
کتاب چیزی شبیه یک بختک طولانی
معرفی کتاب چیزی شبیه یک بختک طولانی
کتاب «چیزی شبیه یک بختک طولانی» نوشتۀ علی بابائی است و آنیک آن را منتشر کرده است. این نمایشنامه، نه صرفاً داستان یک فرد یا یک پروندهٔ قضایی، بلکه بازنمایی وضعیتی است که در آن بسیاری از آدمها، تحتفشار، قضاوت و سکوت اجباری، درگیر بختکی میشوند که رهاشدن از آن آسان نیست.
درباره کتاب چیزی شبیه یک بختک طولانی
کتاب چیزی شبیه یک بختک طولانی نمایشنامهای است که از همان سطرهای نخست، مخاطب را به دل جهان پرتنش، شلوغ و آشفتهٔ شخصیتهایش پرتاب میکند. صحنهٔ آغازین، با تصویری از یک زن به نام مریم که تنها و ساکت بر زمین خوابیده و نوری کمجان بر او افتاده، در تقابل با صدای خفه و پرهمهمۀ جمعیتِ دادگاه، فضای دوپارهای میسازد: سکون و بیپناهی در برابر شلوغی و قضاوت.
در نمایشنامۀ چیزی شبیه یک بختک طولانی، نویسنده با بهرهگیری از فضاسازی صوتی (صدای جمعیت، دادوفریاد، دیالوگهای کوتاه و پراکنده که از گوشهوکنار شنیده میشوند)، مخاطب را به درون جهانی میبرد که در آن عدالت، خشونت، بیاعتمادی و فشارهای اجتماعی درهم تنیدهاند. گفتوگوها بریدهبریده و نفسگیرند، پر از تهدید، التماس، بیحوصلگی و خشونتی پنهان که نه فقط در کلمات، بلکه در لحن و فضای کلی اثر جریان دارد. این آغاز، درست مانند بختکی که ناگهان روی سینۀ آدم میافتد و توان حرکت را میگیرد، حس خفقان و سردرگمی را به شکلی ملموس به تماشاگر یا خواننده منتقل میکند.
میدانیم که نمایشنامه متنی است که برای اجرا بر روی صحنه و یا هر مکان دیگری نوشته میشود. هر چند این قالب ادبی شباهتهایی به فیلمنامه، رمان و داستان دارد، شکل و فرم و رسانهای جداگانه و مستقل محسوب میشود. نخستین نمایشنامههای موجود از دوران باستان و یونان باقی ماندهاند. نمایشنامهها در ساختارها و شکلهای گوناگون نوشته میشوند، اما وجه اشتراک همهٔ آنها ارائهٔ نقشهٔ راهی به کارگردان و بازیگران برای اجرا است. بعضی از نمایشنامهها تنها برای خواندن نوشته میشوند؛ این دسته از متنهای نمایشی را کلوزِت (Closet) نامیدهاند. از مشهورترین نمایشنامهنویسهای غیرایرانی میتوان به «آیسخولوس»، «سوفوکل»، «اوریپید» (یونان باستان)، «شکسپیر»، «هارولد پینتر» (انگلستان)، «مولیر» (فرانسه)، «هنریک ایبسن» (نروژ)، «آگوست استریندبرگ» (سوئد)، «برتولت برشت» (آلمان)، «ساموئل بکت» (ایرلند) و «یوجین اونیل» (آمریکا) اشاره کرد. نام برخی از نمایشنامهنویسهای ایرانی نیز «بهرام بیضائی»، «عباس نعلبندیان»، «اکبر رادی»، «غلامحسین ساعدی»، «بهمن فُرسی»، «محسن یلفانی»، «نغمه ثمینی»، «محمد رضایی راد»، «محمد یعقوبی»، «محمد رحمانیان»، «علیرضا نادری» و «محمد چرمشیر» بوده است.
خواندن کتاب چیزی شبیه یک بختک طولانی را به چه کسانی پیشنهاد میکنیم
خواندن این کتاب را به دوستداران نمایشنامه پیشنهاد میکنیم.
بخشی از کتاب چیزی شبیه یک بختک طولانی
«مریم در وسط صحنه روی زمین خوابیده است و نور کمی روی او میتابد. بقیۀ صحنه تاریک است. صدای ازدحام به گوش میرسد که فضای یک دادگاه شلوغ و مکالمات دادگاهی را تداعی میکند.»
حجم
۲۸۹٫۲ کیلوبایت
سال انتشار
۱۴۰۳
تعداد صفحهها
۶۰ صفحه
حجم
۲۸۹٫۲ کیلوبایت
سال انتشار
۱۴۰۳
تعداد صفحهها
۶۰ صفحه