کتاب اصول طبقه بندی شکستگی ها

کتاب اصول طبقه بندی شکستگی ها نوشتهٔ محسن مردانی کیوی و خشایار صاحب اختیاری و کیوان هاشمی مطلق و محمود کریمی مبارکه است. انتشارات ارجمند این کتاب را منتشر کرده است. اثر حاضر که در دستهٔ علم پزشکی (ارتوپدی) قرار گرفته، در باب رده‌بندیِ شکستگی استخوان است. این کتاب روش‌های تقسیم‌بندی قدیم و معرفی رویکردهای جدید مبتنی بر تصاویر سه‌بعدی از شکستگی‌ها را بررسی کرده است. نسخهٔ الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب اصول طبقه بندی شکستگی ها

کتاب «اصول طبقه‌بندی شکستگی‌ها» که در سال ۱۳۹۵ منتشر شده، با یادداشتی به قلم دکتر «محمود کریمی مبارکه» (دانشیار گروه ارتوپدی در دانشگاه علوم پزشکی کرمان) آغاز شده است. این پزشک معتقد است که در سال‌های اخیر، علم پزشکی به‌ویژه در حوزهٔ ارتوپدی با بهره‌گیری از روش‌های نوین تصویربرداری پیشرفت چشمگیری داشته است. تقسیم‌بندی شکستگی‌ها به‌طور فزاینده‌ای به ابزارهای تصویربرداری وابسته شده است؛ به‌طوری‌که هر چه تصاویر دقیق‌تر باشد، تقسیم‌بندی‌ها نیز دقیق‌تر و کامل‌تر خواهد بود. این نویسنده، ویژگی خاص کتاب حاضر را بررسی روش‌های تقسیم‌بندی قدیم و معرفی رویکردهای جدید مبتنی بر تصاویر سه‌بعدی از شکستگی‌ها دانسته است. مطالب کتاب حاضر با هدف معرفی اصول و منطق طبقه‌بندی شکستگی‌ها و بررسی تحولات این روش‌ها در طول زمان تهیه و تدوین شده است. این اثر که حاصل مطالعهٔ بیش از ۱۵۰۰ مقاله و ۱۵ کتاب مرجع است، طی دو سال تألیف و ترجمه شده است. کتاب در سه بخش تقسیم‌بندی شده؛ اصول طبقه‌بندی شکستگی‌ها، معرفی روش‌های طبقه‌بندی شکستگی‌های اندام فوقانی و تحتانی. این کتاب علاوه‌بر تصاویر شماتیک از منابع اصلی، نمونه‌هایی از تصاویر رادیوگرافی بیماران را نیز در انتهای فصول مختلف برای آشنایی بیشتر ارائه کرده است.

