کتاب قانون اساسی آلمان

«ملت آلمان با وقوف به مسئولیت خود در برابر خداوند و انسان و با این نیت که به عنوان عضوی برابر در اروپایی واحد، در خدمت صلح جهانی واقع گردد، با اتکاء به نیروی تقنینی خود این قانون اساسی را وضع نمود. آلمانی‌ها در ایالت‌های بادن وورتنبرگ، بریمن، هامبورگ، هسن، مکلنبورگ ـ فورپومرن، نیدرزاکسن، نورد راین ویست فالن، راینلند فالتس، زارلند، زاکسن، ساکسن آنهلت، شلیزویگ هولشتاین و تورینگین، در تصمیمی مستقل و آزاد، وحدت و آزادی آلمان را به اتمام رساندند. بدین ترتیب قانون اساسی حاضر برای تمام ملت آلمان معتبر است» متن بالا مقدمه «قانون اساسی آلمان» است. قانون اساسی جمهوری فدرال آلمان مصوب شورای پارلمانی در هشتم می‌ماه ۱۹۴۹ با بیش از دو سوم آراء نمایندگان مردم، مورد تأیید قرار گرفت و بر اساس آن رئیس شورای پارلمانی به نمایندگی از شورا، قانون اساسی را تکمیل و اعلام کرد. اصل ۱: حیثیت انسان مصون از تعرض می‌باشد رعایت و حمایت از آن بر عهده هیأت حاکمه‌است.... بنابر این ملت آلمان مصونیت از تجاوز و غیر قابل واگذار بودن حقوق انسانی را بنیاد هر جامعه بشری و صلح و عدالت در جهان می‌شناسد. حقوق اساسی نامبرده ذیل قوای مقننه، مجریه و قضاییه را به منزله قانون نافذی مقید می‌سازد... ** برگردان متن کامل قانون اساسی آلمان، برگرفته از وبگاه مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی است.