کتاب درآمدی بر گرایش به اعتیاد

کتاب «درآمدی بر گرایش به اعتیاد» نوشتۀ آرزو صالحی است و انتشارات رشد فرهنگ آن را منتشر کرده است. این کتاب منبعی جامع برای درک عمیق‌تر اعتیاد و راهکارهای مقابله با آن است.

درباره کتاب درآمدی بر گرایش به اعتیاد

کتاب درآمدی بر گرایش به اعتیاد به بررسی ابعاد مختلف اعتیاد از منظر روان‌شناسی، اجتماعی و زیستی می‌پردازد. این اثر بر پایه نظریه‌های علمی و پژوهش‌های انجام‌شده، تلاش می‌کند تا عوامل مؤثر در گرایش افراد به سوءمصرف مواد را تحلیل کند. در این کتاب، مفهوم اعتیاد نه‌تنها به‌عنوان یک وابستگی جسمی، بلکه به‌عنوان یک پدیدۀ پیچیده با زمینه‌های روانی و اجتماعی مورد بررسی قرار می‌گیرد. نظریۀ استعداد اعتیاد که مطرح می‌شود، تأکید دارد که برخی افراد به دلیل ویژگی‌های شخصیتی و محیطی مستعد اعتیاد هستند و در صورت مواجهه با مواد مخدر، احتمال وابستگی آن‌ها بیشتر خواهد بود.

از جمله مباحث مهم کتاب درآمدی بر گرایش به اعتیاد، بررسی عوامل خطرساز در گرایش به اعتیاد است که شامل عواملی مانند محیط خانواده، گروه همسالان، مدرسه، وضعیت اجتماعی و حتی ویژگی‌های شخصیتی افراد می‌شود. این بحث تلاش دارد تا نشانه‌های هشداردهنده را شناسایی کرده و راهکارهایی برای پیشگیری ارائه دهد. همچنین تفاوت‌های جنسیتی در گرایش به اعتیاد بررسی شده و نقش محیط‌های فرهنگی و اجتماعی در این روند تحلیل شده است.

کتاب درآمدی بر گرایش به اعتیاد به طبقه‌بندی انواع مواد مخدر نیز می‌پردازد و تأثیرات آن‌ها را بر جسم و روان مورد مطالعه قرار می‌دهد. در این راستا، گروه‌های مختلف مواد مانند محرک‌ها، آرام‌بخش‌ها، مواد توهم‌زا و افیونی معرفی می‌شوند. در بخش‌های پایانی کتاب درآمدی بر گرایش به اعتیاد، نظریه‌های مختلف در مورد مصرف مواد مخدر در دورۀ نوجوانی و جوانی مرور شده و دیدگاه‌هایی همچون نظریه‌های شناختی - عاطفی، یادگیری اجتماعی، تعامل خانواده و رفتارهای مشکل‌ساز مورد بررسی قرار می‌گیرند. پرسش‌نامه‌ای نیز برای سنجش میزان گرایش به اعتیاد ارائه شده است که می‌تواند در زمینۀ پیشگیری و تشخیص زودهنگام مورد استفاده قرار گیرد.

خواندن کتاب درآمدی بر گرایش به اعتیاد را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به دانشجویان، پژوهشگران و علاقه‌مندان به حوزۀ مطالعات اعتیاد پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب درآمدی بر گرایش به اعتیاد

««سابقه مصرف موادی که هم اکنون در جوامع سوءمصرف می‌شوند، بسیار طولانی است، ماری‌جوانا در 6۶۰۰۰ سال قبل از میلاد در چین کاربرد داشته است. هدف اولیه تولید آن، استفاده از دانه‌اش به‌عنوان غذا بوده است و نیز برای رشد گیاهان به‌عنوان کود استفاده می‌شده است، همچنین استفاده از آن در صنایع نساجی رایج بوده است. در حدود سال‌های ۲۷۰۰ قبل از میلاد، توسط چینی‌ها به‌عنوان دارو، استفاده شد. آنان کشف کردند که ماری‌جوانا، درمان عالی برای ناخوشی‌هایی از قبیل روماتیسم، نقرس، مالاریا و بی‌علاقگی و حواس‌پرتی است. هندوها پیش از همه، طرف‌دار مجذوب‌کنندگی آن بوده‌اند و آن را همراه ۴۰ گیاه دیگر، به‌عنوان گیاه مقدس می‌شناختند.»»