کتاب نبرد امام مهدی (عج)

کتاب نبرد امام مهدی (عج) نوشتهٔ مهدی حاجی‌خداوردی‌خان دربارهٔ مبدا تحول و بستری برای آزادسازی سوسنگرد است که در انتشارات مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس چاپ شده است. این کتاب موقعیت بحرانی شهر سوسنگرد در آستانه هجوم سراسری و نحوه اشغال آزادسازی و عملیات‌های محدود و ایذایی در این منطقه به‌خوبی بازگو کرده است و از متن کتاب مشخص است در آن اوضاع بحرانی، چگونه تفکر جنگ مردمی و خلاقیت و تلاش فرماندهان سپاه در تعامل با فرماندهان ارتش زمینه توقف تهاجم همه‌جانبه ارتش بعث عراق را فراهم کرد و درنتیجه به آزادسازی مناطق اشغالی در سال‌های آغازین جنگ انجامید.

همچنین در این کتاب به تلاش‌های دیگری که در جهت طراحی و اجرای «عملیات امام مهدی (عج)» در تاریخ ۲۶ / ۱۲ / ۱۳۵۹ صورت گرفت، پرداخته‌شده است.

درباره کتاب نبرد امام مهدی (عج)

محتوای این کتاب ترکیبی است از آمار و اطلاعات، ابلاغیه‌ها و دستورالعمل‌ها، تدابیر و اندیشه‌ها، گزارش و شرح وقایع عملیات و گفت‌وشنودهای فرماندهان هدایت‌کننده و اجراکننده و دیگر حوادث مهم و همچنین بیان اظهارات و خاطراتی که در تشریح بهتر جریان عملیات مؤثر است.

کتاب «نبرد امام مهدی(عج)» پنج ویژگی دارد:

۱. ترسیم خطوط کلّی باورهای اصلی و رایج جنگ و شرح اقدامات رزمندگان؛ آنهایی که فارغ از هیاهوی جنبی، صرفاً برای صیانت از جمهوری اسلامی تا حدّ نثارِ جان‌شان با دشمن متجاوزستیز کردند.

۲. بهره‌گیری از اسناد: نویسنده کوشیده تا حدّ امکان از سندهای دست اوّل و اصلی بهره بگیرد و پیوسته منبع اطلاعات ارائه‌شده (اعم از اسناد محرمانه و آشکار) را ذکر کند.

۳. گفت‌وگو با رزمندگان: بخش‌هایی از کتاب بر پایه‌ی گفت‌وگو با رزمندگانی است که در عملیات یادشده شرکت داشتند که جز عده معدودی، بیش‌ترِ آنها تمایل به گفت‌وگو داشتند؛ اگرچه به‌سبب گذشت ۳۷ سال از آن واقعه برقراری ارتباط با رزمندگان آن دوران کاری بس دشوار بود.

۴. دقت در صحّت منابع: مؤلف پیوسته کوشیده است در بهره‌داری از منابع از درستی یا نادرستی اسناد و اطلاعات مطمئن شود.

کتاب نبرد امام مهدی (عج) را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب به علاقه‌مندان به مطالعهٔ آثار دفاع مقدس پیشنهاد می‌شود.

بخشی از کتاب نبرد امام مهدی (عج)

در چنین اوضاعی مقرهای سپاه پاسداران در همه شهرها، به‌ویژه سه مقر سپاه خوزستان در منطقه باغ معین اهواز به فرماندهی علی شمخانی، سپاه اهواز در فلکه چهارشیر اهواز به فرماندهی فریدون مرتضایی و گلف به فرماندهی داود کریمی، حال و هوای کاملاً متفاوتی داشتند. آن‌ها در تماس‌های مکرر با مقر سپاه شهرهای نزدیک مرز، روند حوادث و درگیری مرزی را لحظه به لحظه رصد می‌کردند و با دریافت آخرین وضعیت درگیری‌های نظامی، گزارش آن را به ستاد مرکزی سپاه فرماندهی ارتش ارسال می‌کردند. نیروهای هر سه مقر، به اقتضاء در تهران و بعضا توان خود می‌کوشیدند با مقاومت دربرابر نیروهای عراقی، مانع ادامه پیشروی آن‌ها شوند؛ همچنین، ضمن اجرای عملیات‌های شناسایی و تهیه اطلاعات از جبهه دشمن، نیروهای مردمی را که جذب مقرهایشان می‌شدند، سازماندهی و برای کمک به نیروهای ژاندارمری یا واحدهای ارتش که در معرض آسیب‌ بودند ـ ازجمله در جبهه سوسنگرد ـ اعزام می‌کردند. 

تلاش و مقاومت رزمندگان در جبهه‌های جنوب و تدابیر فرماندهان ستادی برای پشتیبانی از آن‌ها، به‌ویژه در منطقه عملیاتی سوسنگرد، بی‌وقفه و به‌طور شبانه‌روزی ادامه داشت، اما در این فرایند شاید این پرسش به ذهن تداعی شود که چرا جبهه سوسنگرد اهمیت داشت؟ برای پاسخ به این پرسش ابتدا ضروری است به موقعیت و مشخصات جغرافیایی دشت آزادگان و به‌طور اختصاصی، شهر سوسنگرد اشاره شود.