کتاب آخرین دختر

کتاب آخرین دختر به قلم نادیا مراد و جنا کراجسکی نوشته شده و ترجمۀ سیدمحمد طهماسبی و حمید غلامی است و انتشارات آتیسا آن را به چاپ رسانده است. این کتاب داستان زندگی پرفراز و نشیب نادیا مراد، دختری عراقی را که اسیر داعش شد و توانست از چنگ آنان فرار کند تعریف می‌کند. 

درباره کتاب آخرین دختر

نادیا مراد در روستایی در شمال عراق زندگی می‌کرد. او تنها بیست و یک سال داشت که داعش به آن مکان یورش برد و او را به اسارت گرفت. نادیا در آن سن کم، قتل عام شدن اعضای خانواده و مردم روستای خود توسط شبه‌ نظامیان خلافت اسلامی را به چشم دید. داعشی‌ها، نادیا را به همراه چندین دختر ایزدی دیگر در بازار برده‌فروشی فروختند و او بارها مورد تجاوز و ضرب و شتم قرار گرفت و بارها چون کالایی بی‌ارزش از شخصی به شخصی دیگر خرید و فروش شد. داعشی‌ها هر طور که دوست داشتند با او رفتار می‌کردند. او باید لباسی که آن‌ها دوست داشتند را می‌پوشید یا مجبورش می‌کردند که قبل از آن که مورد تجاوز قرار بگیرد، نماز بخواند. زندگی نادیا روز به روز تیره و تاریک‌تر می‌شد تا این که یک روز، در موصل فرصتی برای فرار به دست آورد.

نادیا مراد در این کتاب با همکاری جنا کراجسکی، روزنامه‌نگاری نیویورکی، به تعریف سرگذشت مردم روستای خود، دوران اسارتش و فرار از چنگ داعش می‌پردازد. افراد بسیاری تلاش کردند تا صدای نادیا را خاموش کنند؛ اما او در برابر آن‌ها گردن خم نکرد و صدای خود را به تمامی جهانیان رساند. او نمایندۀ تمام افرادی است که در نسل‌کشی قربانی شدند و تمامی زنانی که مورد تجاوز قرار گرفتند. نادیا با اراده جنگید و پیروز شد. 

خواندن کتاب آخرین دختر را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

پیشنهاد می‌کنیم این کتاب را بخوانید تا با جنایات هولناک داعش و بلاهایی که آن‌ها سر مردم و دختران بی‌گناه آوردند، بیشتر آشنا شوید. 

درباره نادیا مراد 

نادیا مراد فعال حقوق بشر و برندهٔ جایزهٔ صلح نوبل است. او دریافت‌کنندهٔ جایزهٔ «حقوق بشر واسلاو هاول» و جایزهٔ «ساخاروف» و اولین «سفیر حسن‌نیت سازمان ملل» در راستای ارج‌نهادن به بازماندگان قاچاق انسان است. این شخصیت افزون‌بر همکاری با «یزدا» (سازمان حقوق ایزدی‌ها) کوشیده است تا داعش را به‌اتهام نسل‌کشی و جنایت علیه بشریت به پای میز محاکمهٔ دادگاه جنایی بین‌المللی بکشاند. نادیا مراد همچنین بنیان‌گذار طرح ابتکاری نادیاست؛ برنامه‌ای که برای کمک به بازماندگان نسل‌کشی و قاچاق انسان برای التیام و بازسازی جوامع خود تخصیص یافته است.

بخشی از کتاب آخرین دختر

«مسئلۀ عجیب این بود که ساکنان روستاهای اطراف از افراطیون استقبال می‌کردند و به آن‌ها پناه می‌دادند. افراطیون کسانی بودند که مسیحیان و مسلمانان غیرسنی را به هیچ‌وجه قبول نمی‌کردند و بدتر از تمام این‌ها معتقد بودند که ایزدیان کافر و بی‌دین هستند و باید به قتل برسند. چند نفر از همین افراطیون بودند که در سال ۲۰۰۳ یک تانکر سوخت و سه ماشین دیگر را با خود به مراکز شلوغ دو شهر ایزدی‌نشین بردند و با انفجار آن‌ها موجب جان باختن صدها نفر از مردم شدند. ایزدیان با تصور این‌که این ماشین‌ها حاوی اقلام خوراکی و اجناس فروشی هستند، به اطراف آن‌ها جمع شده بودند که همین فکر آن‌ها را به کام مرگ کشاند.»