کتاب کنترل در زندگی زناشویی

کتاب الکترونیکی «کنترل در زندگی زناشویی» نوشتهٔ عادله امام‌جمعه اثری است که نشر رشد فرهنگ آن را منتشر کرده است. این کتاب به بررسی مفهوم کنترل در روابط زناشویی، پیامدهای آن و راهکارهای مقابله با رفتارهای کنترل‌گرایانه در زندگی مشترک می‌پردازد. موضوعات اصلی کتاب شامل روان‌شناسی کنترل، تأثیرات آن بر روابط زن و مرد، خشونت خانگی و راه‌های بهبود تعاملات زوجین است. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب کنترل در زندگی زناشویی

«کنترل در زندگی زناشویی» اثری در حوزهٔ ناداستان و روان‌شناسی خانواده است که به بررسی ابعاد مختلف کنترل در روابط زناشویی می‌پردازد. عادله امام‌جمعه در این کتاب، با تکیه‌بر نظریه‌های روان‌شناسی اجتماعی و پژوهش‌های معاصر، به موضوعاتی مانند منبع کنترل (درونی و بیرونی)، رفتارهای کنترل‌گرایانه، پیامدهای کنترل‌گری و خشونت خانگی پرداخته است. ساختار کتاب به‌گونه‌ای است که ابتدا مفاهیم پایه‌ای کنترل و نظریه‌های مرتبط را معرفی می‌کند و سپس به مصادیق رفتاری و پیامدهای آن در زندگی مشترک می‌پردازد. در ادامه، راهکارهایی برای اجتناب از کنترل‌گری و شیوه‌های برخورد با همسر کنترل‌گر ارائه شده است. کتاب با زبانی تحلیلی و با بهره‌گیری از مثال‌ها و پژوهش‌های علمی، تلاش دارد تصویری واقع‌گرایانه از چالش‌های کنترل در روابط زناشویی ارائه دهد و مخاطب را با ابعاد روان‌شناختی و اجتماعی این پدیده آشنا کند.

خلاصه کتاب کنترل در زندگی زناشویی

کتاب «کنترل در زندگی زناشویی» به بررسی مفهوم کنترل و نقش آن در روابط میان زوجین می‌پردازد. نویسنده ابتدا تعریف کنترل را به‌عنوان اعمال قدرت یا هدایت رفتار دیگران یا خود مطرح می‌کند و تفاوت میان کنترل درونی و بیرونی را با استناد به نظریه‌های روان‌شناسی توضیح می‌دهد. افراد با منبع کنترل درونی، مسئولیت رفتار و پیامدهای آن را می‌پذیرند و برای تغییر تلاش می‌کنند، در حالی که افراد با منبع کنترل بیرونی، رویدادها را به عوامل خارجی نسبت می‌دهند و کمتر مسئولیت‌پذیر هستند. در ادامه، کتاب به پیامدهای کنترل‌گری در زندگی مشترک می‌پردازد و نشان می‌دهد که رفتارهای کنترل‌گرایانه می‌تواند منجر به کاهش صمیمیت، افزایش تعارض و حتی خشونت خانگی شود. نویسنده با بررسی دیدگاه‌های مختلف دربارهٔ خشونت و کنترل، به نقش فرهنگ، تربیت خانوادگی و تجربیات کودکی در شکل‌گیری شخصیت کنترل‌گر اشاره می‌کند. همچنین نشانه‌های همسر کنترل‌گر، مانند تمایل به نظارت دائمی، تهدید، ایجاد احساس گناه و محدودکردن روابط اجتماعی همسر، به‌تفصیل شرح داده شده است. در بخش‌های پایانی، راهکارهایی برای اجتناب از کنترل‌گری و شیوه‌های برخورد با همسر کنترل‌گر ارائه می‌شود. این راهکارها شامل تبدیل دستور به پیشنهاد، تمرین ادب و احترام، ایجاد فضای فردی، پذیرش تفاوت‌ها و جست‌وجوی کمک حرفه‌ای در صورت لزوم است. کتاب تأکید دارد که کنترل‌گری نه‌تنها به فرد کنترل‌گر آسیب می‌زند، بلکه به شخص تحت کنترل نیز لطمه وارد می‌کند و راه‌حل را در پذیرش فردیت، گفت‌وگو و همکاری می‌داند.

