم راحت بود. به خودم اعتماد داشتم و مطمئن بودم به بهشت خواهم رفت!

بدنی شبیه من روی تخت بیمارستان بود و خودم در مقابل پیرمرد!

چه عشق و محبتی بین ما بود. اصلاً با آنچه اهل دنیا از عشق تعریف می‌کنند تفاوت داشت. نمی‌خواستم چشم از آن پیرمرد نورانی بردارم.

لبخند زیبایش، محاسن سفید و بلندش و پیراهن سفیدش که مانند نور می‌درخشید را فراموش نمی‌کنم.

او مانند پدری مهربان، که دلسوزانه به پسرش نگاه می‌کند، به من خیره بود. برای همین ماندم چه جوابی بدهم. راضی بودم که با او بروم. این پیر مهربان، به یقین خیر مرا می‌خواست.

درست در همان زمان و شاید در کمتر از یک لحظه، تمام زندگی‌ام، از لحظه تولد تا زمان ورود به این اتاق بیمارستان در مقابلم ظاهر شد. آن هم با تمام جزئیات!

آنجا تکلمی صورت نمی‌گرفت. حرفی رد و بدل نمی‌شد، اما تمام سؤالات من به طور کامل جواب داده می‌شد. من نتیجه تمام کارهایم را در همان لحظه دیدم و مرور کردم!

من آنچه از خوبی‌ها و بدی‌ها انجام داده بودم به طور کامل مشاهده کردم. من می‌دیدم کدام کارهایم کاملاً برای رضای خدا بوده و کدام کارهایم نیت غیر خدایی داشته!

برای کارهایی که فقط برای رضای خدا انجام داده بودم، (که متأسفانه تعداد آن‌ها خیلی کم بود) درجات و مقامات معنوی برایم ایجاد شده بود و می‌فهمیدم که تمام ملائک به من مباهات می‌کردند، اما برای کارهایی که نیت غیر الهی داشتم، می‌دیدم که ضرر کردم.

در مشاهده اعمال، کسی مرا قضاوت نکرد. کسی مرا توبیخ ننمود، خودم بودم و وجدان خودم. حتی دیدم که بارها و بارها تا پای مرگ رفته بودم و این خداوند بود که مرا در آن لحظات نجات می‌داد.

بارها در مأموریت‌های مهم مرزی، مشکلات و سختی‌ها را به چشم دیده بودم و حالا با یقین متوجه می‌شدم که در تمام آن لحظات، عنایت خاص خداوند مانع مرگم شده بود.

حتی مشاهده کردم که در بسیاری از مأموریت‌ها، اگر عنایت خداوند نبود هیچ‌گونه موفقیتی به دست نمی‌آوردیم.

دست قدرت خدا در تمام هستی، همواره با ما بود. من یقین کردم که در تمام امور، حتی مسائل مربوط به امنیت کشور، دست عنایت خداوند و اهل بیت: همواره پشتیبان ما بوده و هست.

محاسبه آغاز شد. گاهی به برخی اعمالم فکر می‌کردم که به نظر من خیلی خوب بوده، اما می‌دیدم که به علت نیت غیر خدایی که داشتم پوچ شده و اصلاً در محاسبات الهی به حساب نیامده بود!

می‌خواستم بگویم که این شغل را که با هزاران خطر و گرفتاری همراه است برای خدا انتخاب کردم، اما نشانم دادند که من به دنبال یک شغل ثابت و آبرومند بودم و سر از اینجا درآوردم. یعنی خیلی نیت الهی در آن نمایان نبود.

حتی اشاره کردم که من در فلان مأموریت خیلی سختی کشیدم تا آبروی اسلام و ایران حفظ شود، اما به من نشان دادند که خیلی اصرار داشتی به نام خودت این مأموریت گزارش شود و به خاطر آن مأموریت، حسابی تشویق شدی و مُزدت را گرفتی!