کتاب هادی طریق

کتاب هادی طریق اثری از رعنا شکوهی ستا است که درباره الگوی مصرف خانواده در سبک زندگی اسلامی نوشته شده است.

درباره کتاب هادی طریق

خانواده، اولین و شاید تاثیرگذارترین محل و جایگاهی است که هر انسانی در طول زندگی خود در آن قرار می‌گیرد. رشد و پرورش پیدا می‌کند و دیدگاه‌هایش نسبت به جهان شکل می‌گیرد. بر همین اساس هم بسیاری از مواردی که در زندگی آینده‌اش در پیش دارد، تحت تاثیر خانواده‌اش است. یکی از این موارد، مباحث اقتصادی و الگوی مصرف است. در خانواده ممکن است الگوی مصرفی شکل بگیرد که صحیح یا غلط باشد و فرد اگر بخواهد آن را اصلاح کند، باید از طریق مطالعه و تجربه دست به اقدام بزند. 

الگوی مصرف در خانواده بسیار مهم است؛ زیرا آینده فرد را تحت تاثیر قرار می‌دهد. حذف‌ کردن خرج‌های اضافی، از بین بردن درآمدی که از راه ناپاک و حلال به دست نیامده است و .... از جمله مواردی است که در زندگی باید به آن توجه داشته باشیم. به این ترتیب می‌توان بهترین تصمیمات را برای زندگی آینده اتخاذ کرد. در صورتی که به چنین مواردی در امور اقتصادی خانواده، بی توجه باشیم، ضررش به خودمان برمی‌گردد و مسائلی از قبیل مشکلات اقتصادی، بالارفتن سن ازدواج و بی‌میلی به آن و در نتیجه فساد را در پی دارد. 

رعنا شکوهی ستا در کتاب هادی طریق به سراغ الگوی مصرف خانواده در سبک اسلامی رفته است. او در این اثر درباره موارد مصرف، میزان هزینه‌های اقتصادی، بایدها و نبایدهای الگوی صحیح مصرف و مهارت‌های رفتاری رفته است و مطالب کتاب را با استناد به آیات قرآن و احادیث نوشته است. 

کتاب هادی طریق را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم 

هادی طریق، کتابی است برای تمام آن‌هایی که دوست دارند سبک زندگی سالمی در پیش بگیرند و بر اساس دیدگاه و اخلاق اسلامی زندگی کنند.

بخشی از کتاب هادی طریق

خانواده، اولین محل پرورش نیروی انسانی سالم و صالح است. در سیستم خانواده باید به اصل اقتصاد سالم و پویا و رو به رشد توجه کافی داشته باشد و در کسب درآمد، ضمن رعایت اصل پاکی و حلال بودن آن و پرهیز از درآمدهای نامشروع و ظالمانه، در مصرف و نگه‌داری آن نیز، اصول را رعایت کرد. الگوی نامناسب در بحث مصرف خانواده نه تنها بر تشکیل و ثبات خانواده تأثیرگذار است بلکه بر رشد نامناسب اقتصادی جامعه، بالا رفتن سن ازدواج، عدم تمایل به ازدواج و مسئولیت‌پذیری و در نتیجه رواج فساد در جامعه نیز مؤثر است. بخش مهمی از اختلاف‌های خانوادگی ریشه در مسائل اقتصادی دارد. در متون اسلامی نیز بر تاثیر منفی این مشکل بر نهاد خانواده، و به آثار ناخوشایند فقر در زندگی دنیوی و اخروی اشاره شده است.

در بحث اقتصاد خانواده دو عامل درآمدها و هزینه‌ها مطرح است، و متاسفانه اکثر خانواده‌ها، تنها به افزایش درآمد می‌اندیشند و در شرایط وجود تورم به ویژه برای خانواده‌ی حقوق‌بگیر که مزد و حقوقشان متناسب با قیمت‌ها افزایش نمی‌یابد، بزرگترین دغدغه خانوار افزایش درآمد با اشتغال در کار دوم یا سوم است.

موضوع بررسی این نوشتار به آن بخش اقتصاد خانوار که «هزینه‌ها» هستند، توجه دارد. در جستجوی معیارها، اصول و ارزش‌هایی هستیم که بتوان بر پایه آن با کنترل هزینه‌ها، بهبودی نسبی بیشتری را در تعادل درآمد و هزینه خانوار به وجود آورد. برخورد منطقی با هزینه‌ها با هدف تأمین تعادل روانی خانوار و یا حفظ این تعادل در توسعه اقتصادی کشور، نیز نقش دارد.

گرچه از نگاه دینی، زندگی حقیقی، در سرای آخرت تحقق می‌یابد، ولی از نگاه قرآنی، چگونگی گذران زندگی انسان از جمله نحوه دخل و خرج او، تأثیری گریزناپذیر و حتمی بر چگونگی حیات جاویدان او در سرای آخرت دارد:

«و من کان فی هذه أعمی فهو فی الآخره أعمی و أضلّ سبیلاَ»

و هر کس در این [جهان] کور باشد، در آخرت [هم] کور و گمراه¬تر خواهد بود (سوره اسراء، آیه ۷۲)

بر همین اساس است که می‌توان چگونگی مصرف و هزینه کردن اموال را از مباحث مهم دینی نیز محسوب داشت و آن را از موضوعات صرفاً اقتصادی، فرهنگی و ... قلمداد نکرد، از این‌رو اندیشوران مسلمان به خصوص فقیهان، ضمن مباحث فقهی و به پیروی از رهنمودها و سخنان رسیده از پیشوایان دین به برخی از مباحث مربوط به هزینه‌سازی و مصارف مالی پرداخته‌اند.
اهمیت فراوان این امر، سبب شده است پیشوایان بزرگ دین، با سخن و سیره خود بر تدبیر در مصرف و تقدیر معیشت تأکید ورزند. واژه «الگو» به معنای معیار، نمونه و سرمشق است. بنابراین، مقصود از عنوان «الگوی مصرف از نگاه قرآن و حدیث»، ارائه معیارها، بایدها و نبایدهایی است که برای اصلاح شیوه مصرف در قرآن و سخنان پیشوایان اسلام آمده است.

دقت در دیدگاه اسلام در باب ثروت، نشان می‌دهد که ثروت باید بسان خون، در جریان اندام جامعه، جهت حلّ معضلات زندگی آدمیان در جریان باشد، نه آنکه «راکد» بماند و از نفع‌رسانی به مردم بازماند که در آن صورت، مایه اندوه و غم فرد و جامعه خواهد بود.

به عبارت دیگر، اگر مال از راه حلال باشد، و در راه خوب هم صرف شود، کاری مثبت است و غلط آن است که درآمد از راه حرام یا مصرف در راه غلط باشد. داشتن زندگی مرتب و تأمین نیازها خوب است، اما این بهانه عدول از الگوی مصرف صحیح و هدر دادن نعمت نیست.