کتاب خود واقعی ات باش

خود واقعی ات باش نوشته احسان تحویل‌زاده، کتابی درباره عزت نفس و تقویت آن در راه رسیدن به خواسته‌ها است.

 درباره کتاب خود واقعی ات باش

ریشه بیشتر رفتارهایی که از خود بروز می‌دهیم و احساساتی که تجربه می‌کنیم، در درون خود ماست و به میزان «عزت‌نفس» ما مربوط است. اینکه چه احساسی نسبت به خود داریم و چه مقدار برای خودمان ارزش قائل هستیم؟ آیا اصلا خودمان و وجودمان را دوست داریم یا نه؟ آیا به خودمان احترام می‌گذاریم و از خود مراقبت می‌کنیم؟ اصلا چه نگرشی نسبت به خودمان داریم و چگونه با خودمان رفتار می‌کنیم؟ و درباره خودمان چه افکار و باورهایی داریم؟

حتی میزان اعتمادبه‌نفس ما هم که برای انجام وظایف و کارهای خود به آن نیاز داریم و پیروزی یا شکست ما را رقم می‌زند، مستقیما با میزان «عزت‌نفس» ما ارتباط دارد. پایه اعتمادبه‌نفس، این است که در درجه اول برای خودمان ارزش قائل باشیم و خویشتن را باور داشته باشیم. آن وقت می‌توانیم در انجام کارهای خود نیز دقت و مهارت کافی را به دست آوریم و اصطلاحاً اعتمادبه‌نفس داشته باشیم.

اهمیت ریشه‌ای عزت‌نفس در موفقیت و رضایت شخصی، محققان و کارشناسان حوزه‌های روان‌شناسی، بهبود فردی و رشد و توسعه شخصی را بر آن داشته است که به جای پرداختن به مسائل و عوارض بیرونی، بیشتر روی این جنبه تعیین‌کننده درونی انسان تمرکز داشته باشند و به افراد کمک کنند از طریق تقویت عزت‌نفس و احساس خودارزشمندی، مشکلات فردی و ارتباطی خود را به نحو مؤثرتری حل کنند.

آنها دریافته‌اند هرجا قادر نیستیم در روابط عاطفی و ارتباطات اجتماعی، رفتار دوستانه و مناسبی از خود بروز دهیم، به نوعی از فقدان عزت‌نفس رنج می‌بریم. همچنین رشد و رضایت فردی ما نسبت به خودمان کاملا به این بستگی دارد که در درجه اول چه تلقی و باوری نسبت به خود داریم. آیا با خودمان در صلح و دوستی به سر می‌بریم یا خیر؟ بنابراین عزت‌نفس، یکی از نیازهای اولیه انسان و یکی از عوامل حیاتی سلامت روانی اوست.

کتابی که در دست شماست، به این موضوع مهم می‌پردازد. آقای احسان تحویل‌زاده، نویسنده کتاب «خود واقعی‌ات باش»، با بیانی ساده و مثال‌های مختلفی از زندگی روزانه کوشیده است ابعاد مختلف عزت‌نفس را در زندگی ما نشان دهد و راهکارهایی برای تقویت عزت‌نفس ارائه کند.

خواندن کتاب خود واقعی ات باش را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

 علاقه‌مندان به کتاب‌های موفقیت و رشد فردی مخاطبان این کتاب‌اند.

بخشی از کتاب خود واقعی ات باش

اوج شکل گیری عزت‌نفس در ۱۴ ماهگی تا سه‌سالگی است و تا سن ۷ سالگی این روند کامل شکل می‌گیرد. در این مدت زمان خیلی مهم است که با فرزند چگونه برخورد می‌شود که اساس عزت‌نفس ما به این سن برمی‌گردد. نوزاد انسان وقتی به دنیا می‌آید کاملاً نیازمند به پدر و مادر خویش است و از اینجا قصه عزت‌نفس ما شروع می‌شود. تا سن هفت‌سالگی مغز کودک در حالت آلفاست. آلفا و بتا و دلتا و تتا گستره امواج مغز انسان‌هاست که حالت آلفا گستره‌ای پایین از امواج مغز است که اوج تلقین‌پذیری ضمیر ناخودآگاه ما انسان‌هاست.

اگر بخواهم مثالی بزنم که بهتر درک شود، آن چند دقیقه اولی که تازه از خواب بیدار می‌شویم و توانایی بازکردن در یک بطری را هم نداریم، نزدیک به حالت آلفاست. مغز کودک تا هفت‌سالگی بیشتر در این حالت است و دائما در حال یادگیری رفتارها، افکار و باورهای انسان‌های بزرگ‌تر از خودش است و به دنبال این است که قوانین را درک کند؛ قوانین زنده‌ماندن و زندگی‌کردن، جزئی پذیرفته‌شده از یک خانواده و اجتماع بودن، مورد توجه بودن و دوست‌داشتنی بودن؛

چون نیاز به تأیید از همان کودکی یکی از نیازهای اولیه و لازم است. اگر پدر و مادر در دوران کودکی ما را تحقیر، مقایسه و مسخره نکرده باشند و با ما بدرفتاری جسمی نکرده باشند، مثل تنبیه بدنی و فیزیکی و اگر عملاً نشان داده باشند که به داشتن صلاحیت و خوب‌بودن ما اعتقاد دارند، با شرایطی عالی روبه‌رو می‌شویم که نگرش‌های آنها را درون‌ریزی کنیم و در نتیجه پایه و اساس عزت‌نفس مطلوب را پی‌ریزی کنیم؛ اما اضافه می‌کنم که همیشه استثنائاتی وجود دارد و به‌هیچ‌عنوان نمی‌توان دقیق گفت که این اتفاق حتماً می‌افتد. ممکن است به افرادی بربخوریم که علی‌رغم شرایط نرمال زندگی و داشتن تمامی امکانات کافی، باز هم عزت‌نفس خوبی ندارند. به کسانی برمی‌خوریم که در کودکی از داشتن پدر و مادر خوب برخوردار بوده‌اند با این حال به بالغ‌های فاقد احساس امنیت خاطر و عزت‌نفس تبدیل شده‌اند.

در مقابل افرادی را می‌بینیم که در دوران کودکی شرایط بسیار سخت و دشواری را پشت سر گذاشته‌اند و با این حال در مدرسه خیلی عملکرد خوبی داشته‌اند، روابطی رضایت‌بخش ساخته‌اند و احساسی از خود ارزشمندی در آنها دیده شده و در دوران بلوغ و بزرگی عزت‌نفس خوبی را به نمایش گذاشته‌اند.

ولی به‌طور کلی می‌توان گفت در خانواده‌هایی که احساس احترام وجود داشته باشد و افراد به نوعی خوددوستی را دیده باشند و خانواده تابع قوانینی باشد که نشانه‌ها برای فرزند ثابت باشد و مدام در حال تغییر نباشد، فرزندانی با سلامت روان بهتری پرورانده می‌شود و این فرزندان آینده‌ای به‌مراتب زیباتر را تجربه خواهند کرد.