کتاب عرصه عرضه عرضه

کتاب عرصه عرضه عرضه نوشته حسین عرب‌اسدی و دیگران است. این کتاب چیستی و چرایی کار تشکیلاتی را برای شما توضیح می‌دهد و می‌تواند برای صاحبان کسب و کار یک راهنمای جامع باشد.

درباره کتاب چیستی و چرایی کار تشکیلاتی

از آن‌جایی که یکی از کارکردهای مهم تشکیلات، تربیت نیرو و کادر است، باید مکانیسم‌های درونی آن به‌صورتی تنظیم شده باشند که امکان عرض اندام افراد را فراهم و متناسب با آن در ایشان توانمندی‌های لازم را ایجاد کند. بر این اساس، تشکیلات را در یک کلام، «عَرصۀ عَرضۀ عُرضه» می‌دانیم. یعنی «عرصه» و میدانی است که انسان‌ها در آن «عُرضه» و استعدادهای خود را «عَرضه» کرده و به نمایش می‌گذارند. از این رهگذر، استعدادها تبدیل به فعلیت‌ها شده و بر توانایی افراد افزوده می‌شود. نتیجۀ این مکانیسم، توانمندشدن و بروز و ظهور پیداکردن برای قرارگرفتن در نقاط کلیدی و حساس جامعۀ اسلامی می‌باشد.

این اثر، به تبیین چرایی کار تشکیلاتی، ارکان تشکیلات اسلامی، تفاوت تشکیلات و مدیریت، تبیین تفصیلی هر یک از ارکان تشکیلات در ذیل مبانی، اصول و تکنیک‌های کار تشکیلاتی می‌پردازد. ارکان چهارگانۀ تشکیلات (نظم، رهبر، آدم‌ها و هدف) که در این کتاب مورد واکاوی قرار گرفته است، با توجه به اهمیت معرفی و شناخت درست ارکان، هر یک به‌صورت تفصیلی و در قالب مجلدی جداگانه نیز مورد واکاوی قرار خواهند گرفت.

لازم به ذکر است در یک سه‌گانۀ محتوایی برای کسب فهم درست از ابعاد کار تشکیلاتی، پیشنهاد می‌شود کتابه‌های «عَرصۀ عَرضۀ عُرضه»، «خودت رو جمع کن!» و «کوله‌ات رو بردار!» به ترتیب خوانده شود.

خواندن کتاب چیستی و چرایی کار تشکیلاتی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام صاحبان کسب و کار پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب چیستی و چرایی کار تشکیلاتی

در طول تاریخ انقلاب اسلامی و در ادبیات مربوط به آن، از تشکیلات و کار تشکیلاتی بسیار سخن به میان آمده است. می‌توان به‌صورت قاطع بیان داشت که انقلاب اسلامی روی دوش انسان‌های تشکیلاتی شکل گرفت و تداوم پیدا کرد و از این به بعد نیز ادامه خواهد داشت. ضرورت زیست تشکیلاتی، تسلط بر قواره‌های کار تشکیلاتی و آشنایی با مفاهیم و ارزش‌های مربوط به آن، امری است که اهمیت آن بر نسل‌های انقلابی پوشیده نیست، اما یک علامت سؤال بزرگ در این خصوص وجود دارد که چرا امری با این درجه اهمیت بالا، برای نسل‌های بعدی به‌خوبی تعریف و تبیین نشده و اهمیت و ضرورت آن، همان‌طور که برای نسل‌های اول انقلاب جا افتاده و تبیین شده است، مورد تأمل قرار نگرفته؟ این یکی از سؤالات مهم و کلیدی است که تمامی اقدامات ما برای تبیین چیستی، ابعاد و چگونگی تشکیلات و کار تشکیلاتی را تعلیل می‌نماید.

مفهوم تشکیلات، گستره معنایی آن و ابعادی که دارد، از این‌رو نیازمند تبیین و توضیح است که باید نسل‌های جدید انقلابی به‌عنوان رکنی مهم در راهبری انقلاب اسلامی، با آن آشنا باشند و برای تقویت زیست عمومی بر آن اساس تلاش کنند. به همین سبب نیاز به کنش علمی و تبیینی در این مسیر کاملاً احساس می‌شود. یکی از گلوگاه‌های ضعف ما که ریشه در فرهنگ عمومی و بافت اجتماعی ما نیز دارد و می‌توان گفت در دهه‌های پس از انقلاب اسلامی به‌شدت آماج هجمه‌های فکری و محتوایی دشمن نیز قرار گفته است، میزان انس، باور و التزام عمومی آحاد مردم به‌طور عام و نخبگان جامعه به‌طور خاص به کار جمعی و تشکیلاتی بوده است. اگر معتقدیم که برای تحقق انقلاب اسلامی‌باید تلاش کرد، باید بدانیم که برنامه‌ریزی در این حوزه نیازمند دستیابی به ادراک مشترک و عمیق از کار جمعی است؛ ادراکی که منجر به التزام عمومی و فرهنگی عمیق و رسوخ‌یافته مبنی بر کار و روحیه جمعی و به‌ویژه تشکیلاتی شود.

از این‌رو به تبیین نظری و علمی تشکیلات و صورت‌بندی‌های آن و اقتضائات و ویژگی‌های کار تشکیلاتی در گستره عمومی جامعه ایرانی و نیروهای انقلابی نیازمندیم. با نیم‌نگاهی به کارهای‌موفق جمعی در دنیای اسلام، می‌توان نتیجه گرفت که در بُعد نظری، هنوز ادبیات جامعی درباره کار گروهی و تشکیلاتی در بیان اسلام تولید نشده است و از درون آن، مدل کار تشکیلاتی در نگاه اسلام استخراج نشده است. هر آن‌چه از کار تشکیلاتی برای ما تبیین شده است، وام‌دار و گرته‌برداری‌شده از مفهوم حزب و کار حزبی در ادبیات اجتماعی غرب بوده که با اقتضائات فرهنگی آن جوامع همخوانی بیشتری دارد. بنابراین سخن‌گفتن از تشکیلات اسلامی و انقلابی، فتح باب خوبی است که نیازمند تولید ادبیات پشتیبان و اختصاصی‌شده برای آن است. برای تولید این ادبیات و استخراج مدل، ناگزیر از ورود به مسئله با زاویه دید کار جمعی و تشکیلاتی به منابع دینی و انقلابی و بازخوانی این منابع هستیم تا بتوان چه در جریان حق و چه در جریان باطل، این مفهوم را ترسیم کرد و به عبارتی به بسط نظری در این حوزه پرداخت.

کار تشکیلاتی و ادبیات آن، امروزه به‌عنوان حلقه مفقوده‌ای مطرح می‌شود که جریان تحقق انقلاب اسلامی‌به آن نیازمند است. این حلقه مفقوده در جای‌جای زندگی مطرح می‌شود و برای ورود در عرصه‌های مدیریت اجتماعی و حکومتی، فراگیری آن امری ضروری و غیرقابل اجتناب است. عمومی‌بودن این مفهوم و سازوکارهای مربوط به آن در عرصه‌های مختلف فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و اقتصادی نیز بر اهمیت آن افزوده است.