کتاب اهرام بر قله زمان

کتاب اهرام بر قله زمان نوشتهٔ محسن جعفری است. انتشارات فرنام این کتاب را روانهٔ بازار کرده است. این اثر دربارهٔ اهرام ثلاثهٔ مصر است.

درباره کتاب اهرام بر قله زمان

نویسندهٔ کتاب اهرام بر قله زمان کوشیده تا خط سیری از اندیشهٔ انسان را که چندین هزار سال قبل با هدفی خاص شروع شده تا به‌دست آیندگان برسد، نمایان کند؛ همان خط سیری که تاکنون از دیدگاه بسیاری از انسان‌ها مخفی مانده است. این کتاب فرضیه و تئوری جدیدی درخصوص اهرام ثلاثهٔ مصر و زمان است که آمادهٔ گشوده‌شدن و نقد و بررسی است. نویسنده معتقد است که امروز باید بپذیریم که ما وارثان واقعی آرزوهای کهن تمدنی بزرگ هستیم؛ تمدنی که برای رسیدن به آرزوهایشان سختی برپایی بزرگ‌ترین بنای سنگی عالم را به‌جان خریدند و بی‌هیچ نشانه‌ای در انتظار کشف و گشوده‌شدن آرمیدند و انسان امروز باید بسیار خوشحال باشد که عرصهٔ این دنیا هیچ‌گاه تهی از اندیشه نبوده و به‌راستی باید در برابر عظمت اندیشهٔ گذشتگان سر تعظیم فرود آورد.

این کتاب حاصل یک تفکر ۲۰ساله است. نویسنده تلاش کرده در شناخت معادلهٔ اهرام از خط سیر منطقی خارج نشود و گام‌هایش را متزلزل برندارد. تلاش کرده حقایق را آن‌گونه که هست ببیند و نه آن‌گونه که دوست دارد. محسن جعفری معتقد است که اهرام رازهای نهفته در درون خود بسیار دارند.

خواندن کتاب اهرام بر قله زمان را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به دوستداران مطالعه دربارهٔ اهرام ثلاثهٔ مصر پیشنهاد می‌کنیم.

بخش‌هایی از کتاب اهرام بر قله زمان

«زندگی در ظاهر در کنار پدر و مادر، خانواده و دوستان و سایر اقوام طی می‌شود اما مصریان در پی واقعیت واقعی زندگی بودند. آن‌ها تلاش کردند زندگی هر انسانی را از ابتدا تا انتها معنا کنند. شاید برداشت آن‌ها با برداشت‌های ما از زندگی زیاد متفاوت نباشد چراکه وقتی وارد فرهنگ آن‌ها می‌شویم و مطالعه می‌کنیم در می‌یابیم که آن‌ها خداوند را به‌عنوان نیروی توانا و تأثیرگذار در زندگی قبول داشتند، پس اگر در این صورت اولین بازیگر را خداوند توانا و دومین بازیگر را خود انسان قرار دهیم پس کدام شخصیت سوم است که از ابتدا تا انتهای زندگی همراه ماست و ما را فراموش نمی‌کند؟ او کسی نیست جز همان‌که قسم یاد کرد تا روز قیامت ما را گمراه کند و به بیراهه بکشاند و شیطان به‌راستی سومین شخصیت این داستان بود. مصریان در نهایت معتقد شدند که زندگی همچون یک بازی هدفمند است که از لحظه تولد تا لحظه مرگ در درون چنین محیط قراردادی با حضور دو شخصیت دیگر اتفاق می‌افتد و این دو در تمامی لحظات حیات انسان در این محیط همراه انسان‌اند. چرا مصریان از ابتدا به سراغ هرم کامل نرفتند و تلاش کردند آن‌را به‌صورت معما بر زمین برای آیندگان بر پا کنند. واقعیت این است که حقیقت زندگی در اصل یک معماست. پس مصریان هم وقتی دانستند که توانسته‌اند به روش خود معمای حیات را معنا کنند تا به دست آیندگان بسپارند سعی کردند قداست معمای زندگی را حفظ کنند و معمای زندگی را تبدیل به معمایی به دست خود کرده‌اند و از خود باقی گذاشتند با این پیام که آسان به دست نیاورده‌ایم که آسان شما هم بیابید.»