کتاب صوتی ورونیکا تصمیم می‌گیرد بمیرد نوشته پائولو کوئیلو (کوئلیو) است. این کتاب با ترجمه بهناز سلطانیه و صدای سارا فیض منتشر شده است. این کتاب روایتی جذاب از زندگی دختری به نام ورونیکا و اتفاقات یک هفته از زندگی او است.

درباره کتاب ورونیکا تصمیم می‌گیرد بمیرد

ورونیکا دختر جوانی است که به ظاهر زندگی موفقی دارد اما او به‌شدت خسته و افسرده است، تا اینکه یک روز تصمیم می‌گیرد با خوردن قرص خودکشی کند، او در یک بیمارستان روانی به‌هوش می‌آید. بیمارستان روانی‌ای که به ترسناکی مشهور است و بیماران با مشکلات روانی شدید را به آنجا می‌آورند، دکتر به او می‌گوید مدت زمان زیادی زنده نیست و حالا او نمی‌داند چه اتفاقاتی منتظرش است. خوشبختی یا مرگ.

رمان ورونیکا تصمیم می‌گیرد بمیرد، در طول یک هفته اتفاق می‌افتد؛ هفته‌ای پر از رویدادهای مختلفی که برای شخصیت داستان رخ می‌دهند و به‌مرور باعث تغییر دیدگاه و تحول او می‌شوند. این کتاب یکی از آثار سه‌گانهٔ پائولو کوئيلو است؛ سه کتابی که در آن‌ها به یک هفته زندگی انسان‌های معمولی پرداخته می‌شود که هرکدام به‌یک‌باره خود را پیشِ‌روی مرگ، قدرت یا عشق می‌یابند. پائولو کوئیلو در این سه‌گانه معتقد است: "چه در درون انسان و چه در میان جوامع، تغییرات بزرگ در دوره‌های زمانی بسیار کوتاه رخ می‌دهند، درست زمانی‌که اصلاً انتظارش را هم ندارند و زندگی انسان‌ها را به مبارزه‌ای فرامی‌خواند تا شهامت و قدرت اراده‌شان را برای این تحولات بیازماید و از آن لحظه به‌بعد نمی‌توان وانمود کرد که چیزی رخ نداده است یا بهانه بیاوریم که آمادگی نداشته‌ایم، چون این مبارزه منتظر ما نمی‌ماند. زندگی به عقب بازنمی‌گردد، اینجاست که متوجه می‌شویم حتی یک هفته هم زمان زیادی است تا تصمیم بگیریم سرنوشت خویش را پذیرا باشیم یا خیر."

دو اثر دیگر این سه‌گانه کنار رود پیدرا نشستم و گریستم و شیطان دوشیزه پریم هستند.

شنیدن کتاب ورونیکا تصمیم می‌گیرد بمیرد را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام علاقه‌مندان به ادبیات داستانی پیشنهاد می‌کنیم.

درباره پائولو کوئیلو

پائولو کوئیلو (کوئلیو) متولد ۲۴ آگوست ۱۹۴۷، نویسنده و شاعر برزیلی است. پائولو از نوجوانی علاقه داشت که نویسنده شود. اما خانواده‌اش او را به دانشکده حقوق فرستادند. ولی پائولوی جوان و سرکش، سفری طولانی و «هیپی‌وار» را در آمریکای جنوبی و شمال آفریقا و اروپا آغاز کرد و به مواد مخدر روی آورد. زمانی که به برزیل بازگشت در دهه ۱۹۶۰ میلادی، به عنوان ترانه‌سرا برای چند خواننده لاتین‌زبان فعالیت می‌کرد. در سال ۱۹۷۴، حکومت نظامی حاکم برزیل، او را به سبب ترانه‌هایش بازداشت کرد.

در دهه ۱۹۸۰، او به طور تمام وقت به نویسندگی روی آورد و این زمانی بود که کوئیلو از آن به عنوان نوعی بیداری درونی یاد می‌کند. پس از چند رمان اول او که تجربه ناموفقی بودند، کتاب کمیاگر را نوشت. کیمیاگر تبدیل به یکی از کتاب‌های پرفروش شد. این کتاب تاکنون ۸۳ میلیون نسخه فروش داشته و به ۸۱ زبان گوناگون ترجمه شده است. این میزان فروش، رکورد گینس را نیز به دست آورده است.

کوئیلو یکی از موفق‌ترین نویسندگان موثر جهان است و نزدیک به ۲۱۰ میلیون نسخه از کتاب‌هایش در بیش از ۱۷۰ کشور جهان به فروش رفته است. او در شبکه‌های اجتماعی نیز دنبال‌کنندگان بسیاری دارد و مجموعه‌ای از حدود ۸۰ هزار عدد از دست‌نوشته‌هایش را به صورت الکترونیکی منتشر کرده است. پائولو کوئيلو یک بار هم در سال ۱۳۷۹ به ایران سفر کرده است.

بخشی از کتاب ورونیکا تصمیم می‌گیرد بمیرد

"مثل عمهٔ پرستاری که دیروز ـ یا شایدم روزای قبل ـ دقیقاً نمی‌دونم ـ صحبت می‌کرد، شروع می‌کنم به افزایش وزن. بعدش رژیم می‌گیرم، اما هر روز و هر هفته، رژیمم شکست می‌خوره. در اون زمان، شروع می‌کنم به خوردن قرصای ضدافسردگی، بعدشم چند تا بچهٔ دیگه به دنیا می‌آرم که ثمرهٔ شبای زودگذر معاشقه هستن. به همه می‌گم بچه‌هام تنها دلیلم برای زندگی هستن، اما درحقیقت، زندگی من تنها دلیلِ وجودِ اوناست.

"مردم، همیشه ما رو به چشم یه زوج خوشبخت می‌بینن، درحالی‌که هیچ‌کدوم تصور نمی‌کنن که زیر نقاب این خوشبختی پوشالی، چه تلخی و چه سازشی نهفته‌س.

"تا اینکه بالاخره، یه روز می‌رسه که شوهرم برای اولین‌بار معشوقه می‌گیره و من احتمالاً مثل عمهٔ اون پرستار، جاروجنجال راه می‌ندازم و یا شایدم دوباره به فکر خودکشی می‌افتم. اما دیگه توی اون سن، پیر و ترسو شدم و البته دوسه‌تایی بچه دارم که به کمکم نیاز دارن و چاره‌ای ندارم جز اینکه قبل از دست کشیدن از همه‌چیز، اونا رو بزرگ کنم تا توی این دنیا یه جایگاهی برای خودشون دست‌وپا کنن. نه، خودکشی نمی‌کنم: نمایشی ترتیب می‌دم، تهدید می‌کنم که ترکت می‌کنم و بچه‌ها رو هم با خودم می‌برم؛ مثل همهٔ مردا شوهرم هم کوتاه می‌آد و به من می‌گه که دوستم داره و این مسئله دیگر تکرار نمی‌شه. حتی فکرش رو هم نمی‌کنه که اگه واقعاً تصمیم به ترکش بگیرم، تنها راهی که دارم، اینه که به خونهٔ پدرومادرم برگردم و تا آخر عمرم همون‌جا بمونم و اونجا مجبور باشم به حرفای مادرم گوش بدم که می‌گه چطور با دست خودم فرصتای خوشبختی رو از دست دادمو اینکه شوهرم، باوجود خیانتش، یه شوهر ایدئاله؛ که بچه‌هام به‌خاطر این متارکه لطمه می‌بینن.