کتاب زن شمع فروش

کتاب زن شمع فروش نوشتهٔ مهری السادات موسوی مهدویان است. نشر بید این کتاب را روانهٔ بازار کرده است. این اثر مجموعه اشعار این شاعر معاصر ایرانی را در بر گرفته است.

درباره کتاب زن شمع فروش

کتاب زن شمع فروش بیش از ۱۰ شعر نو را در بر دارد. مهری السادات موسوی مهدویان در پیشگفتار کتاب حاضر تأکیده کرده است که این دفتر هیچ ارتباطی با هیچ مکتب ادبی و هنری نوظهور و هیچ ارتباطی با سبک نوشتاری گذشته ندارد.

از دیگر آثار این شاعر می‌توان به فهرست زیر اشاره کرد:

۱- جنس سوم (مجموعه شعر)

۲- بانوی واژه ها (مجموعه شعر)

۳- بین دو عشق (مجموعه شعر سبک کلاسیک)

۴- پروانه آتشی (مجموعه شعر سبک کلاسیک)

۵- پلنگ سوخته (مجموعه اثار آزاد به سبک شاعر)

۶- شمس نامه: رباعی های عاشقانه به زهرا حسنی

۷- مجموعه قصه های آشنا (۱): معبد قورباغه ها

شعر نو فارسی با وانهادن قالب‌های شعر کلاسیک در قرن ۱۴ هجری به‌وجود آمده است. این گونه از شعر فارسی آزادی بسیاری را در فرم و محتوا به شاعر می‌دهد. شعر نو به لحاظ محتوا و جریان‌های اصلی ادبی حاکم بر آن کاملاً با شعر کلاسیک فارسی متفاوت است و به‌لحاظ فرم و تکنیک ممکن است همانند شعر کلاسیک موزون باشد یا نباشد یا وزن آن عروضی کامل باشد یا ناقص. استفاده از قافیه نیز در شعر نو آزاد است.

معمولاً شعر نو فارسی را به ۳ دستهٔ اصلی شعر نیمایی، شعر سپید و موج نو تقسیم می‌کنند و پدر شعر نوی ایران را نیما یوشیج (علی اسفندریاری) می‌دانند.

احمد شاملو، فروغ فرخ‌زاد، سهراب سپهری، هوشنگ ابتهاج (سایه)، نادر نادرپور، فریدون مشیری و محمدرضا شفیعی کدکنی بعضی از شاعران مشهور ایرانی هستند که در قالب شعر نو می‌سروده‌اند

خواندن کتاب زن شمع فروش را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به دوستداران شعر معاصر ایران پیشنهاد می‌کنیم.

بخش‌هایی از کتاب زن شمع فروش

«صدای زنگ

سیب قِل می خورد

تا پشت کُمُد

در که باز...

یک چتر کنار راهرو

یک بارانی روی کاناپه

***

فال قهوه!؟

- نه! حافظ!

(حال دل باتو گفتنم هوس است

خبرِ دل شنفتم هوس است

شب قدری چنین عزیز شریف

با تو تا روز خفتنم هوس است

وه! که دُردانه ای چنین نازک

در شب تار سفتنم هوس است...)

- نی لبک

- نه فرامرز.

***

دستگاه را خاموش

آخرین دیازپام

ودعا می کنم

به سلامتی برگردی.»

***

«پری دریایی از آب خسته شد و اومد بیرون

اومد که پیدا بکنه واسه خودش یه هم زبون

خسته و خیس و لخت بود تن پری دریایی

عربده زد یکی برو مایهٔ ننگ و رسوایی

وقتی به می خونه رسید تنش درون تب می سوخت

کسی برای درمونش تن پوشی از صدف ندوخت

یه پیرمرد آب دهان انداخت روی بدنش

مستا با بطری شراب پری و تا صب زدنش

طفلی پری خبر نداشت گرگا نشستن سر راه

پروازشو می سوزونن با تیر جادوی سیاه

کسی بهش نگفته بود نزدیک ما پیدا نشه

طعمهٔ آرزوهای آخرین اژدها نشه

طفلی پری خبر نداشت که قلب اونو می شکنیم

به پاکی دامن او وصلهٔ تهمت می زنیم

دل پری خیلی شکست وقتی که این روفتارو دید

از می خونه اومد بیرون دل از زمینیها برید

***

زخمی و خیس و لخت بود وقتی لب دریا رسید

اشکای روی گونه هاش تبدیل شدن به مروارید

برو به دریا پری جون ما همه مون مثل همیم

حتا اگه درخت باشیم جنگلو از پشت می زنیم

برو به دریا پری جون زمین ما جای تو نیست

آدم نیستیم ما آدما به حالمون باید گریست»