کتاب چه کسی خانواده آمریکایی را کشت؟

کتاب چه کسی خانواده آمریکایی را کشت؟ نوشته فیلیپس اشلفلی است. کتاب چه کسی خانواده آمریکایی را کشت؟ را نشر معارف منتشر کرده است و با ترجمه آزاده وجدانی و سمانه مدنی منتشر شده است.

درباره کتاب چه کسی خانواده آمریکایی را کشت؟

امروزه در کشورهای مختلف، خانواده دستخوش تحولات بسیار شده است. عمده‏ترین این تحولات از آمریکا و اروپا آغاز شده و به دلیل واردات بی‏‌پالایش علوم انسانی از غرب به سایر کشورها و نیز مدیریت جهانی اقتصاد، فرهنگ و سیاست توسط سازمان ملل ‏متحد، این تغییرات در سایر کشورها نیز در حال انجام است.

از آنجا که جامعه دانشگاهی، نیازمند بررسی و تحلیل خردمندانه این تحولات است تا از فواید آن بهره گرفته و از آسیب‏‌ها در امان بماند گروه مطالعات زنان و خانواده پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی ترجمه آثار اندیشمندان منتقد غرب را در دسترس افکار عمومی به ‏ویژه دانشگاهیان قرار می‏‌دهد تا جوانان امروز و سیاستگذاران و مجریان فردا خردمندانه انتخاب، برنامه‏ریزی و عمل کنند.

کتاب چه کسی خانواده آمریکایی را کشت که توسط فیلیس اشلفلی به رشته تحریر درآمده و در ۲۳ سپتامبر۲۰۱۴ در آمریکا چاپ و منتشر شده است. فیلیس اشلفلی نویسنده یک خبرنامه‌ ماهانه از سال ۱۹۶۷ به نام «گزارش فیلیس اشلفلی» و یک ستون است که در صد روزنامه چاپ می‌شود. نقد‌های روزانه‌ی وی روزانه در بیش از ۶۰۰  ایستگاه پخش می‌شود و برنامه‌ گفتگوی تلفنی وی درباره آموزش به نام «انجمن زنده‌ عقاب» به صورت هفتگی از ۹۰ ایستگاه رادیویی پخش می‌شود.

اشلفلی در کتاب «چه کسی خانواده آمریکایی را کشت.» تحولات منفی خانواده آمریکایی را مورد نقد قرار می‏‌دهد و به مباحث مختلفی در این زمینه اشاره می‌‏کند از جمله: خلاء ازدواج در آمریکا، تأثیر ایده‌‏های فمینیستی بر گسترش مهدکودک‌‏ها، پذیرش حرام‏زادگی توسط قانون و دادگاه‌‏ها، اقتدار هم‏جنس‏‎بازان در آمریکا و تأثیرگذاری آن‌ها بر تصمیم‌‏گیری دولت‌مردان، تأثیر معاهدات سازمان ملل بر تضعیف خانواده و نقش تربیتی والدین، تضعیف نقش پدران در خانواده، حمایت دولت آمریکا از روابط نامشروع و فرزندان حاصل از این روابط، آثار مخرب برخی توصیه‏‌های روانشناسان بر خانواده و ….

خواندن کتاب چه کسی خانواده آمریکایی را کشت؟ را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم 

این کتبا را به تمام علاقه‌مندان به شناخت فرهنگ غرب پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب چه کسی خانواده آمریکایی را کشت؟

وقتی من در سال ۱۹۴۹  ازدواج کردم، طبق رسم آن زمان (در کمال میل و رغبت) از شغل خود دست کشیدم تا زندگی جدیدی را به‌عنوان همسر و خانم خانه‌دار شروع کنم. ما زندگی مشترکمان را در یک خانه سه اتاق خوابه با نرده‌های سفید‌رنگ در یکی از شهر‌های مرکزی ایالات متحده آغاز کردیم و صاحب شش فرزند شدیم که آن زمان معمول بود. ما و دیگر کهنه‌سربازان جنگ جهانی دوم (افرادی مثل همسر خودم) در رشد ناگهانی جمعیت سهیم بودیم. بسیاری از دوستان و همسایه‌های من نیز شش فرزند داشتند.

رویه‌ی معمول، دیگر این نیست. اگر دختر نوجوانی باردار ‌شود، او را (از جمله با مشوق‌های مالی) بیشتر تشویق می‌کنند که اعانه‌‌های [دولتی] دریافت کند، تا این‌که با پدر فرزندی که در راه دارد ازدواج کند. ضمنا نقش این پدر را نه قانون یا قرارداد ازدواج یا فرهنگ، بلکه «قاضی» تعیین می‌کند. به نظر می‌رسد این نگاه که قاضی بهتر از والدین صلاح بچه را می‌داند، دارد مقبولیت پیدا می‌کند.

امروزه به سختی می‏توان شنید که کسی مدافع این دیدگاه باشد که ازدواج رسمی برای جامعه ضروری است زیرا چنین ازدواجی ساختار حقوقی‏ای را فراهم می‏آورد که در چارچوب آن زوجین به‏طور داوطلبانه حقوق و مسئولیت‏های فرزندان حاصل از این ازدواج را برعهده می‏گیرند. منافع حیاتی دولت در دفاع از ازدواج برای آن است که استقلال خانواده را به نفع نسل بعدی حفظ کند.

هیلاری کلینتون شعار «برای بزرگ کردن هر بچه، یک دهکده لازم است» را بر سر زبان‌ها انداخت. در نزد ترقی‌خواهان «دهکده» استعاره از این نظریه است که تصمیم‌گیری در مورد پرورش فرزندان باید به عهده دولت و ایادی آن یعنی قضات، روانشناسان، کادر مدرسه و مددکاران اجتماعی باشد، نه والدین.