کتاب تئاتر و امپراتوری

کتاب تئاتر و امپراتوری نوشته بنجامین پر است که با ترجمه فرزام کریمی و مرتضی منصف منتشر شده است. این کتاب نگاهی به تئاتر بریتانیا است با زاویه دید متفاوت نویسنده نسبت به هنر نمایش.

درباره کتاب تئاتر و امپراتوری

این کتاب ابتدا به نقش تئاتر و امپراتوری و توضیح واژه امپراتوری امپریالیسم نقش سیاست در امپراتوری‌ها و همین‌طور به امپریالیسم بریتانیایی می‌پردازد سپس به مطالعه موردی نمایش در جنگ جهانی دوم به منظور کشف برخی از عوامل امپریالیسم برای مخاطبان مدرن می‌پردازد و بعد از آن به تعاریف ساده و قابل اجرا در نظریه های امپراتوری مدرن و طیف وسیعی از روش‌ها را در مورد تئاتر و امپراتوری پیشنهاد می‌کند در قسمت دوم کتاب، به امپریالیسم فرهنگی و امپریالیسم اقتصادی متفاوت در تئاتر می‌پردازد. و در بخش سوم، سه نوع نمایش امپراتوری را نشان می‌دهد که می‌توانند نوعی نگاه جدید مخصوصا به نمایشنامه‌های کلاسیک قرن بیستم محسوب شوند و به تفسیر آن نیز می‌پردازد و در مورد نظریه‌های امپراتوری هم در بخش اول بحث می‌کند.

خواندن کتاب تئاتر و امپراتوری را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام علاقه‌مندان به هنر نمایش پیشنهاد می‌کنیم

بخشی از کتاب تئاتر و امپراتوری

امپریالیسم فرهنگی می تواند یاری دهنده امپریالیسم سیاسی و اقتصادی باشد یعنی انواع امپریالیسم ها در رابطه ای مستقیم و تنگاتنگ با یکدیگر قرار دارند و طبیعتا در جاهایی زمینه هایی برای عرضه و تقاضا برای دیگری پدید می آورند پس نمیتوان آنها را مستقل از هم دانست بلکه کاملا مرتبط با یکدیگرند از سویی نقش استعمار را هم نیز در این رابطه نباید نادیده انگاشت که به صورت مکملی با امپریالیسم عمل میکند

هر چند در آغاز قرن بیست و یکم، تبلیغات توطئه‌آمیزی مبتنی بر پایان امپریالیسم شروع شد، ولی به واقع و در حقیقت ما شاهد اوج گیری اقدامات امپریالیستی در جهان هستیم، به طوری که در پایان دهه اول این قرن، عملاً امنیت سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و ... از جهان رخت بربسته و انسانها در دورافتاده ترین نقاط جهان از آسیب اقدامات امپریالیستی در امان نیستند.

استعمار و امپریالیسم مکمل یکدیگر و غیرقابل تفکیک هستند. امپریالیسم را می‌توان سیاستی نامید که به دنبال آن استعمار به وجود می‌آید. تولد امپریالیسم به مفهوم امروزی به اواخر قرن پانزدهم میلادی باز می‌گردد که تا اوایل قرن نوزدهم به طول انجامید که پس از یک دوره توقف از اواخر قرن نوزدهم، بار دیگر تب مستعمره داشتن اوج گرفت و دوره ای را به وجود آورد که به نام امپریالیسم نو مشهور است. مسأله آن است که هر چند در طول تاریخ روشها، شیوه ها و حدود استثمار و انواع مسائل امپریالیستی ظاهرا با یکدیگر اختلاف دارند، ولی حقیقت آن است که مقاصد و اهداف اصلی امپریالیسم تغییر نکرده است.