کتاب مبانی کلامی اعجاز قرآن
معرفی کتاب مبانی کلامی اعجاز قرآن
«مبانی کلامی اعجاز قرآن» نوشته ی روحالله رضوانی (-۱۳۵۵) است.
مباحث پیرامون معجزه، همواره در کلام اسلامی و نزد متکلمان مسلمان مطرح بوده است. متکلمان مسلمان، براساس اعتقادات دینی خود، قرآن را معجزه پیامبر گرامی اسلام (ص) میدانستند و با توجه به وظیفهْ اصلی خود در دفاع از شأن و منزلت قرآن، آن را پدیده اعجازآمیز، میپنداشتند و برای مدّعای خود دلایل عقلی و کلامی ارائه مینمودند.
در بخشی از این کتاب میخوانیم:
اگرچه قرآن مشتقات اعجاز و حتی لفظ معجزه را به صورت مفرد و جمع، فراوان بهکار برده، اما هیچگاه آن را به معنایی که معجزه در معارف دینی و علوم قرآنی و کتابهای کلامی دارد بهکار نبرده است و در مورد خارق عادت نیز چنین است. علت این امر را میتوان اینگونه بیان کرد: قرآن که آخرین کتاب آسمانی به شمار میرود، برای علم، تعقل، تفکر و معرفت اهمیت ویژهای قائل است؛ لذا در موارد متعدد مردم را به تعقل، تفکر و اندیشه فراخوانده و جهل و نادانی را سرزنش کرده است. قرآن از مردم میخواهد که ایمان به سفیران الاهی، بر اساس تفکر و اندیشه باشد و به صرف مشاهده امر عجیب و غریب به آنها ایمان نیاورند؛ بلکه صدور معجزات توسط پیامبران الاهی باید به همراه دلیل و استدلال عقلی باشد که بتواند شالوده ایمان آنان قرار گیرد. از این رو نگرش قرآن به اعجاز، نگرشی معرفتی میباشد و به جای بیان اعجاز با واژه «معجزه» یا «خارقالعاده» که فاقد ارزش معرفتی و الهی است، از واژههای جایگزینی «که در زبان عرب به نحو شایسته از عهده آن برآمدهاند» ذکر کرده است.
حجم
۲۰۸٫۶ کیلوبایت
سال انتشار
۱۳۹۱
تعداد صفحهها
۲۰۸ صفحه
حجم
۲۰۸٫۶ کیلوبایت
سال انتشار
۱۳۹۱
تعداد صفحهها
۲۰۸ صفحه