کتاب جهانشمولی و اصالت

کتاب جهانشمولی و اصالت نوشته فیدل کاسترو با ترجمه امیر میرزاپور منتشر شده است. این کتاب متن سخنرانی رهبر انقلاب کوبا، فرمانده فیدل کاسترو روز، در آیین پایانی کنفرانس جهانی گفتگوی تمدن‌هاست.

درباره کتاب جهانشمولی و اصالت

 فیدل در این سخنرانی با ذکاوت و نکته‌سنجی همیشگی‌اش، نه تنها با ذکر پیشینه تمدن بشری به‌ویژه تمدن درخشان آمریکای لاتین بر نقش تمامی فرهنگ‌ها و تمدن‌ها در ایجاد «ارزش‌ها» و «میراث» مشترک بشر امروز تأکید می‌کند، بلکه گفتگوی تمدن‌ها را که گاه تا حد امری انتزاعی و «آکادمیک» تنزل یافته، لازمهٔ بقای بشر و ابزار یافتن پاسخ‌های مهمی می‌داند که به زعم او، انسان امروز ناگزیر از پاسخ‌گویی به آن‌هاست. درعین‌حال او با انگشت نهادن بر پاره‌ای از مهم‌ترین دغدغه‌های بشر در عصر حاضر، از جمله «انرژی»، توضیح می‌دهد چگونه ماشین جهنمی سرمایه‌داری و امپریالیسم موجب به راه افتادن جنگ بر سر انرژی و تاراج منابع طبیعی کرهٔ زمین می‌شود و بدین ترتیب «تمدن» را به خطر می‌اندازد؛ چرا که «بقای انسان را به خطر می‌اندازد.»

بخش‌هایی از سخنان فیدل نیز مثل همیشه به ذکر دستاوردهای مردم کوبا اختصاص یافته که بیش از پنجاه سال است غیرانسانی‌ترین تحریم‌ها را تاب آورده‌اند و انقلابشان را سرافرازانه پاس داشته‌اند و به الگوی توانمندی و ایستادگی تبدیل شده‌اند.

خواندن کتاب جهانشمولی و اصالت را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام علاقه‌مندان به تاریخ جهان پیشنهاد می‌کنیم

بخشی از کتاب جهانشمولی و اصالت

ما تازه اکنون داریم از این مشکل مطلع می‌شویم، زمانی‌که برای حل آن تقریباً دیر شده است. این، بسیار حائز اهمیت است که تقصیر تخریب سبعانهٔ محیط زیست به گردن جوامع مصرف‌کننده است. آنان اخلاف استعمارگران قدیم و مجری سیاست‌های امپریالیستی هستند که باعث به وجود آمدن فقر و عقب‌ماندگی می‌شود و امروزه مصیبت توانکاه بخش اعظم آحاد بشر به شمار می‌آید.

این جوامع، تنها با بیست درصد جمعیت کل جهان دوسوم فلزات و سه‌چهارم انرژی تولیدشده در جهان را مصرف می‌کنند. آنان اقیانوس‌ها و رودخانه‌ها را مسموم کرده‌اند و هوا را آلوده‌اند؛ لایهٔ اوزون را تخریب و در آن سوراخی ایجاد کرده‌اند و جوّ کرهٔ زمین را با گازهایی که تأثیرات فاجعه‌آمیزشان را کم‌کم احساس می‌کنیم، اشباع کرده‌اند.

جنگل‌ها در حال از بین رفتن هستند و بیابان‌ها در حال توسعه، درحالی‌که میلیاردها تُن خاک حاصل‌خیز هرساله به عمق اقیانوس‌ها می‌رود. گونه‌های متعددی رو به انقراض هستند. جمعیت زیاد و فقر به بی‌نتیجه ماندن تلاش برای بقا منجر می‌شود، حتا به از بین بردن طبیعت. ملل جهان سومی را نمی‌توان در این مورد مقصر دانست، چون تازه تا همین دیروز مستعمره بودند و امروز هنوز به سبب اقتصاد ناعادلانه در حال استثمار و چپاول شدن هستند.

راه‌حل نمی‌تواند این باشد که از خیر توسعهٔ جوامعی که بیشتر از همه نیازمندند بگذریم. واقعیت این است که امروزه هرچه به توسعه‌نیافتگی و فقر دامن بزند، در حکم حمله به زیست‌بوم است. در نتیجه، ده‌ها میلیون مرد و زن و کودک جهان سومی هرساله جان خود را از دست می‌دهند؛ بسیار بیشتر از تعدادی که در هریک از جنگ‌های جهانی تلف شده‌اند.