کتاب لژیون

کتاب لژیون با عنوان اصلی Legion: a novel نوشتهٔ «ویلیام پیتر بلاتی» با ترجمهٔ «مصطفی دباغ» توسط نشر راه طلایی منتشر شده است. این رمان دنباله‌ای بر داستان «جن‌گیر» است و در ژانر جنایی، معمایی و وحشت قرار می‌گیرد. داستان حول محور قتل‌های زنجیره‌ای و تقابل خیر و شر می‌چرخد و شخصیت‌های اصلی آن درگیر معمایی پیچیده و رازآلود می‌شوند. نسخهٔ الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب لژیون

کتاب «لژیون» (روایتی نفس‌گیر از تقابل خیر و شر، بعد از نبرد نافرجام با مرین و کاراس، پوزوزو برگشته است... (متن کامل؛ ادامه رمان جن‌گیر)) در سال ۱۹۸۳ منتشر شده و ادامه‌ای بر رمان مشهور «جن‌گیر» است. این کتاب در فضای دهه‌های پایانی قرن بیستم آمریکا می‌گذرد و «ویلیام پیتر بلاتی»، نویسندهٔ کتاب، با الهام از فضای تیره و پرتعلیق داستان‌های جنایی و روان‌شناختی به بررسی مفاهیمی چون شر، ایمان و معنای رنج انسانی پرداخته است. 

داستان با قتل‌هایی هولناک آغاز می‌شود که نشانه‌هایی از یک قاتل زنجیره‌ای قدیمی به نام «جمینی» را در خود دارد قاتلی که سال‌ها پیش مرده است. کارآگاه «کیندرمن» که پیش‌تر در «جن‌گیر» نیز حضور داشت بار دیگر درگیر پرونده‌ای می‌شود که مرز میان واقعیت و ماوراءالطبیعه را محو می‌کند. فضای کتاب آمیخته با تردیدهای فلسفی، گفت‌وگوهای عمیق دربارهٔ ایمان و اخلاق و توصیف‌های دقیق از زندگی روزمرهٔ شخصیت‌ها است. لژیون علاوه‌بر جنبهٔ معمایی و جنایی به دغدغه‌های وجودی و پرسش‌های بی‌پاسخ دربارهٔ خیر و شر نیز می‌پردازد و خواننده را به تأمل دربارهٔ ماهیت انسان و جهان دعوت می‌کند.

خلاصه داستان لژیون

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند!

داستان «لژیون» با کشف جسد یک پسر نوجوان سیاه‌پوست به نام «توماس کینتری» آغاز می‌شود که به شیوه‌ای وحشیانه و با نشانه‌هایی خاص به قتل رسیده است. کارآگاه «کیندرمن» که سال‌ها پیش با پروندهٔ قاتل زنجیره‌ای «جمینی» روبه‌رو بوده است بار دیگر با قتل‌هایی مواجه می‌شود که امضای همان قاتل را دارند؛ درحالی‌که جمینی مدت‌ها است که مرده است. کیندرمن در جست‌وجوی حقیقت با مجموعه‌ای از شخصیت‌ها از جمله کشیش «دایر» و همکاران پلیس روبه‌رو می‌شود و در دل تحقیقاتش با پرسش‌هایی دربارهٔ ماهیت شر، وجود خدا و معنای رنج انسانی دست‌وپنجه نرم می‌کند. روایت داستان با توصیف‌های دقیق از صحنه‌های جرم، بازجویی‌ها و زندگی شخصی کارآگاه پیش می‌رود و مرز میان واقعیت و امور فراطبیعی را بارها به چالش می‌کشد. در طول داستان قتل‌های دیگری رخ می‌دهد که همگی به‌نوعی با گذشتهٔ جمینی و وقایع «جن‌گیر» پیوند دارند. کیندرمن تلاش می‌کند با کنار هم گذاشتن سرنخ‌ها پرده از راز این قتل‌های هولناک بردارد و درعین‌حال با تردیدها و بحران‌های شخصی خود نیز روبه‌رو شود. داستان تا انتها در فضایی پرتعلیق و رازآلود باقی می‌ماند و خواننده را با پرسش‌هایی دربارهٔ سرشت انسان و نیروهای پنهان در جهان تنها می‌گذارد.

چرا باید کتاب لژیون را خواند؟

«لژیون» فراتر از یک رمان جنایی یا وحشت صرف است و به لایه‌های عمیق‌تری از روان انسان و پرسش‌های فلسفی دربارهٔ خیر و شر می‌پردازد. این کتاب با ترکیب فضای معمایی، عناصر ماورایی و گفت‌وگوهای فلسفی تجربه‌ای متفاوت برای علاقه‌مندان به داستان‌های رازآلود و روان‌شناختی رقم می‌زند. روایت چندلایه و شخصیت‌پردازی دقیق مخاطب را به تأمل دربارهٔ معنای رنج، ایمان و مسئولیت انسانی وا می‌دارد؛ همچنین پیوند داستان با رمان «جن‌گیر» برای دوست‌داران آثار بلاتی می‌تواند جذابیت داشته باشد.

خواندن کتاب لژیون را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای علاقه‌مندان به رمان‌های جنایی، معمایی، وحشت، کسانی که به داستان‌های روان‌شناختی و فلسفی علاقه دارند و مخاطبانی که از آثار پیچیده و چندلایه لذت می‌برند، مناسب است.

بخشی از کتاب لژیون

«او غوطه‌ور در افکار عذاب‌آورش به مرگ فکر می‌کرد. به این که آزتک‌ها چگونه زنده زنده قلب انسان‌ها را بیرون می‌کشیدند و کودکان سه ساله را زنده‌به‌گور می‌کردند. به این فکر کرد که شاید خداوند موجودی فضایی و یا بسیار ستمگر و بیرحم باشد، اما بعد به بتهوون، کتاب برادران کارامازوف اثر داستایوفسکی اندیشید و به این نتیجه رسید که چیزهای خوبی هم در این دنیا وجود داشته‌اند و دارند. او به خورشید که در حال طلوع بر فراز آسمان شهر بود خیره شد. خورشید با شکوه بسیار رودخانهٔ پوتوماک را غرق در نور نارنجی رنگ خود می‌کرد و بعد از پیمودن مسیر قوسی‌اش در افق از نظرها محو می‌شد. کمی بعد مرد با وحشت به زیر پایش خیره شد. اتفاق بدی بین انسان و خالقش افتاده بوده و شواهد آن اتفاق درست همان‌جا و در قایق‌خانهٔ اسکله قرار داشتند. «فکر کنم پیداش کردن. سروان»«ببخشید؟»«چکش. اونا پیداش کردن»«چکش. درسته. بله»کیندرمن سعی می‌کرد وقایع پیرامون را درک کند.»