کتاب آینده پول

کتاب آینده پول نوشتهٔ اسوار پراساد و امیرحسین مردانی است. راه پرداخت این کتاب را منتشر کرده است. نویسنده در این کتاب توضیح داده است که انقلاب دیجیتال چگونه پول و فایننس را متحول می‌کند.

درباره کتاب آینده پول

اسوار پراساد در کتاب آینده پول، دگرگونی دنیای مالی و تغییر در نحوهٔ زندگی ما را به تصویر کشیده است. او در این اثر نشان داده است که چگونه نوآوری‌ها، مفهوم پول را بازتعریف و آن را از کارکردهای سنتی و قدیمی خود متمایز می‌کند. این تحول، نوید کارایی و انعطاف‌پذیری بیشتر را می‌دهد، اما درعین‌حال، احتمال بی‌ثباتی، عدم پاسخ‌گویی و نقض حریم خصوصی را نیز به همراه دارد.

کتاب «آیندهٔ پول» بهترین کتاب اقتصادی و تجاری سال ۲۰۲۱ به انتخاب مجله‌های «فایننشال تایمز» و «اکونومیست» بوده است. کتاب حاضر به حوزهٔ به‌روز ارزهای دیجیتال پرداخته است. اسوار اِس پراساد اقتصاددان برجسته و استاد ارشد سیاست تجاری دانشگاه کرنل امریکا و رئیس پیشین بخش چین صندوق بین‌المللی پول بوده است. به اعتقاد او دنیای مالی در آستانهٔ یک اختلال بزرگ است که همهٔ ما را تحت‌تۀثیر قرار می‌دهد. او بر معتقد است که با دگرگونی پول، نحوهٔ زندگی مردم عادی دچار تغییراتی بنیادی خواهد شد.

خواندن کتاب آینده پول را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران حوزهٔ فین‌تک و رمزارزها، فعالان اقتصادی و سرمایه‌گذاران، سیاست‌گذاران و قانون‌گذاران و کسانی که می‌خواهند با تحولات آیندهٔ پول آشنا شوند، پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب آینده پول

«سیستم پرداخت در تمامی این تراکنش‌ها توسط یک سازوکار نظارت مرکزی مدیریت خواهد شد که این سازوکار توسط بانک مرکزی یا عوامل مجاز آن مدیریت می‌شود؛ دقت کنید که این تراکنش‌ها از طریق سازوکارهای غیرمتمرکزی که مبتنی بر اجماع عمومی هستند، کنترل نخواهند شد. بنابراین در این شرایط حتی اگر ارز دیجیتال بانک مرکزی با استفاده از بلاکچین یا هر نوع دفترکل توزیع‌شده مدیریت شود، بلاکچین مجاز خواهد بود؛ در حالی که بلاکچین‌های غیرمتمرکز (همانند بیت‌کوین) کاملاً غیرمجازند.

در واقع چندین ارز دیجیتال دولتی طراحی شده‌اند تا بر بستر بلاکچین مجوزدار فعالیت کنند. این گروه که آنها را ارزهای دیجیتال رسمی نامیده‌ام، سومین دسته از ارزهای دیجیتال بانک‌های مرکزی را تشکیل می‌دهند؛ این ارزها می‌توانند امکان ناشناس‌بودن بیشتری را برای کاربران فراهم آورند. این نوع از ارزهای دیجیتال توسط مؤسسه‌های دولتی یا یک مؤسسه خصوصی مدیریت می‌شوند که به‌صورت اختصاصی برای تحقق این هدف ایجاد شده‌اند. تأیید تراکنش‌ها به شیوه غیرمتمرکز و معمولاً با سازوکار اجماع اثبات سهم انجام می‌شود، اما تأیید آنها صرفاً در اختیار نهادهای تأییدشده است. اینکه ساختار مبتنی بر بلاکچین مجوزدار بتواند گمنامی واقعی را به طرفین معامله تراکنش ارائه دهد، هنوز مورد شک و تردید است؛ این مسئله یکی از ابعاد مهمی است که این ارز دیجیتال بانک مرکزی را نسبت به هم‌نوعان آن متمایز می‌کند. یک تفاوت اساسی دیگر این گروه از ارزهای دیجیتال با دیگر گروه‌ها این است که با اینکه آنها توسط یک نهاد رسمی منتشر می‌شوند، این ارزهای دیجیتال معادل بهای اسمی پول دیجیتالی بانک مرکزی نیستند. به علاوه، برخلاف پول نقد و اشکال دیگر ارز دیجیتال بانک مرکزی، مسئولیت آنها بر عهده بانک مرکزی نیست.

پیاده‌سازی گزینه اول، یعنی پول الکترونیکی، آسان‌تر است و تلفن‌های همراه که حتی در اقتصادهای کم‌درآمد نیز فراگیر شده‌اند، می‌توانند به دولت‌ها کمک کنند تا شمولیت پول الکترونیکی را در جامعه افزایش و وابستگی جامعه به وجه نقد را کاهش دهند. گزینه دوم، یعنی ارز دیجیتال مبتنی بر حساب بانک مرکزی، از لحاظ فناوری و مفهومی پیچیده‌تر است و در عین حال ظرفیت بیشتری برای افزایش مقیاس و ایجاد نظام پرداخت دارد؛ سیستمی که می‌تواند به‌عنوان پشتیبان زیرساخت پرداخت خصوصی عمل کند. گزینه سوم، یعنی ارز دیجیتال رسمی، سریع‌تر است؛ زیرا نماینده پولی است که به‌سادگی نمی‌تواند جایگزین پول رسمی شود. اما همان‌طور که در فصل هفتم خواهید دید، این مفهوم برای کشورهای ضعیف چندان عجیب نیست.»