کتاب اتاقی که در آن اتفاق افتاد

کتاب اتاقی که در آن اتفاق افتاد نوشتۀ جان بولتون با ترجمۀ محمد معماریان در انتشارات امیرکبیر به چاپ رسیده است.

درباره کتاب اتاقی که در آن اتفاق افتاد

کتاب اتاقی که در آن اتفاق افتاد، خاطرات جان بولتون مشاور امنیت ملی آمریکا در دولت دونالد ترامپ است. عنوان «اتاقی که در آن اتفاق افتاد» اشاره به اتاق کار دونالد ترامپ دارد. بولتون در این کتاب خاطرات ۱۷ ماه حضور در سمت مشاور امنیت ملی تا برکناری از آن مقام را روایت کرده است. بولتون یکی از چهره‌های رادیکال حزب جمهوری‌خواه است که به‌سختی توانست در دولت ترامپ مشاور شود. او یکی از جمهوری‌خواهان مخالف رویکردهای سیاسی ترامپ بود و در حالی که حزب اصرار داشت در جایگاه وزارت امور خارجۀ آمریکا قرار گیرد پس از دوبار ناکامی عاقبت در ۲۰۱۸ مشاور امنیت ملی ترامپ شد. 

بولتون یکی از حامیان براندازی حکومت کرۀ شمالی و درگیری نظامی با جمهوری اسلامی ایران است. او یکی از منتقدان ترامپ حتی در زمان سمت خود بود. بولتن در روایت ۴۵۳ روز حضور در کاخ سفید نوشته است که ترامپ تمایلی برای درگیری نظامی با ایران نداشت و اینکه پس از هدف قرار دادن پهپاد جاسوسی ایالات متحده توسط نیروی هوافضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، تمام توان خود را برای راضی‌ کردن رئیس‌جمهور به منظور آغاز یک درگیری نظامی با تهران به کار گرفت؛ اما ترامپ به این خواستۀ او تن نداد. در این کتاب بیشتر با مواضع جان بولتون و آنچه در کاخ سفید گذشت از زبان یکی از مقامات عالی ایالات متحدۀ آمریکا آشنا می‌شوید.

خواندن کتاب اتاقی که در آن اتفاق افتاد را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

به دوستداران کتاب‌های خاطرات، علوم سیاسی و روابط بین‌الملل پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب اتاقی که در آن اتفاق افتاد

«تهدید‌ها و فرصت‌های جدید با شتاب زیادی نصیبمان می‌شد و به دلیل هشت سال حکمرانی باراک اوباما چیزهای زیادی باید ترمیم می‌شدند. مدت‌ها بود فکرم سخت درگیر امنیت ملی امریکا در دنیای طوفان‌زده‌مان بود: روسیه و چین در سطح استراتژیک؛ ایران و کرۀ شمالی و دیگر کشورهای یاغی مشتاق تسلیحات هسته‌ای؛ گرداب‌ تهدیدهای تروریستی اسلام‌گرایان رادیکال در خاورمیانۀ آشوب‌زده (سوریه، لبنان، عراق، یمن)؛ افغانستان و ماورای آن منطقه؛ و تهدیدهای موجود در نیم‌کرۀ خودمان مثل کوبا و ونزوئلا و نیکاراگوئه. برچسب‌های رایج در حوزۀ سیاست خارجی به درد کسی جز تنبلان فکری نمی‌خورد، اما اگر کسی اصرار می‌کرد، می‌گفتم که در سیاست‌گذاری «هوادار آمریکا» هستم. در اقتصاد پیرو آدام اسمیت بوده‌ام، در جامعه‌داری پیرو ادموند برک، در حکومت‌داری پیرو مقاله‌های فدرالیست، و در امنیت ملی ترکیبی از دین اچسون و جان فاستردالس.»