کتاب جمهوری سیرالئون

 کتاب جمهوری سیرالئون نوشته احمد علامه فلسفی است که به معرفی ویژگی‌های طبیعی، فرهنگی، اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و جاذبه‌های گردشگری کشور سیرالئون می‌پردازد و روابط ایران با این کشور را بررسی می‌کند.

 درباره جمهوری سیرالئون

جمهوری سیرالئون (Sierra Leone) کشوری است در غرب آفریقا. امروزه با وجود غنای منابع طبیعی، ۷۰ درصد از مردم سیرالئون زیر خط فقر زندگی می‌کنند.

پایتخت و بزرگ‌ترین شهر آن فری‌تاون است. جمعیت سیرالئون 7میلیون نفر و زبان رسمی آن انگلیسی است. واحد پول این کشور لئون نام دارد.

مردم سیرالئون از حدود شانزده گروه قومی تشکیل شده‌اند که هرکدام زبان و آداب خود را دارند. دو قوم بزرگ‌تر و بانفوذتر از میان آن‌ها، قوم تنمه و قوم منده است. 80درصد از مردم سیرالئون مسلمان و ۲۰ درصد مسیحی هستند.

جغرافیا - سیرالئون کشوری است کوچک به مساحت ۷۱٬۷۴۰ کیلومتر مربع که در غرب آفریقا و در کنار اقیانوس اطلس قرار دارد. ۷۱٬۶۲۰ کیلومتر مربع از خاک این سرزمین در خشکی و ۱۲۰ کیلومتر مربع از آن در دریاست. این کشور از شمال و شرق‌ باگینه‌ به‌طول ۶۵۲ کیلومتر و از جنوب شرقی با لیبریا ۳۰۶ کیلومتر مرز مشترک دارد.

کشف این منطقه از سوی اروپاییان در سال ۱۴۶۰و توسط پرتغالیان صورت گرفت. نام سیرالئون نیز از زبان پرتغالی گرفته شده و به معنای «کوه شیران» است. منطقه سیرالئون در آن دوره تبدیل به یکی از مناطق تجارت برده برای اروپاییان شد.

سیرالئون سابقه‌ای طولانی در تجارت برده دارد و مرکز ارسال هزاران اسیر آفریقایی به کشورهای استعمار طلب بوده‌است. پایتخت این کشور فری تاون از سال ۱۷۸۷ به عنوان محل اصلی زندگی بردگانی شد که به کشور خود بازگشته بودند.

این کشور هم‌اکنون کشور ضعیفی است و با فقر، فساد و کمبود مدیریت در اقتصاد دست به گریبان است. سیرالئون از لحاظ معادن الماس بسیار غنی است. تجارت جواهرات قاچاق در این کشور با عنوان «الماس خون» انجام می‌گیرد که همین موضوع باعث ایجاد تنش‌های مالی و درگیری‌های غیرنظامی شده که دولت تلاش می‌کند تا قاچاق الماس از طریق مرزها را متوقف کند.

 خواندن کتاب جمهوری سیرالئون را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

علاقه‌مندان به کشورشناسی مخاطبان این کتاب‌اند.

 بخشی از کتاب جمهوری سیرالئون

در قرن ۱۷و ۱۸ بازاره برده فروشی سیبرالئون رواج داشت. در ۱۷۸۸ نواحی ساحلی این سرزمین بچنگ انگلستان استثمارگر افتاد. با لغو مقررات برده داری ، مخالفان برده داری آبادی فری توون شهرک آزای را برافراشتند. بردگان فراری با ازاده شده را درین سامان جادادند. در سال ۱۸۰۸ این ناحیه به مستمعره انگلستان تبدیل شد . در سال ۱۸۹۶ نواحی داخلی سیرالئون نیز گرفتار استعمار و استثمار بی رحمانه انگلستان شد و سپس رسما به مستعمرات آن تبدیل گشت. سیرالئون در تاریخ بیست و هفت آوریل ۱۹۶۱ از زیر نفوذ و سیطره انگلیسی ها خارج شد و به استقلال رسید.

