کتاب پیوندهای والدینی

کتاب الکترونیکی «پیوندهای والدینی» نوشتهٔ اعظم دیبازر صادقی و ناهید بابایی امیری را نشر رشد فرهنگ منتشر کرده است. این کتاب به بررسی مفاهیم دلبستگی، پیوندهای عاطفی میان والدین و فرزندان، و تأثیر این پیوندها بر رشد اخلاقی و اجتماعی کودکان و نوجوانان می‌پردازد. موضوعات اصلی کتاب حول محور سرپرستی کودکان، سبک‌های دلبستگی، شیوه‌های تربیتی و نقش خانواده در شکل‌گیری شخصیت و مهارت‌های اجتماعی فرزندان است. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب پیوندهای والدینی

«پیوندهای والدینی» اثری در حوزهٔ روان‌شناسی رشد و تربیت خانوادگی است که به‌صورت ناداستان و با رویکردی تحلیلی به موضوع دلبستگی و پیوندهای عاطفی میان والدین و فرزندان می‌پردازد. نویسندگان، اعظم دیبازر صادقی و ناهید بابایی امیری، با بهره‌گیری از نظریه‌های روان‌شناسی معاصر و پژوهش‌های علمی، ساختار کتاب را به گونه‌ای تنظیم کرده‌اند که ابتدا مفاهیم پایه‌ای دلبستگی و مراحل آن را شرح می‌دهد و سپس به بررسی سبک‌های مختلف دلبستگی، نقش والدین و همسالان، و تأثیر این پیوندها بر رشد اخلاقی و اجتماعی کودکان و نوجوانان می‌پردازد. کتاب با تکیه‌بر پژوهش‌های داخلی و خارجی، مثال‌ها و یافته‌های علمی، تلاش دارد تصویری جامع از اهمیت پیوندهای والدینی در سلامت روان و رشد شخصیت فرزندان ارائه دهد. ساختار کتاب شامل مقدمه‌ای مفصل، فصل‌هایی دربارهٔ نظریه‌های دلبستگی، الگوهای تعامل والدینی، شیوه‌های تربیتی و کارکردهای خانواده است. در بخش پایانی نیز به پژوهش‌های انجام‌شده پیرامون پیوندهای والدینی و منابع علمی مرتبط اشاره شده است.

خلاصه کتاب پیوندهای والدینی

کتاب «پیوندهای والدینی» با تمرکز بر مفهوم دلبستگی، به بررسی پیوندهای عاطفی میان والدین و فرزندان می‌پردازد و نقش این پیوندها را در رشد روانی، اجتماعی و اخلاقی کودکان و نوجوانان تحلیل می‌کند. نویسندگان ابتدا به تعریف دلبستگی و مراحل شکل‌گیری آن از تولد تا نوجوانی می‌پردازند و تفاوت میان وابستگی و دلبستگی را روشن می‌سازند. سپس سبک‌های مختلف دلبستگی (ایمن، اجتنابی و دوسوگرا) را معرفی می‌کنند و پیامدهای هر سبک را بر رفتار و شخصیت کودک توضیح می‌دهند. در ادامه، کتاب به نقش والدین و همسالان در شکل‌گیری دلبستگی و تأثیر آن بر مهارت‌های اجتماعی، هوش اخلاقی و تاب‌آوری نوجوانان می‌پردازد. همچنین، نظریه‌های مختلف دربارهٔ دلبستگی، از جمله دیدگاه‌های بالبی و اینسورت، و ارتباط آن‌ها با رشد شخصیت و رفتارهای اجتماعی کودکان بررسی شده است. بخش‌هایی از کتاب به شیوه‌های تربیتی والدین (استبدادی، اقتدارمنش و سهل‌گیرانه) اختصاص یافته و تأثیر هر سبک بر عزت‌نفس، خودکارآمدی و رفتارهای اجتماعی فرزندان تحلیل شده است. در نهایت، نویسندگان با استناد به پژوهش‌های علمی، اهمیت پیوندهای والدینی را در پیشگیری از آسیب‌های روانی و اجتماعی و ارتقای سلامت روان فرزندان برجسته می‌کنند.

چرا باید کتاب پیوندهای والدینی را بخوانیم؟

این کتاب با ارائهٔ نگاهی جامع به مفاهیم دلبستگی و پیوندهای والدینی، به خواننده کمک می‌کند تا نقش بنیادین خانواده و سبک‌های تربیتی را در شکل‌گیری شخصیت و سلامت روان فرزندان بهتر درک کند. مطالعهٔ این اثر می‌تواند آگاهی والدین، مربیان و مشاوران را دربارهٔ تأثیر رفتارها و تعاملات والدینی بر رشد اخلاقی و اجتماعی کودکان افزایش دهد. همچنین، کتاب با بررسی پژوهش‌های علمی و ارائهٔ مثال‌های کاربردی، امکان مقایسهٔ سبک‌های مختلف تربیتی و پیامدهای آن‌ها را فراهم می‌کند و به مخاطب کمک می‌کند تا راهکارهایی برای بهبود روابط خانوادگی و ارتقای سلامت روانی فرزندان بیابد.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

مطالعهٔ «پیوندهای والدینی» برای والدین، مربیان، مشاوران خانواده، دانشجویان و پژوهشگران حوزهٔ روان‌شناسی و علوم تربیتی مفید است. این کتاب به‌ویژه برای کسانی مناسب است که دغدغهٔ تربیت فرزند، بهبود روابط خانوادگی یا پیشگیری از آسیب‌های روانی و اجتماعی در کودکان و نوجوانان را دارند.

بخشی از کتاب پیوندهای والدینی

«دلبستگی پیوند عاطفی نیرومندی است که هر فرد با افراد خاصی در زندگی خود برقرار می‌کند. تجارب دلبستگی اولیه با مراقبان، احساسات، افکار و رفتار را در روابط بعدی هدایت می‌کند (کابا و گانگور، ۲۰۲۴). کولینز و رید (۱۹۹۶)، سه سبک دلبستگی را توصیف نمودند: سبک دلبستگی ایمن، اضطرابی/دوسوگرا و اضطرابی/اجتنابی. سبک ایمن به معنای برقراری ارتباط نزدیک، برای افراد دارای این سبک آسان است و از این که به دیگران تکیه کنند و نیز اجازه دهند که دیگران به آن‌ها تکیه داشته باشند، احساس راحتی می‌کنند. افراد با سبک اجتنابی نمی‌توانند به طور کامل به دیگران اعتماد کنند و تکیه کردن به دیگران برای آن‌ها مشکل است. در سبک دلبستگی مضطرب دوسوگرا افراد فکر می‌کنند که دیگران، آنقدر که آن‌ها دوست دارند مایل به برقراری رابطه نزدیک با آن‌ها نیستند لذا ارتباط امنی با دیگران برقرار نمی‌کنند. از این‌رو در شرایط انسانی نیز به دلیل عدم دلبستگی، سبک‌های دلبستگی به مدل‌های درون‌کاری معینی از دلبستگی اطلاق می‌گردند که شکل پاسخ‌های رفتاری افراد به جدایی از نگاره‌های دلبستگی و پیوند مجدد با این نگاره‌ها را تعیین می‌کند. این باور است که دلبستگی ایجادشده در دوران کودکی همچنان به مراحل بعدی زندگی تداوم می‌یابد و زندگی فرد را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد و همچنین، دلبستگی ماهیت متقابل دارد و هر دو شریک دلبستگی به‌عنوان منبع دلبستگی به یکدیگر عمل می‌کنند (بهاری، ۱۴۰۳۲).»