چرا باید کتاب کنترل در زندگی زناشویی را بخوانیم؟

این کتاب با تمرکز بر موضوع کنترل در روابط زناشویی، به یکی از چالش‌های رایج و کمتر مورد توجه در زندگی مشترک می‌پردازد. «کنترل در زندگی زناشویی» با ارائهٔ تحلیل‌های روان‌شناختی و مثال‌های ملموس، به خواننده کمک می‌کند تا رفتارهای کنترل‌گرایانه را در خود یا شریک زندگی‌اش شناسایی کند و راهکارهایی برای بهبود روابط بیابد. همچنین، کتاب با پرداختن به پیامدهای کنترل‌گری و خشونت خانگی، آگاهی‌بخشی مهمی دربارهٔ سلامت روانی و عاطفی خانواده ارائه می‌دهد. مطالعهٔ این اثر می‌تواند به افزایش مهارت‌های ارتباطی، مسئولیت‌پذیری و احترام متقابل در زندگی مشترک کمک کند.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

مطالعهٔ این کتاب برای زوج‌هایی که با تعارضات، احساس کنترل یا سلطه در رابطهٔ خود مواجه‌اند، مفید است. همچنین افرادی که به دنبال بهبود مهارت‌های ارتباطی و شناخت بهتر رفتارهای خود و همسرشان هستند، می‌توانند از مطالب کتاب بهره ببرند. مشاوران خانواده و روان‌شناسان نیز می‌توانند از این کتاب به‌عنوان منبعی برای درک بهتر پدیدهٔ کنترل در روابط زناشویی استفاده کنند.

بخشی از کتاب کنترل در زندگی زناشویی

«کنترل یعنی انجام دادن یا ندادن کاری که مطابق میل و خواسته درونی نباشد. اغلب، انسان‌ها یا دارند کنترل می‌کنند یا کنترل می‌شوند یا در یک مسابقه طناب‌کشی یکدیگر را کنترل می‌کنند و در مواردی هم وجود دارد که فرد خودش را وادار به انجام کاری که نمی‌خواهد می‌کند. در هر یک از مصادیق رفتار کنترلگرانه، احساس ناخشنودی وجود دارد. تصور کنید فردی که کنترل‌گر است مدام خود را موظف می‌داند دیگران را تحت‌نظر داشته باشد و با ابزار کنترلی خود دیگران را مدیریت کند و مواظب باشد کسی خارج از حیطه او عمل نکند. بالطبع چنین رفتاری نیازمند صرف وقت و انرژی زیادی خواهد بود و بی‌شک در مواردی هم فرد کنترل‌گر ناکام می‌ماند و نتیجه نمی‌گیرد و در اصل، در بلندمدت، پیامدهای منفی زیادی مثل از دست دادن صمیمیت در روابط را نیز تجربه خواهد کرد. با این اوصاف فرد کنترل‌گر نمی‌تواند احساس خوبی را تجربه کند. او می‌توانست به جای صرف وقت و انرژی خود برای کنترل دیگران، این منابع را صرف امور مربوط به خود و اموری که برایش لذت‌بخش و مفید است، نماید تا احساس بهتری را تجربه کند. فردی هم که کنترل می‌شود طبیعی است که احساس ناخشنودی می‌کند، زیرا انرژی که باید صرف امور بهتر برای خود کند را صرف این می‌کند که چگونه خود را از کنترل دیگری رها کند و مدام در حال تلاش برای خلاصی از دست کنترل‌گر است. این مساله می‌تواند باعث ناخشنودی و عملکرد پایین فرد باشد.»