کتاب فروید

کتاب فروید نوشتهٔ پیتر گی با ترجمهٔ رضا اردلان در شنیدار منتشر شده است. این خلاصهٔ کتاب شامل آشنایی با زندگی‌نامه زیگموند فروید، بنیانگذار علم روانکاوی است و به ما می‌گوید که چگونه نظریه‌های فروید تحولی بزرگ در عصر ما ایجاد کرد.

درباره کتاب فروید

در این خلاصه‌ٔ کتاب، اثری را بررسی می‌کنیم که زندگی‌نامه و دستاوردهای فروید در زمینه روانکاوی را در بافت تاریخی آن قرار می‌دهد. این کتاب اتفاقات تاریخی دوران حیات فروید را به دنیای کوچک زندگی فردی او پیوند می‌زند. کتاب بسیار خلاقانه نوشته شده و نویسنده‎ٔ آن توجه زیادی به جزئیات کرده است.

نویسنده‌ٔ این کتاب، پیتر گِی چاپلوسی فروید را نمی‌کند یا به بدگویی از او نمی‌پردازد، بلکه تنها هدف او درک اتفاقات زندگی و ایده‌های علمی فروید است. گِی تقریباً هر منبعی را که می‌توانست به آن دسترسی داشته باشد، به ‌دقت خواند. او با ادغام منابع ارزشمند موجود و تبدیل آن‌ها به یک کلیت منسجم، اثر بسیار ارزشمندی خلق کرد.

 مجله نیویورک‌تایمز معتقد است که این کتاب یک زندگینامه باورپذیر و اصیل و کاملاً بر اساس مطالعات دقیق آثار فروید است.

 روزنامه واشینگتن‌پست هم بر این باور است که این اثر جامع‌ترین، کامل‌ترین و جزئی‌ترین زندگینامهٔ فروید تا به امروز بوده است.

 یک نویسندهٔ بزرگ در مورد نویسندهٔ بزرگ دیگری می‌نویسد تا یکی از شاهکارهای عصر ما را خلق کند.

کتاب فروید را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این اثر به علاقه‌مندان به روان‌شناسی پیشنهاد می‌شود.

بخشی از کتاب فروید

«وقتی صحبت از ذهن انسان و ناخودآگاه به میان می‌آید، بسیاری از ما بلافاصله به یاد فروید می‌افتیم. زیگموند فروید روانپزشک و روانشناس اتریشی و بنیانگذار علم روانکاوی است. متفکران معاصر نمی‌توانند نظریات روانکاوی او را نادیده بگیرند؛ به گونه‌ای که این نظریه‌ها بر دیدگاه همگان تأثیر گذاشته و بر تمام جنبه‌های زندگی‌مان نفوذ کرده است.

وقتی مردم در مورد فروید صحبت می‌کنند، در مجموع او را یک نابغه می‌دانند. در واقع بدون تلاش‌های او، ما نمی‌توانستیم به درک عمیقی از انسان دست پیدا کنیم. منصفانه است اگر ادعا کنیم تمام تفکر بشر در قرن بیستم کمابیش تحت تأثیر روانکاوی فرویدی بوده است. با این حال، در سال‌های اخیر بحث و جدل زیادی بر سر میراث فکری فروید رخ داده و نقدهای بیرحمانه‌ای به‌خصوص به نظریات جنسی او وارد شده است. از یک سو، طرفداران فروید او را به منزله یک استاد و یک قهرمان فرهنگی نگاه می‌کنند؛ کسی که مردم را به سوی قلمرو پنهان ذهن هدایت می‌کند. از سوی دیگر، منتقدانش او را یک یهودیِ مسیحی ‌شده، یک روانشناس گمراه ‌شده، یک دیکتاتور در رشته روانکاوی و حتی یک کلاهبردار علمی می‌دانند.

منتقدان عادت دارند که از طریق حمله به خودِ فروید، نظریه‌های روانکاوی او را زیر سؤال ببرند. بیشتر به این دلیل که شکل‌گیری نظریه‌های روانشناسی فروید تا حد زیادی تحت تأثیر اتفاقات دوران کودکی و نوجوانی‌اش بوده است و ردپای واضحی از زندگی شخصی‌اش در آن‌ها دیده می‌شود. البته اعتبار این نظریه‌ها به چیزهایی که در مورد زندگی بنیانگذار آن کشف می‌کنیم، وابسته نیست. مهم نیست چه طرز فکری در مورد شخصیت فروید داریم؛ ممکن است او را انسان کاملی فرض کنیم، اما نظریه‌های روا‌نشناسی‌اش را کاملاً بدون ‌پایه و اساس بدانیم؛ یا شاید فکر کنیم فروید فردی ناقص و حتی پلید بود، اما او را مهم‌ترین روانشناس تاریخ بدانیم.

به همین دلیل، او چندین بار در طول زندگی تعداد زیادی از نامه‌ها و دست‌نوشته‌های علمی خود را از بین برد. هدف فروید از طرح نظریاتش این نبود که صرفاً مشکلات ذهنی افراد معاصر خود را توضیح دهد، بلکه او می‌خواست نظریه‌ای جامع برای توضیح ماهیت و ساختار ذهن همه‌ی انسان‌ها، از جمله خودش ارائه دهد.»