علی امیری

مروری بر کتاب دروغ‌های علمی: افشای تقلب، سوگیری، بی‌دقتی و غلو در علم

ما می‌خواهیم همه‌چیز را پیش‌بینی، اندازه‌گیری و مهار کنیم، آیا چنین کاری ممکن است؟

نتیجۀ تمجید بی‌حدوحصر ویرجینیا وولف انبوهی از رمان‌های بد بوده است

گویی مصائب پیترسون او را شیرفهم کرده که ما فقط در کنار هم می‌توانیم از پس زندگی بربیاییم

در این دوره بهتر از همیشه فهمیده‌ایم که به حضور دیگران نیاز داریم، نه ارتباط با آن‌ها

حتی متخصصان روان‌شناسی نیز ممکن است در فهم یادداشت‌های خودکشی اشتباه کنند

احساس کوچک‌بودن در جهانْ چشم‌اندازی است که بسیار لازمش داریم

کافکا در داستان‌های خفقان‌آور و تنگناهراسانه‌اش راهنمایی برای زندگی در عصر همه‌گیری به دست می‌دهد

تقریباً هیچ‌کس یک نابغه را دوست ندارد تا زمانی که بمیرد

داستایفسکی می‌گفت هر فلسفه‌ای که دربارۀ انسانیت بسازید باز وجهی از انسانیت از آن بیرون می‌ماند

دلیل اهمیت نابرابری چندان پیچیده نیست: نابرابری باعث مرگ انسان‌ها می‌شود

هنگامی‌که آزادی‌های اقتصادی سلب می‌شوند، بازارهای غیررسمی با ابتکارهای تازه به راه می‌افتند

اینستاگرام یکی از شلوغ‌ترین جاهای دنیاست، ولی هیچ‌جا به این اندازه احساس تنهایی نمی‌کنید

مطالعۀ واکنش‌های انسانی به طردشدن چه چیزی دربارۀ ما می‌گوید؟

ریچل هالیس از زنان می‌خواهد تا دروغ‌هایی که دربارهٔ خود باور کرده‌اند را دور بریزند. اما دروغ‌هایی که خودش می‌گوید چه؟

شکستن عهدهایی که با خودمان بسته‌ایم، همزمان تلخ و شیرین است. چرا؟

ترول‌ها در دنیای مجازی تنها یک هدف دارند: خندیدن

شبکه‌های اجتماعی گذشته‌مان را بی‌کم‌و‌کاست بایگانی می‌کنند

مت تایبی می‌گوید رسانه‌ را باید جدای از سیاست دید. آیا ممکن است؟

چرا نوجوان‌‌ها دوست دارند کارهای عجیب و خطرناک بکنند؟