کتاب تبار انسان

کتاب تبار انسان نوشتهٔ چارلز داروین و ترجمهٔ کاوه قدیمی است و سبزان آن را منتشر کرده است. این کتاب اهتمامی در شناسایی شجره‌نامهٔ انسان در تطابق با دیگر جانداران است.

درباره کتاب تبار انسان

کتاب تبار انسان در سال ۱۸۷۱ میلادی به دست زیست و طبیعت‌شناس شهیر انگلیسی، چارلز رابرت داروین، در دو جلد به رشتهٔ تحریر درآمد. هدف کلی این کتاب شناخت تبار انسان از طریق مقایسهٔ ساختارهای ذهنی و جسمی وی با دیگر جانداران رده‌پایین است. جلد دوم کتاب در مورد انتخاب جنسی است که به نظر، موضوعی تخصصی است و بنابراین، از ترجمهٔ آن صرف نظر شده است و مطالعهٔ آن به مشتاقان این زمینه واگذار می‌شود.

تأثیر نظریهٔ تکامل نه فقط بر زیست‌شناسی بلکه بر علوم انسانی و همهٔ ارکان بشری از اقتصاد گرفته تا جامعه‌شناسی و سیاست بوده است. متأسفانه، در زمان حیات داروین، علم ژنتیک و تأثیر مُبرم آن بر موضوع تکامل (فرگشت) کاملاً ناشناخته بود، از این روی، امروزه، بسیاری از سؤال‌های بی‌جواب از این طریق به پاسخ‌های قانع‌کننده‌ای دست یافته‌اند. این نظریه توضیح می‌دهد که چطور نسل همهٔ موجودات از باکتری تا انسان، به دلیل جهش‌های ژنتیکی، در حال تغییر و تحول‌اند و در طول زمانی طولانی به تغییراتی اساسی منجر می‌شوند و موجودی متفاوت پدید می‌آورند. علم مجموعه‌ای از نظریات بر مبنای مشاهده‌ها و تجربیات آزمایشگاهی است و درستی این نظریه‌ها بستگی به آزمون‌های مختلفی دارد که از آن‌ها سربلند بیرون می‌آید. نظریهٔ تکامل هم از این دسته است و باوجود اینکه از آزمون‌های مختلفی سربلند بیرون آمده، هنوز هم مخالفان سرسختی دارد. این نظریه به دلیل تعابیر نادرست و متعصبانه با فرضیه اشتباه شده و باعث ایجاد بحث و جدل‌های داغی شده است که همه از پیش‌داوری‌های نامناسب در این زمینه سرچشمه می‌گیرند.

موضوعات این کتاب بیشتر شامل پدیدآمدن انسان از اَشکال ابتدایی، شیوهٔ رشد و تفاوت میان نژادهای بشری است. شرح جزئیات تفاوت‌های میان نژادهای بشری موردنیاز نیست؛ زیرا در کتاب‌های ارزشمند دیگری درباره‌شان بحث شده است. اکنون تقریباً قدمت انسان مدرن که پایه اساسی شناخت تبار انسان است، مشخص شده است. مشخصه‌های ظاهری انسان تفاوت اندکی با میمون‌های آدم‌نما دارد، به‌نحوی‌که تفاوت این میمون‌ها با همنوعان خود بیشتر از تفاوتشان با انسان است. بارها گفته شده که موضوع تبار انسان ناشناخته خواهد ماند، اما مسلّم است که جهالت، بیش از دانایی، در انسان حس امنیت ایجاد می‌کند. افرادی با دانش کم اظهار می‌کنند که این‌چنین مسائلی به‌وسیلهٔ علم حل نخواهد شد؛ اما به‌یقین، انسان از تبار همان انواع دیرینه و منقرض‌شده است و به‌هیچ‌روی موجودی مستقل و جدید نیست. گفته شده که ابراز احساساتِ انسان از دیگر موجودات متمایز است و این با موضوع تکامل انسان از موجودات پست‌تر منافات دارد، هرچند ابراز احساسات حتی در نژادهای مختلف انسان نیز متفاوت است.

