کتاب بازاندیشی گردشگری و توسعه

کتاب الکترونیکی «بازاندیشی گردشگری و توسعه» نوشتهٔ «ریچارد شارپلی» و «دیوید جی. تلفر» با ترجمهٔ «سمیرا متقی»، «احمد رومیانی» و «مهتاب امرایی» توسط نشر دانشگاه خوارزمی منتشر شده است. این اثر به بررسی انتقادی رابطهٔ گردشگری و توسعه می‌پردازد و با رویکردی تحلیلی، چالش‌ها و فرصت‌های پیش‌روی گردشگری در جهان معاصر را واکاوی می‌کند. کتاب در دستهٔ ناداستان دانشگاهی قرار می‌گیرد و به موضوعاتی چون توسعه پایدار، بحران‌های زیست‌محیطی و نقش گردشگری در اقتصاد جهانی می‌پردازد. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب بازاندیشی گردشگری و توسعه

«بازاندیشی گردشگری و توسعه» اثری دانشگاهی و تحلیلی است که به بررسی رابطهٔ پیچیدهٔ گردشگری و توسعه در جهان امروز می‌پردازد. نویسندگان، «ریچارد شارپلی» و «دیوید جی. تلفر»، با نگاهی انتقادی به الگوهای رایج توسعه گردشگری، ضرورت بازنگری در سیاست‌ها و رویکردهای سنتی این حوزه را مطرح کرده‌اند. کتاب ساختاری منظم دارد و هر فصل به یکی از ابعاد کلیدی گردشگری و توسعه می‌پردازد؛ از تحولات تاریخی و نظریه‌های توسعه گرفته تا بحران‌های زیست‌محیطی، مصرف‌گرایی و چالش‌های نابرابری جهانی. این اثر با تکیه‌بر داده‌ها و پژوهش‌های به‌روز، تصویری جامع از وضعیت گردشگری در قرن بیست‌ویکم ارائه می‌دهد و تلاش می‌کند چارچوبی نوین برای توسعهٔ گردشگری با محوریت پایداری، عدالت و رفاه همگانی پیشنهاد کند. قالب کتاب ناداستان تحلیلی است و برای دانشجویان، پژوهشگران و سیاست‌گذاران حوزهٔ گردشگری و توسعه نوشته شده است.

خلاصه کتاب بازاندیشی گردشگری و توسعه

کتاب «بازاندیشی گردشگری و توسعه» با طرح این پرسش آغاز می‌شود که آیا گردشگری می‌تواند ابزاری برای توسعهٔ پایدار باشد یا الگوهای فعلی آن با اصول پایداری در تضادند. نویسندگان ابتدا تحولات تاریخی گردشگری و توسعه را مرور می‌کنند و نشان می‌دهند که چگونه گردشگری از دههٔ ۱۹۵۰ به یکی از بزرگ‌ترین صنایع جهان تبدیل شده است. در ادامه، نظریه‌های مختلف توسعه مانند مدرنیزاسیون، وابستگی، نئولیبرالیسم و توسعهٔ جایگزین بررسی می‌شوند تا روشن شود هرکدام چه تأثیری بر سیاست‌های گردشگری داشته‌اند. کتاب به بحران‌های زیست‌محیطی ناشی از رشد بی‌رویهٔ گردشگری می‌پردازد و مسائلی مانند تغییرات اقلیمی، کاهش تنوع زیستی، آلودگی و مصرف بیش‌ازحد منابع را تحلیل می‌کند. نویسندگان تأکید دارند که مصرف‌گرایی در گردشگری نه‌تنها فشار مضاعفی بر محیط‌زیست وارد می‌کند، بلکه نابرابری‌های جهانی را نیز تشدید می‌سازد. آن‌ها با بررسی داده‌های اقتصادی و اجتماعی، نشان می‌دهند که منافع گردشگری به‌طور عادلانه توزیع نمی‌شود و اغلب کشورهای ثروتمند بیشترین بهره را از این صنعت می‌برند. در بخش‌های پایانی، کتاب مفهوم «کاهش رشد» را به‌عنوان راهکاری برای بازاندیشی توسعهٔ گردشگری مطرح می‌کند. این رویکرد بر کاهش مصرف و بازتعریف رفاه انسانی تأکید دارد و پیشنهاد می‌دهد که سیاست‌های گردشگری باید به‌جای رشد اقتصادی صرف، بر برابری، پایداری و کیفیت زندگی متمرکز شوند. نویسندگان با ارائهٔ شواهد و مثال‌های متعدد، ضرورت تغییر بنیادین در نگرش به گردشگری و توسعه را برجسته می‌کنند و خواننده را به تأمل دربارهٔ آیندهٔ این صنعت دعوت می‌کنند.

