کتاب تحریک غیرتهاجمی مغز در عصب شناسی و روانپزشکی

کتاب الکترونیکی «تحریک غیرتهاجمی مغز در عصب‌شناسی و روانپزشکی» اثری است از ایگناسیو اوبسو، آنتونیو اولیورو و مرجان جهان‌شاهی که سپیده شاهمرادی آن را ترجمه کرده و نشر رشد فرهنگ آن را منتشر کرده است. این کتاب به بررسی روش‌های نوین و غیرتهاجمی تحریک مغزی در درمان و توان‌بخشی اختلالات عصبی و روانپزشکی می‌پردازد و مجموعه‌ای از مقالات علمی و پژوهشی را در این حوزه گردآوری کرده است. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب تحریک غیرتهاجمی مغز در عصب شناسی و روانپزشکی

«تحریک غیرتهاجمی مغز در عصب‌شناسی و روانپزشکی» یک کتاب دانشگاهی و پژوهشی است که به بررسی تکنیک‌های غیرتهاجمی تحریک مغزی و کاربردهای آن‌ها در حوزه‌های عصب‌شناسی و روانپزشکی می‌پردازد. این کتاب ساختاری مقاله‌محور دارد و مجموعه‌ای از پژوهش‌های علمی را در قالب مقالات تخصصی گردآوری کرده است. نویسندگان با رویکردی میان‌رشته‌ای، به معرفی روش‌هایی مانند تحریک مغناطیسی فراجمجمه‌ای و تحریک جریان مستقیم از روی جمجمه پرداخته‌اند و نقش این تکنیک‌ها را در درمان اختلالات مختلف عصبی و روانی بررسی کرده‌اند. کتاب به‌ویژه بر کاربردهای بالینی این روش‌ها در مدیریت علائم بیماری‌هایی مانند افسردگی، پارکینسون، اختلالات خوردن و اعتیاد رفتاری تمرکز دارد و تلاش می‌کند تصویری جامع از وضعیت فعلی و چشم‌اندازهای آینده این حوزه ارائه دهد. ساختار کتاب به گونه‌ای است که هم برای پژوهشگران و هم برای دانشجویان و متخصصان بالینی قابل استفاده است و به‌عنوان منبعی برای مطالعات علمی و پژوهشی در نظر گرفته شده است.

خلاصه کتاب تحریک غیرتهاجمی مغز در عصب شناسی و روانپزشکی

این کتاب مجموعه‌ای از مقالات تخصصی را درباره روش‌های غیرتهاجمی تحریک مغزی گردآوری کرده است و به بررسی نقش این تکنیک‌ها در درمان و توان‌بخشی اختلالات عصبی و روانپزشکی می‌پردازد. نویسندگان ابتدا به معرفی روش‌هایی مانند تحریک مغناطیسی فراجمجمه‌ای (rTMS) و تحریک جریان مستقیم از روی جمجمه (tDCS) می‌پردازند و سپس شواهد علمی مربوط به اثربخشی این روش‌ها را در اختلالات مختلف مرور می‌کنند. در بخش‌هایی از کتاب، به کاربرد تحریک غیرتهاجمی مغز در درمان افسردگی مقاوم به درمان دارویی اشاره شده است و توضیح داده می‌شود که چگونه این تکنیک‌ها می‌توانند با بهبود عملکرد قشر پیش‌پیشانی، علائم افسردگی را کاهش دهند. همچنین، نقش این روش‌ها در مدیریت علائم بیماری پارکینسون، کاهش میل شدید به غذا در اختلالات خوردن، و کاهش توهمات شنوایی در برخی اختلالات روانپزشکی بررسی شده است. کتاب به چالش‌ها و محدودیت‌های پژوهشی و بالینی این حوزه نیز می‌پردازد؛ از جمله نیاز به مطالعات بیشتر برای تعیین پارامترهای بهینه تحریک، تفاوت‌های فردی در پاسخ به درمان، و اهمیت طراحی مطالعات کنترل‌شده و تصادفی برای ارزیابی اثربخشی این روش‌ها. در نهایت، نویسندگان بر ضرورت توسعه فناوری‌های قابل حمل و مقرون‌به‌صرفه برای استفاده از تحریک غیرتهاجمی مغز در محیط‌های خارج از کلینیک تأکید کرده‌اند و چشم‌اندازهای آینده این حوزه را با توجه به پیشرفت‌های تکنولوژیک و پژوهشی ترسیم می‌کنند.

