دانلود و خرید کتاب برف در پرو

کتاب برف در پرو نوشته آسیه جوادی است. این کتاب مجموعه داستانی جذاب از این نویسنده است که خواننده را با خودش همراه می‌کند و او را به دنیای تازه‌ای از تجربیات می‌برد. تجربیاتی از زندگی‌های متفاوت در نقاط مختلف ایران. این کتاب فرصت تازه‌ای از زندگی را به مخاطب می‌دهد.

خواندن کتاب برف در پرو را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام علاقه‌مندا به ادبیات داستانی پیشنهاد می‌کنیم

بخشی از کتاب برف در پرو

در نقاش حسی می‌آمد و می‌پرید و او را نرم نرمک به خیالی گنگ نزدیک می‌کرد. انتظاری عبث که با چشمان بسته، آواز مرغک را بشنود، اما جز سکوت نبود. مدتی ماند. پلک که گشود؛ آن چه تا کنون، از نظرش نهان مانده بود، را دید. سرانگشتان نگارین باریک و حنایی دستی که مرغ بر آن نشسته بود. سبابه که مرغ بر آن آشیان داشت؛ به طرف بالا دراز شده و به چیزی اشارت داشت؛ که نبود. سه انگشت دیگر تا شده با فاصله از گودی کف دست ردیف شده بود. انگشت شصت زاویه قائمی با انگشت اشاره داشت. فشار پنجه‌های نازک مرغ، گوشت اطراف انگشت را فشرده بود.

نگاهش فارغ از مرغک هوش‌ربا، در پی کشفی نرم نرم، به انگشتان و سپس به دست رسید. طرح و رنگ دست تا به مچ برسد کمرنگ و کمرنگ‌تر شده بود. در این ناتمامی حسرتی یافت. مرغ از خاطر پرید.

غروب با رسیدن به خانه، دانست در جذبهٔ کشف، فراموش کرده عکسی از آن بگیرد.

کلید را در قفل چرخاند. به درون رفت. لباس از تن بیرون آورد و دوش گرفت. در حالتی خوابرفتار چیزی برای رفع گرسنگی خورد. خیالی هربار به سرش می‌آمد و دور می‌شد. سپس خیالاتی دیگر که از دور می‌آمد و از نوع خیال اصلی نبود. رخوتی او را بر مبل افکند که برخاستنش را مشکل کرد. خستگی از صبح سرپا بودن، غلبه یافت و خوابش برد. در خواب تا صبح، دنبالهٔ دست پاک شده را طرح زد.آن جان ناپیدا را.

فردا اولین کسی بود که وارد تالار شد. چند عکس گرفت و طرحی از طاقچه را با همان ابعاد و مرغ و دست و حتی ضربه‌های تیشه کشید و به خانه برد و به دیوار اتاقش چسباند. هنوز خیالش درهم و مغشوش بود و یاری رسان ذهنش نبود.

در پی یافتن راز و رمز آن خیال، کراراً کتاب‌های مینیاتور عهد صفوی را که معماری تالار و تصویرهایش متعلق به آن دوره بود- تورق کرد و طرح‌هایی زد. از ظرافت سرانگشتان که حنایی بود و تکه کوچکی از توری نازک لباس که مچ دست را می‌پوشاند؛ آن راز را در دنیای زنان جستجو کرد. طراحی از آن، مهم‌ترین وسوسه‌اش شده بود. طرح می‌زد به امید دست یابی به آن چه دست، در تمنای یافتنش، دراز شده و مرغ در همراهی با زن، آواز سر داده بود.