چرا باید کتاب بازاندیشی گردشگری و توسعه را بخوانیم؟

این کتاب با رویکردی انتقادی و تحلیلی، به یکی از مهم‌ترین چالش‌های معاصر یعنی رابطهٔ گردشگری و توسعه می‌پردازد. «بازاندیشی گردشگری و توسعه» نه‌تنها روندهای تاریخی و نظریه‌های کلیدی این حوزه را بررسی می‌کند، بلکه با تکیه‌بر داده‌های به‌روز، پیامدهای زیست‌محیطی و اجتماعی گردشگری را نیز به‌تصویر می‌کشد. خواندن این اثر فرصتی برای آشنایی با دیدگاه‌های نوین دربارهٔ توسعهٔ پایدار، عدالت جهانی و نقش مصرف‌گرایی در بحران‌های محیط‌زیست فراهم می‌کند. همچنین، کتاب با طرح ایدهٔ «کاهش رشد» و نقد سیاست‌های رایج، مخاطب را به بازنگری در الگوهای فعلی و جست‌وجوی راه‌حل‌های جایگزین دعوت می‌کند. این اثر برای کسانی که دغدغهٔ آیندهٔ گردشگری، پایداری و عدالت اجتماعی دارند، منبعی ارزشمند و چالش‌برانگیز است.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

مطالعهٔ این کتاب برای دانشجویان و پژوهشگران رشته‌های گردشگری، توسعه، جغرافیا و محیط‌زیست مناسب است. همچنین، سیاست‌گذاران، فعالان صنعت گردشگری و افرادی که به دنبال درک عمیق‌تر از چالش‌های توسعهٔ پایدار و نابرابری جهانی هستند، می‌توانند از مطالب آن بهره‌مند شوند. این اثر به‌ویژه برای کسانی که به دنبال راهکارهایی برای کاهش اثرات منفی گردشگری و حرکت به‌سوی مدل‌های عادلانه‌تر و پایدارتر هستند، توصیه می‌شود.

بخشی از کتاب بازاندیشی گردشگری و توسعه

«این که ما در دنیایی زند گی می‌کنیم که به طور گسترده تحت‌تأثیر مصرف‌گرایی است؛ یا حداقل در دنیایی که برخی و نه همه این شانس را دارند که سبک‌های زندگی مصرفی را تجربه کنند، عموماً انکارناپذیر است. کسانی که زمان و منابع مالی کافی دارند و تحت تأثیر یک فرهنگ مصرفی غالب قرار دارند (آرنولد و تامپسون ۲۰۱۸) از طریق مصرف در جستجوی معنا در زندگی خود هستند. به زبان ساده‌تر، ما چیزهایی را فراتر از نیازهای اولیه خود خریداری و انباشت می‌کنیم. این خریدها تنها شامل کالاهای مادی نمی‌شوند، بلکه تجربیات گوناگون از جمله سفر و گردشگری را نیز در بر می‌گیرند؛ با این باور ضمنی که این تجربیات می‌توانند حس شادی و رضایت بیشتری را برای ما به ارمغان آورند یا (از دیدگاه دیگران) تصویری از هویت ما را به نمایش بگذارند. به طور خلاصه در دنیای مصرف‌گرا «ما همان چیزی هستیم که مصرف می‌کنیم». به همین ترتیب، از گذشته مشخص شده که چنین رویکرد مصرف‌گرایانه‌ای، از دیدگاه منابع زیست‌محیطی، پایدار و قابل دفاع نیست. بیش از سی سال پیش در گزارشی تأکید شد که «گروه‌ها و کشورهای مرفه‌نشین» به دلیل ناآگاهی و بی‌توجهی یا انگیزه‌های ناشی از مصرف بی‌رویه، به شیوه‌ای ناپایدار زندگی می‌کنند (ای یو سی ان، یو ان ای پی، دبلیو دبلیو اف ۲۰۰۹:۱۹۹۱:۵۲). و در نتیجه، خواستار اتخاذ نگرش‌ها و رویه‌های جدید از جمله سطوح پایدارتر (و مشخصاً پایین‌تر) مصرف شدند. با این حال، از آن زمان با توجه به کاهش نرخ رشد جمعیت در بسیاری از کشورها، برای به صفر رسیدن یا منفی شدن، مصرف جهانی به‌طور چشمگیری افزایش یافته و پیش‌بینی شده است که این روند ادامه یابد.»