کتاب روز شگفت‌ انگیز پروفسور کانت

کتاب «روز شگفت‌ انگیز پروفسور کانت» نوشتۀ ژان پل منژن و ترجمۀ شیرین کریمی است و کتاب چ آن را منتشر کرده است. روز شگفت‌ انگیز پروفسور کانت داستانی جالب دربارۀ ایمانوئل کانت فیلسوف سرشناس آلمانی است که به قول همکارش هایدگر به دنیا آمد، کار کرد و از دنیا رفت.

درباره کتاب روز شگفت‌ انگیز پروفسور کانت

کتاب روز شگفت‌انگیز پروفسور کانت دربارۀ زندگی ایمانوئل کانت فیلسوف معروف جهان است. در این کتاب اخلاقیات، رفتار، سبک زندگی و فعالیت‌های کانت به خواننده نشان داده می‌شود. داستان با پاسخ کانت به مطلبی که به‌تازگی در روزنامه خوانده بود آغاز می‌شود. یک مرد سوئدی ادعا کرده بود که می‌تواند آینده را پیش‌بینی کند و با مردگان حرف بزند و ارتباط برقرار کند. ایمانوئل کانت تصمیم داشت پاسخ این فرد را با ردکردن خرافات و تعصبات بدهد و حقه‌بازی‌ها را آشکار کند تا نور خرد در همه‌جا جاری شود. 

کتاب روز شگفت‌انگیز پروفسور کانت یکی از جلدهای مجموعه کتاب افلاطون‌های کوچک است که به همت نشر کتاب چ منتشر شده است. فلسفه در کلی‌ترین و اساسی تعریفش این است که یاد بگیریم دربارۀ جهان اطرافمان چگونه فکر کنیم. مجموعۀ افلاطون‌های کوچک نوجوانان و افراد کنجکاو را با زندگی و آثار فیلسوف‌های معروف، از سقراط گرفته تا دکارت، آینشتاین، مارکس و ویتگن‌اشتاین آشنا می‌کند. این مجموعه باهدف آشنا ساختن کودکان با برخی از مهم‌ترین نظریات فیلسوفان دنیا به چاپ رسیده است. ژان پل منژن به کمک چند نویسندۀ دیگر چند جلد کتاب برای کودکان و نوجوانان به چاپ رسانده‌اند. هر کدام از کتاب‌ها داستان بعضاً بامزه‌ای را روایت می‌کند که ذهن نوجوانان را با اصول تفکر فلسفی درگیر می‌کند به‌گونه‌ای که نه‌تنها از فلسفه زده نشوند بلکه به آن علاقه‌مند شوند. کتاب‌های این مجموعه با داستان‌های هیجان‌انگیز و تصاویر خلاقانه و جذاب توجه خوانندگان زیادی را به خود جلب کرده است.

کتاب‌های دیگر مجموعۀ افلاطون‌های کوچک عبارت است از: مرگ سقراط، غرغرو و مارتین هایدگر، تماشاخانهٔ کوچک هانا آرنت، آقای دکارت و شیطان فریب‌کارش، شبح کارل مارکس، دیوژن، مرد سگی

خواندن کتاب روز شگفت‌ انگیز پروفسور کانت را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به علاقه مندان به فلسفه و آشنایی با فیلسوفان جهان و همچنین نوجوانان پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب روز شگفت‌ انگیز پروفسور کانت

«تاریخ از ایمانوئل کانت به‌عنوان شخصیتی غمگین یاد می‌کند. خانهٔ سوت‌وکور او هرگز با نور حضور زن جوانی که به دیدارش بیاید روشن نشد. گویا کانت با هیچ‌چیز سازگار نبود جز تعمق و تفکر طاقت‌فرسا در خلوت و تنهایی. اما به نظر پروفسور با کارکردن می‌شد به بهترین وجه قدر زندگی را دانست. مثلاً آن روز صبح، پس از آنکه به طرز درخشانی دربارهٔ بازگشت به عقل و خرد نوشت، نمی‌توانست جلوی هیجانش را بگیرد و سرشار از شوق و لذتی خوشایند بود.»