خلاصه کتاب اصول طبقه بندی شکستگی ها

سیستم‌های طبقه‌بندی شکستگی برای نام‌گذاری، توصیف و درمان شکستگی‌ها طراحی شده‌اند. اولین هدف این سیستم‌ها نام‌گذاری اشیا و پدیده‌ها است؛ درحالی‌که هدف دوم توصیف ویژگی‌های آن‌ها بر اساس شاخص‌های مشترک است. سیستم‌های طبقه‌بندی برای ارائهٔ راهنمای عمل و پیش‌بینی نتیجهٔ درمانی مفید هستند. این سیستم‌ها به پزشکان کمک می‌کنند تا در لحظات اولیهٔ وقوع حادثه تصمیمات بهتری بگیرند و نتایج درمانی را پیش‌بینی کنند؛ ازاین‌رو سیستم‌های طبقه‌بندی باید از دقت بالایی برخوردار باشند. طبقه‌بندی شکستگی‌ها از دوران باستان وجود داشته است، اما با کشف پرتونگاری، سیستم‌های طبقه‌بندی به‌شدت توسعه یافته‌اند. قبل از پرتونگاری، شکستگی‌ها بر اساس مشاهدات بالینی و بدون استفاده از تصاویر دقیق تشخیص داده می‌شد، اما بعد از کشف پرتونگاری، تشخیص شکستگی‌ها با استفاده از تصاویر دقیق‌تری انجام می‌شود. سیستم‌های طبقه‌بندی شکستگی بیشتر بر اساس ویژگی‌های شکستگی مانند محل، تعداد و جابه‌جایی خطوط شکستگی طبقه‌بندی می‌شود. سیستم‌های طبقه‌بندی شکستگی به سه دستهٔ اصلی تقسیم می‌شود که عبارت است از سیستم‌هایی که بر اساس ویژگی‌های خاص یک شکستگی طراحی شده‌اند، سیستم‌های عمومی که برای همهٔ استخوان‌ها یکسان هستند و سیستم‌هایی که بر اساس میزان آسیب به بافت نرم طبقه‌بندی می‌شوند. سیستم‌هایی همچون «گاردن» برای شکستگی‌های پروکسیمال استخوان ران، «شاتزکر» برای شکستگی‌های پروکسیمال تیبیا و «نیر» برای شکستگی‌های استخوان بازو از جمله سیستم‌های معروف طبقه‌بندی هستند. هر یک از این سیستم‌ها به پزشکان کمک می‌کند تا درمان مناسب‌تری برای هر نوع شکستگی انتخاب کنند. سیستم طبقه‌بندی «گاردن» برای شکستگی‌های سر استخوان ران و شکستگی‌های پایداری که در مراحل ابتدایی درمان می‌شوند، استفاده می‌شود و شکستگی‌های ناپایداری را که نیاز به جراحی دارند طبقه‌بندی می‌کند. سیستم «شاتزکر» برای شکستگی‌های پروکسیمال تیبیا به‌طور ساده به محل و شدت شکستگی اشاره دارد. سیستم «نیر» برای شکستگی‌های استخوان بازو بر اساس تعداد و جابه‌جایی قطعات شکستگی تقسیم‌بندی می‌شود. سیستم «لاج هنسن» برای شکستگی‌های مچ پا بر اساس مکانیسم ایجاد آسیب عمل می‌کند. سیستم‌های طبقه‌بندی شکستگی به‌دلیل تأثیر مستقیم آن‌ها در درمان و پیش‌بینی نتایج از اهمیت بالایی برخوردار هستند و به پزشکان این امکان را می‌دهند که درمان‌های مؤثرتر و مناسبتری را برای بیماران خود انتخاب کنند. این سرآغاز کتاب حاضر است.

چرا باید کتاب اصول طبقه بندی شکستگی ها را بخوانیم؟

این کتاب می‌تواند در یادگیری طبقه‌بندی شکستگی‌ها و تسهیل تصمیم‌گیری‌های درمانی مؤثر باشد.

کتاب اصول طبقه بندی شکستگی ها را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب را به فعالان حوزهٔ ارتوپدی، دانشجویان، دستیاران و جراحان ارتوپد پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب اصول طبقه بندی شکستگی ها

«۱۰- شكستگي مچ پا

۱۰- ۱- طبقه‌بندي «لاج هنسن»

اين روش در سال ۱۹۵۰ و در يك مطالعه بر روي جسد بوجود آمد. اين طبقه‌بندي بر مبناي موقعيت مچ پا و جهت نيروي آسيب‌زا است. نام هر گروه شكستگي‌ها از دو قسمت تشكيل شده است: قسمت اول وضعيت قرارگيري پا در هنگام آسیب و كلمه دوم بيانگر جهت نيروي آسيب‌زا را نشان مي‌دهد.

۱- سوپیناسیون– ادداكسیون

سطح ۱ : شكستگي قوزك خارجي پايين تر يا در سطح مفصل مچ پا يا پارگي رباط‌هاي تالوفيبولار

سطح ۲ : شكستگي تقريباً عمودي قوزك داخلي (شکل ۳۲).»