چرا باید کتاب تحریک غیرتهاجمی مغز در عصب شناسی و روانپزشکی را بخوانیم؟

این کتاب با گردآوری جدیدترین پژوهش‌ها و مقالات علمی درباره تحریک غیرتهاجمی مغز، فرصتی فراهم می‌کند تا خواننده با کاربردهای بالینی و پژوهشی این تکنیک‌ها در درمان اختلالات عصبی و روانپزشکی آشنا شود. بررسی دقیق مزایا، محدودیت‌ها و چالش‌های این روش‌ها، به‌ویژه در زمینه‌هایی مانند افسردگی، پارکینسون و اختلالات خوردن، به متخصصان و دانشجویان کمک می‌کند تا درک عمیق‌تری از روندهای درمانی نوین به دست آورند. همچنین، کتاب به موضوعات میان‌رشته‌ای و فناوری‌های نوظهور در این حوزه می‌پردازد و راهکارهایی برای توسعه و بهبود روش‌های درمانی ارائه می‌دهد.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

مطالعه این کتاب به دانشجویان و پژوهشگران رشته‌های عصب‌شناسی، روانپزشکی، روان‌شناسی بالینی و علوم شناختی پیشنهاد می‌شود. همچنین برای متخصصانی که به دنبال آشنایی با روش‌های نوین درمانی غیرتهاجمی و کاربرد آن‌ها در اختلالات عصبی و روانی هستند، مفید است. این کتاب می‌تواند به عنوان منبعی برای تهیه مقالات علمی و پژوهشی نیز مورد استفاده قرار گیرد.

بخشی از کتاب تحریک غیرتهاجمی مغز در عصب شناسی و روانپزشکی

«تحریک مغزی غیرتهاجمی، درمانی امیدبخش برای اعتیاد به تازگی، ماهیت‌های جدید درمان مانند تحریک مغزی غیرتهاجمی (tDCS) در زمینه اعتیاد مورد جستجو و کاوش قرار گرفته است؛ مانند تحریک جریان مستقیم از روی جمجمه (tDCS) و تحریک مکرر مغناطیسی از روی جمجمه (rTMS). تحریک رشته‌الی مغناطیسی را در یک فنر ایجاد می‌کند که بر روی پوست سر قرار می‌گیرد. رشته مغناطیسی، یک جریان الکتریکی را در بافت مغزی زیر فنر ایجاد می‌کند که منجر به تغییراتی در تحریک‌پذیری عصبی می‌شود. علاوه بر اقدام پوستی آن، rTMS از راه دور از طریق مدارهای مغزی و اتصالات درون نیم‌کره‌ای بر ساختارهای عمیق‌تر عمل می‌کند. tDCS یکی دیگر از روش‌های تحریک غیرتهاجمی است که قادر به تعدیل تحریک‌پذیری قشری است. این روش متشکل از ایجاد یک میدان الکتریکی با شدت کم از طریق ناحیه مغزی بین دو الکترود است. جریان از آنود (قطب مثبت) وارد مغز می‌شود، از بافت عبور می‌کند و از کاتد (قطب منفی) خارج می‌شود. تحریک آنودی تحریک‌پذیری قشری را افزایش می‌دهد، درحالی‌که تحریک کاتدی آن را کاهش می‌دهد. اجرای tDCS نسبتاً ساده است. الکترودها می‌توانند در هر جای بر روی جمجمه قرار گیرند و در مکانی با یک الکترود از جنس لاستیک گذاشته می‌شوند. به طور کلی، یک جلسه ۱۰ تا ۲۰ دقیقه طول می‌کشد. دو جلسه در روز اگر لازم باشد به راحتی می‌تواند ارائه شود.»