شهر «فری تاون‌» پایتخت سیرالئون است و از دیگر شهرهای پرجمعیت آن می‌توان به «کنما»، «کابالا» و «بونت‌» اشاره کرد. این کشور هم اکنون کشور ضعیفی است و با فقر، فساد و کمبود مدیریت در اقتصاد دست به گریبان است. سیرالئون از لحاظ معادن الماس بسیار غنی است. تجارت جواهرات قاچاق در این کشور با عنوان «الماس خون» انجام می‌گیرد که همین موضوع باعث ایجاد تنش‌های مالی و درگیری‌های غیر نظامی شده که دولت تلاش می‌کند تا قاچاق الماس از طریق مرزها را متوقف کند. تجارت «الماس‌های خونین» در جنگ داخلی سیرالئون توسط گروه‌های شورشی و جنگ‌سالاران برای خرید سلاح به منظور ادامه جنگ، به بهای جان صدها هزار نفر تمام شد.

بعد از انتخابات ۱۹۶۷، حکمرانی انگلستان استثمارگر در سیرالئون ، جای خودرا به سرآلبرات مارگی رهبر نهضت داد و تا زمان استقلال کامل دارای کشور با البرت مارگی بود تااینکه دکتر استونس رهبر APC به نخست وزیری کشور رسید و ارتش قدرت را قبضه کرد . کودتائی دیگر در آوریل ۱۹۶۸ رخ داد و رهبران نظامی گرفتار و زندانی و حکومت غیر نظامی بر کشور حاکم گشت. به بیان دیگر از ۱۹۶۸حکومت غیرنظامیان روی کار امد و دکتر سیاکا. ب. استیونس به نخست وزیری منصوب و بعداز اصلاحاتی که در آوریل ۱۹۷۱  در قانون اساسی صورت گرفت در ۱۹ آرویل ۱۹۷۱ بریاست جمهوری انتخاب گشت. با اصلاحاتی در قانون اساسی تشکیل مجلس قانونگذاری و یک شورای وزیران که رئیس جمهور و معاون رئیس جمهور جزو کابینه هستند تصویب شد. در ۱۹۷۱ کودتائی نظامی صورت گرفت اما این کودتا نافرجام ماند و نخست وزیر دکتر استونس از نیروهای گینه که در همسایگی سیرالئون قراردارد کمک خواست. و در قانون اساسی تغییر داده شد.

در ۱۹۷۶ طبق رای مجلس قانونگزاری دکتر سیاکااستیونس برای دوره و بار دوم بریاست جمهوری برگزیده شد. دکتر استونس رئیس جمهور ، بعدا متهم به برقراری حکومت دیکتاتوری گشت اما در ۱۹۷۸ مجدداً انتخاباتی صورت گرفت و دوباره استونس بریاست جمهوری برگزیده شد.

یکی ار رادیکال‌ترین گروه‌های مورد حمایت چارلز تیلور به نام «جبهه متحد انقلابی» با گذشتن از مرز شمالی لیبریا، وارد کشور سیرالئون شد و خشونت‌ها به این کشور نیز کشیده شد. «جنگ داخلی سیرالئون» حدود یک دهه و بین سال‌های ۱۹۹۱ تا ۲۰۰۲ میلادی، به به طول انجامید و حدود ۱۲۰ هزار کشته بر جای گذاشت. کشته‌شدگان این جنگ‌ها، تنها نظامیان نبودند. ده‌ها هزار نفر از مردم عادی، نیز مورد تجاوز، قطع عضو، بردگی و ربوده‌شدن فرزندانشان برای شرکت در جنگ داخلی واقع شدند.

این کشور دهه‌های متمادی درگیر جنگ داخلی بوده و سرانجام به کمک نیروهای ناتو و انگلستان در سال ۲۰۰۲ به این جنگ خاتمه داده شد و بیش از ۱۷ هزار سرباز خارجی ده‌ها هزار شورشی مسلح را خلع سلاح کردند. در این جنگ ده‌ها هزار نفر توسط شورشیان کشته شدند و علامت اختصاری این شورشیان بریدن دست یا پای قربانیان خود بود. «احمد تیجان کاباه‌» از سال ۱۹۹۶ تا سال ۲۰۰۷ رئیس جمهور سیرالئون بود.

اقتصاد - صنایع فری تاون شامل عمل آوری ماهی و کارخانه های صابون سازی و تعمیرگاه کشتی، صادرات شامل کرومیت، الماس، سرکه، طلا، هسته ی کولا، روغن نخل و پلاتنیم می باشد. این شهر در سال ۱۷۸۷ تأسیس و برای بردگان آزاد شده ایجاد گردید. شهر کویدو چهارمین شهر بزرگ سیرالئون و مرکز اصلی دادوستد الماس است .سازمان ملل متحد در سال ۲۰۰۰ میلادی سیرالئون را به عنوان فقیرترین کشور جهان معرفی کرد.