کتاب دلقک های شیاد

کتاب دلقک های شیاد نوشتهٔ «محمدرضا عنایتی» را نشر سنجاق به‌صورت الکترونیک منتشر کرده است. این اثر داستانی فانتزی با رویکردی تمثیلی و نمادین است که به پیوند میان فرهنگ عاشورا و مهدویت پرداخته و کوشیده عدالت، شادی حقیقی و هویت انسانی را در قالب روایتی جذاب برای نوجوانان و جوانان بازگو کند. نویسنده با بهره‌گیری از عناصر اسطوره‌ای و شخصیت‌پردازی خلاقانه، سفری رازآلود را روایت می‌کند که در آن قهرمان داستان برای یافتن حقیقت و نجات شهرش از چنگال دلقک‌های فریبکار، به جست‌وجوی میوهٔ شفابخش درخت «ویسپوبیش» می‌رود. نسخهٔ الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب دلقک های شیاد

کتاب «دلقک‌های شیاد» اثری داستانی و فانتزی است که با الهام از اسطوره‌ها و باورهای مذهبی، روایتی تمثیلی دربارهٔ هویت، شادی و حقیقت را شکل داده است. «محمدرضا عنایتی» در این کتاب، ماجرای شهری را روایت می‌کند که در گذر زمان از سرزمین شادی و همدلی به شهری اسیر نقاب‌ها و دلقک‌های فریبکار بدل می‌شود. ساختار کتاب بر پایهٔ سفر قهرمان و جست‌وجوی معنای شادی حقیقی استوار است و شخصیت‌ها و وقایع، هر یک نمادهایی از مفاهیم اخلاقی و اجتماعی و دینی به شمار می‌آیند. داستان حاضر در قالب رمان نوجوانانه پیش می‌رود و عناصر خیال‌انگیز، اسطوره‌ای و نمادین را با دغدغه‌های معاصر پیوند می‌زند. کتاب حاضر در چند فصل با محوریت خانواده، عشق، جست‌وجوی حقیقت و مبارزه با فریب و ریا، تصویری از جامعه‌ای ارائه می‌دهد که در آن، شادی و معنویت به چالش کشیده می‌شود و قهرمان داستان برای بازگرداندن امید و حقیقت، سفری پرماجرا را آغاز می‌کند.

خلاصه داستان دلقک های شیاد

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند!

داستان با معرفی «فراهیم»، دانشجوی اقتصاد و عضوی از خانواده‌ای تحصیل‌کرده آغاز می‌شود. او که نگاهش به زندگی از دریچهٔ سود و زیان است، در کنار پدری باستان‌شناس و مادری پزشک، با مفاهیمی چون شادی، همدلی و معنویت دست‌وپنجه نرم می‌کند. کشف صندوقچه‌ای باستانی و لوحی اسرارآمیز، فراهیم را به سفری رازآلود می‌کشاند؛ سفری که او را به شهری خیالی به نام «وادی خم» می‌برد. در این شهر، شادی و مهربانی اصل زندگی مردم است و همه‌چیز بر پایهٔ همدلی و بخشش می‌چرخد. با رفتن فرستادهٔ شهر، دلقک‌هایی با نقاب‌های رنگارنگ وارد می‌شوند و به‌تدریج شادی حقیقی جای خود را به شادی‌های تصنعی و ریاکارانه می‌دهد. مردم اسیر نقاب‌ها می‌شوند، سواران سفید که حافظان امنیت هستند، از میان می‌روند و شهر به‌دست دلقک‌های شیاد می‌افتد. فراهیم درمی‌یابد که خانواده‌اش نیز بخشی از این روایت هستند و پدر و مادرش، خود زمانی از ساکنان آن شهر بوده‌اند. بیماری قلبی مادر و جست‌وجوی میوهٔ شفابخش درخت «ویسپوبیش» انگیزه‌ای می‌شود تا فراهیم برای نجات مادر و شهر، به وادی خم بازگردد. او در این مسیر با مفاهیمی چون عشق، ایثار، امید و مبارزه با فریب روبه‌رو می‌شود و درمی‌یابد که شادی حقیقی و نجات، تنها با بازگشت به حقیقت و کنار زدن نقاب‌ها ممکن است.

