کتاب آموزش فلسفه (جلد اول)

کتاب «آموزش فلسفه (جلد اول)» نوشتۀ محمدتقی مصباح یزدی است و شرکت چاپ و نشر بین الملل آن را منتشر کرده است.

درباره کتاب آموزش فلسفه (جلد اول)

کتاب ۲ جلدی آموزش فلسفه براساس یکی از کلاس های درسی که در مؤسسۀ راه حق توسط محمدتقی مصباح یزدی تدریس شد، مسائل فلسفۀ اسلامی که محمدتقی مصباح یزدی با شیوه ای نوین تدریس می‌کرد به وسیلۀ دانشجویان از نوار پیاده سازی و تکثیر شد. بعد از آن به پیشنهاد سازمان تبلیغات اسلامی،‌ گروه پژوهش و نگارش مؤسسه آن را تکمیل کرده و پس از بازنگری توسط خود استاد مصباح یزدی به صورت کتاب منتشر شد تا بتواند کمبود کتاب های درسی و نارسایی کیفیت تدریس در زمینۀ فلسفه را جبران کند. این کتاب، ضعف‌های کتاب‌های فلسفی رایج در حوزه و نیز معضلات ناشی از برخوردهای افراط‌آمیز و تفریط‌گرایانهٔ ۲ طیف طرفدار و مخالف فلسفه را در نظر داشته و کوشیده است تا آن ضعف‌ها و معضلات را جبران و نگرشی معقول و متعادل دربارهٔ این دانشِ بنیادین ارائه کند. در این کتاب با ایجاد روحیهٔ نقادی و نقدپذیری در دانشجو، تلاشی برای تعالی‌بخشیدن به فلسفه هم صورت گرفته است. این شیوه می‌خواهد طرفداری متعصبانه از برخی متون و مکاتب فلسفی را منتفی سازد و براندازد.

در جلد اول کتاب آموزش فلسفه ابتدا به سیر تفکر فلسفی و مکتب‌های مختلف اشاره می‌شود تا دانشجویان با وضع فلسفه در جهان آشنایی پیدا کنند. موقعیت کاذبی که برای علوم‌تجربی در غرب به و جود آمده و روشنفکران شرقی را هم تحت‌تأثیر قرار داده مورد بررسی قرار گرفته و موقعیت واقعی فلسفه در برابر آن‌ها تثبیت شده است. رابطۀ فلسفه با علوم دیگر و معارف بررسی شده و ضرورت آموختن و فلسفه تبیین و شبهات آن رفع شده است.

کتاب آموزش فلسفه شامل ۳ بخش: بحث های مقدماتی، شناخت شناسی و هستی‌شناسی می‌شود و از مجموعۀ مطالعات و تحقیقات در زمینه‌های آموزشی فلسفۀ الهی مرتبط به مسائل اسلامی است که می‌تواند بنیۀ استدلال و مبانی فکر را تقویت کرده و به ویژه در سطوح دانشگاهی مورد استفادۀ پژوهشگران قرار بگیرد. این کتاب با شیوۀ نگارش روان، رسا و دوری از اصطلاحات پیچیده در عین علمی بودن، فهم مطالب را آسان تر کرده است.

خواندن کتاب آموزش فلسفه (جلد اول) را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به دوستداران علم فلسفه پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب آموزش فلسفه (جلد اول)

«در قرن پنجم قبل از میلاد از اندیشمندانی یاد می‌شود که به زبان یونانی سوفیست یعنی حکیم و دانشور نامیده می‌شده‌اند؛ ولی به‌رغم اطلاعات وسیعی که از معلومات زمان خودشان داشته‌اند حقایق ثابت باور نداشته‌اند؛ بلکه هیچ‌چیزی را قابل‌شناخت جزمی و یقینی نمی‌دانسته‌اند.»