کتاب والدین سمی

کتاب والدین سمی نوشتۀ سوزان فوروارد و کریگ باک و ترجمۀ فاطمه صادقی است و انتشارات نگاه آشنا آن را منتشر کرده است. کتاب والدین سمی که به مسائل روان‌شناختی می‌پردازد، به ما نشان می‌دهد چه تفاوت‌هایی میان رفتارهای سالم و رفتارهای سمی یک خانواده وجود دارد. شناخت آسیب‌های جسمی و روانی ناشی از رفتار غلط والدین و روش‌های کنترل و درمان آن موضوعی است که در این کتاب بررسی می‌شود.

درباره کتاب والدین سمی

والد‌بودن از ما انسانی بی‌نقص نمی‌سازد بلکه ما را در جایگاهی قرار می‌دهد که نواقصمان علاوه بر زندگی خودمان بر زندگی فرزندمان نیز تأثیر می‌گذارد. مشهور است که بسیاری از خصوصیات شخصیتی و مسائل و مشکلات روانی انسان‌ها ریشه در دوران کودکی آنان دارد و آنچه واضح و مبرهن است این است که رفتار والدین با فرزند بخش اعظمی از این خصوصیات و مسائل را تشکیل می‌دهند. سوزان فوروارد در این کتاب بر شناختن این تفاوت‌ها، بازشناسی آسیب‌ها و رفع آنان تأکید می‌کند و معتقد است یافتن و درمان این آسیب‌ها می‌تواند ما را در داشتن ذهنی آرام‌تر و کارآمدتر یاری کند. او با ارائهٔ مثال‌هایی متعدد از تجربه‌هایی که در درمان بیماران به دست آورده است، ما را در دریافت بهتر مقصود و هدف کتاب یاری می‌کند تا اثربخشی کتاب والدین سمی را قوت ببخشد.

خواندن کتاب والدین سمی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب برای کسانی که به موضوعات علم روان‌شناسی و روان‌کاوی علاقه‌مند هستند و کسانی که تصمیم دارند پدر و مادر شوند بسیار مفید است.

بخشی از کتاب والدین سمی

«بسیاری از والدین سمی متلک‌ها و بدزبانی‌هایشان را تحت راهنمایی کردن و نصیحت، ابراز می‌کنند و توجیهی برای این روش ظالمانه خود دارند و می‌گویند من کمک می‌کنم که انسان موفق‌تری شوی، دنیا پر از سختی و پستی‌ و بلندی‌هاست و باید از پس آن بربیایی و این درس من به تو است.

این کلمات سمی و آزارها در غالب نقابی از قبیل هدایت و آموزش پنهان‌ شده است؛ ومخصوصاً برای کودکان بزرگسال نیز بسیار سخت است و والدینشان را بیش از حد حساس می‌دانند.

ویکی یک زن جذاب و زیبا سی‌ و چهار ساله و مدیر مالی یک شرکت بود اما از اعتمادبه‌نفس پایین رنج می‌برد که آن را تهدیدی برای موفقیت‌هایش می‌انگاشت. گفت به مدت شش سال است که برای این شرکت کار می‌کنم و بسیار موفق بوده‌ام از سطح پایین به رشد و ترقی رسیده‌ام. از منشی‌گری تا مدیر مالی.

اما هفته قبل یک مورد باورنکردنی برایم اتفاق افتاد. رئیس گفت که مرا به مرحله بالاتری خواهد فرستاد و باید مدرک‌ ام‌بی‌ای بگیرم و به مدت ده سال است که از درس و دانشگاه دور بوده‌ام و این مرا می‌ترساند و نمی‌دانم که آیا از پسش برمی‌آیم یا نه.

بسیاری به من می‌گویند که از پس این کار برنمی‌آیم. به او گفتم کسانی که این گفته‌ها را به تو می‌گویند دوست تو نیستند. دوست واقعی در حقیقت حمایتگر است و اهل تشویق به پیشرفت روزافزون است نه اینکه تو را نهی کنند. شاید هم حسود باشند.

اما هنگامی‌ که به مادرم زنگ ‌زدم و از او پرسیدم که باید بتوانم از عهده‌اش بربیایم او چند نکته را گفت؛ می‌دانی اگر موفق شوی چه اتفاقی می‌افتد؟ و اگر به این موفقیت دست پیدا نکنی و مدرکت را نگیری، به پیشرفت‌های بالاتری نمی‌رسی و همچنین بیشتر مردان از زنان بالاتر از خودشان ترس و وحشت دارند...»