چرا باید کتاب دلقک های شیاد را بخوانیم؟

این کتاب با روایتی تمثیلی و داستانیْ مفاهیمی چون شادی حقیقی، هویت فردی و اجتماعی و پیوند میان گذشته و آینده را به تصویر می‌کشد. «دلقک‌های شیاد» با بهره‌گیری از عناصر اسطوره‌ای و مذهبی، دغدغه‌های معاصر دربارهٔ ریا، فریب و ازدست‌رفتن معنویت را در قالب داستانی فانتزی و ماجراجویانه بازتاب می‌دهد. مخاطب در جریان داستان با پرسش‌هایی دربارهٔ اصالت شادی، نقش نقاب‌ها در زندگی روزمره و اهمیت بازگشت به حقیقت روبه‌رو می‌شود. این اثر فرصتی برای تأمل دربارهٔ ارزش‌های انسانی، معنای واقعی خوشبختی و مسئولیت فردی در برابر جامعه فراهم می‌آورد.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

مطالعهٔ این کتاب برای نوجوانان و جوانانی که به داستان‌های فانتزی، تمثیلی و اسطوره‌ای علاقه دارند و دغدغه‌هایی دربارهٔ هویت، معنویت، عدالت و حقیقت در ذهن دارند، مناسب است؛ همچنین برای کسانی که به‌دنبال روایتی متفاوت دربارهٔ عاشورا و مهدویت هستند یا به مفاهیم اجتماعی و اخلاقی علاقه‌مند هستند.

بخشی از کتاب دلقک های شیاد

«به همراه دو مأمور از زندان خارج شدیم، در مسیر مردمی را دیدم که نقاب‌های گوناگونی به صورت‌های خود زده بودند.

هیچ کس جرأت برداشتن نقاب را نداشت؛ نقاب‌های رنگی با طرح لبخند گوناگون. تشخیص مرد و زن ناممکن بود. مردم لباس‌های کهنه بر تن داشتند. هیچ کس به تهی‌دستان کمک نمی‌کرد و اکثریت مردم از فقر رنج می‌بردند.

هرچه مسیر را طی می‌کردیم اختلاف طبقاتی بیشتر می‌شد. به جایی رسیدیم که دیگر مردم نقابی نداشتند، اصلاً مردمی نبودند؛ آن‌ها همان دلقک‌ها بودند که بهترین جای شهر را تصاحب کرده بودند، لباس‌های گران قیمت داشتند و بر روی شانه‌های مردم عادی سوار شده بودند و از آن‌ها هم‌چون چهارپایان سواری می‌گرفتند.

همگی به شغل نقاب‌فروشی مشغول بودند و از این راه ثروت زیادی را جمع کرده بودند و برای خودشان ساختمان‌های مجلّل ساخته بودند.

آن‌ها حتی علاوه بر بهای نقاب‌ها، مبلغی را به عنوان مالیات نقاب دریافت می‌کردند، قرار بود این مالیات‌ها صرف ساختن بتکده‌هایی شود که مردم هر روز به آن‌جا بروند و برای بت‌های ساخته شده به دست دلقک‌ها هدایایی را پیشکش کنند و دلقک‌بازی دربیاورند و بت‌ها را شاد کنند.

مردم بیچاره این گونه عمر خود را به بطالت می‌گذراندند.

به مجلّل‌ترین ساختمان شهر رسیدیم؛ ساختمانی به شکل هرم که در نُه طبقه بنا شده بود، بالاترین طبقه از بقیه طبقات جدا شده بود، نمی‌دانم جزء طبقات بود یا نه، تصویر یک چشم بر آن حک شده بود، چشمی که دائم بر همه دلقک‌ها نظارت داشت.

جلوتر که رفتیم، نوشته‌ای روی ساختمان بر روی سنگ گران‌قیمتی طلاکوب شده بود. متن از این قرار بود: سرزمین "تارف ات لین"، مفهوم این نوشته را متوجه نشدم؛ این دلقک‌ها همه کارهایشان مسخره و برعکس هستش، حتماً نام سرزمینی است که دلقک‌ها خیال ساختنش را دارند.»