خواندن کتاب تبار انسان را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به متخصصان رشته‌های زیست‌شناسی، انسان‌شناسی و تاریخ انسان پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب تبار انسان

«واضح است که انسان مانند سایر جانداران پا به عرصه وجود گذاشته است. استخوان‌های وی با استخوان‌های مشابه در دیگر جانداران قابل قیاس است، بنابراین، تفاوت اصلی به ماهیچه‌ها، اعصاب، عروق خونی و امعاء و احشاء درونی مربوط می‌شود. مغز، این اندام حیاتی، نیز از همان قوانین پیروی می‌کند. چین‌خوردگی‌ها و شکاف‌های عمده، در مغز انسان، متناسب با مغز میمون‌های آدم‌نما مانند اورانگوتان‌هاست، اما مغز انسان و میمون‌های آدم‌نما در هیچ دوره‌ای از رشد مطابقت ساختاری چندانی با هم ندارند و مطابقت کاملی هم مورد انتظار نیست، زیرا اگر این‌گونه بود، توانایی ذهنی و عقلانی آنان مشابه هم می‌بود. اما در کل، تفاوت آناتومیکی میان مغز آنان بسیار کمتر از آن است که ما فکر می‌کنیم.

بایستی تعدادی از موضوعاتی که مستقیماً در ارتباط با ساختار نیستند مشخص شوند زیرا به‌وسیله آن‌ها این شباهت‌ها و ارتباطات به‌خوبی نشان داده می‌شود. انسان مستعد ابتلا به انواع بیماری مانند هیدروفوبیا (آب‌گریزی)، آبله گاوی، مشمشه، سفلیس، وبا و هرپس از دیگر جانداران است و این اثبات می‌کند که شباهت نزدیکی میان بافت‌ها و ترکیبات خونی انسان با آن جانوران وجود دارد. میمون‌ها نیز مانند ما قابلیت دریافت بیماری‌های غیرواگیر با همان علائم عمومی مانند زکام را دارا می‌باشند و زمانی که بیماری عود می‌کند، باعث تلف شدن قربانی می‌شود. هرچند به بیماری‌های دیگری مانند آب‌مروارید، آماس روده‌ها و سکته ناقص هم مبتلا می‌شوند. داروها نیز اثر مشابهی روی آنان دارند. تعداد زیادی از آنان تمایل زیادی به نوشیدن چای، قهوه و نوشابه‌های انرژی‌زا دارند و این به‌طور واضح، شباهت سیستم اعصاب چشایی ما و آنان را نشان می‌دهد.

انسان در معرض هجوم انگل‌های داخلی و خارجی است و تمام این انگل‌ها به همان خانواده‌هایی تعلق دارند که دیگر پستانداران را نیز مورد هجوم قرار می‌دهند. بیماری گال نمونه‌ای از این دسته است. انسان مشمول همان قوانین مرموز مانند دیگر پستانداران و پرندگان است که موجب فرایندهای معمولی مانند آبستنی، بلوغ و دوره نقاهت بیماری‌های مختلف می‌شوند. شباهت میان انسان و پستانداران رده‌بالا در مواردی مانند ساختار کلی بدن، ساختمان کوچک بافت‌ها و ترکیب شیمیایی آن‌ها و درنهایت، سرشت بسیار زیاد است. زخم‌های انسان به همان شیوه دیگر جانداران التیام پیدا می‌کند. تولیدمثل در اکثر پستانداران مشابه هم است. گفته شده مدت‌زمان بلوغ در انسان زیاد است که از این مقوله به‌عنوان تفاوت مهمی میان وی و سایر جانداران یاد می‌کنند، اما در اورانگوتان‌ها هم دوران بلوغ تا سن ۱۰ تا ۱۵ سالگی به طول می‌انجامد. تفاوت‌های جنس نر و ماده در تمام جانداران مشابه هم است.»