کتاب بافتنی عجیب

کتاب «بافتنی عجیب» نوشتۀ شریل وبستر و ترجمۀ شیما شریفی است و انتشارات علمی و فرهنگی آن را منتشر کرده است. بافتنی عجیب، داستان موشی را روایت می‌کند که آرزو دارد شال‌گردن ببافد.

درباره کتاب بافتنی عجیب

قصه‌ها مزایای بی‌شماری دارند. کودکان و نوجوانان علاقۀ زیادی به خواندن و شنیدن قصه دارند و از طریق داستان‌ها چیزهای زیادی یاد می‌گیرند آن‌ها از طریق قصه‌گویی، قدرت درک و فهمشان تقویت می‌شود، خلاقیت در آن‌ها پرورش پیدا می‌کند، دایرۀ واژگانشان گسترش پیدا کرده و شخصیت‌‌های قصه‌ها بر آن‌ها اثر می‌گذارد. قصه‌ها همچنین با ایجاد سؤال در ذهن کودکان به‌صورت غیرمستقیم به آن‌ها آموزش می‌دهند و نسبت به مسائل آموزشی واکنش بهتری نشان می‌دهند. آموزش در حین خواندن آموزش غیرمستقیم نام دارد و کودکان بدون اینکه بدانند نکات زیاد را می‌آموزند.

نودل، موش کوچک بامزه، عاشق زمانی بود که زن مزرعه‌دار در خانه بافتنی می‌بافت. او همیشه دوست داشت چیزی ببافد تا اینکه یک روز زن مزرعه‌دار ناراحت و عصبانی از اینکه رنگ‌های کاموا به هم نمی‌خورد، کاموا را به گوشه‌ای پرت می‌کند. این اتفاق برای نودل خوشحال‌کننده بود، حالا می‌توانست دست‌به‌کار شود و بافتن را تجربه کند. اما میل‌های بافتنی را از کجا تهیه می‌کند؟ نگران نباشید دوستش جوجه‌تیغی به کمکش می‌آید و دو تا از خارهای پشتش را به او می‌دهد. همه چیز برای بافتن آماده است. داستان خیال‌انگیز بافتنی عجیب ضمن اینکه کودکان را سرگرم می‌کند، قدرت درک و خیال‌پردازی‌ کودکان را تقویت می‌کند و خلاقیت را در آن‌ها پرورش می‌دهد.

خواندن کتاب بافتنی عجیب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به کودکان و علاقه‌مندان به داستان‌های خیال‌انگیز پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب بافتنی عجیب

«نودل کلاف نرم کاموا را محکم بغل کرد. همیشه دوست داشت چیزی ببافد. او همیشه زن مزرعه‌دار را تماشا می‌کرد که بافتنی می‌بافت و زیر لب آواز می‌خواند: یکی از زیر... یکی از رو... یکی را بکش... بگذار رو...

آن روز زن مزرعه‌دار فریاد زد: این رنگ اصلاً به آن یکی نمی‌آید و کلاف کاموا را گوشه‌ای پرت کرد. کلاف مال نودل شد. نودل با خندۀ نخودی گفت: صبر کن بقیۀ این را ببینند. نودل نفس‌زنان به خانۀ هتی رسید. هتی غر می‌زد و با خودش می‌گفت: وای چه سوزی! پوزه‌ام یخ زد. نودل را که دید گفت: نودل آن چیست که همراهت آورده‌ای؟ نودل با خوش‌حالی گفت: کاموا، من یک کلاف کاموای پشمی دارم.»