کتاب موانع نهادینگی احزاب سیاسی در عصر قاجاریه (۱۳۰۴-۱۲۸۵)

کتاب موانع نهادینگی احزاب سیاسی در عصر قاجاریه (۱۳۰۴-۱۲۸۵) نوشته غفار زارعی است. این کتاب را انتشارات نظری منتشری کرده است.

درباره کتاب موانع نهادینگی احزاب سیاسی در عصر قاجاریه (۱۳۰۴-۱۲۸۵)

کالبد شکافی مسائل و مشکلات احزاب سیاسی بخصوص ضعف نهادینگی و ناپایداری احزاب در عصر سلطنت قاجاریه یکی از دغدغه‌های اصلی این پژوهش است. دوره مشخص این پژوهش به لحاظ زمانی به حوزه سلطنت قاجاریه بر می‌گردد. دوره اول سلطنت مشروطه (۱۳۰۴-۱۲۸۵ ش.) یکی از دوره‌های مهم انجمن‌های سیاسی و رشد احزاب در ایران بوده است که فراز و نشیب‌های سیاسی خاصی را در پی داشته است. با مروری بر وضعیت سیاسی جامعه ایران در دوره قاجاریه و واکاوی رشد و نوسازی سیاسی در ایران، بدنبال آنیم که چرایی و علل عدم نهادینگی حزب در ساختار سیاسی ایران بخصوص در عصر سلطنت قاجاریه را مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.  مهم‌ترین و اصیل‌ترین هدف احزاب سیاسی، کسب قدرت سیاسی و ارائه برنامه‌ها و اهداف اجرایی در جهت مدیریت سیاسی جامعه بوده است. مساله و مشکل احزاب سیاسی به خصوص نهادینگی احزاب به عنوان یک پدیده ماندگار و طولانی مدت از این زاویه مهم است که با نگاهی گذرا به تاریخ سیاسی ایران در می‌یابیم که هیچ کدام از احزاب سیاسی ایران نتوانسته‌اند کار ویژه‌های واقعی احزاب از جمله جامعه پذیری سیاسی، مشارکت سیاسی، ارتباطات سیاسی و به کارگیری و استخدام سیاسی را داشته باشند.

خواندن کتاب موانع نهادینگی احزاب سیاسی در عصر قاجاریه (۱۳۰۴-۱۲۸۵) را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام علاقه‌مندان به تاریخ سیاسی پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب موانع نهادینگی احزاب سیاسی در عصر قاجاریه (۱۳۰۴-۱۲۸۵)

سه ویژگی اصلی این تعریف که می‌تواند جزء مشخصه‌های اصلی نهاد تعریف شود عبارتند از: هنجارها، قوانین و عادات. این سه مشخصه به ماندگاری و تداوم یک نهاد کمک می‌نمایند. معمولاً نهادها دارای یکسری ارزش‌های مطلوب و همگانی می‌باشند که اعضای آن نسبت به آن ارزش‌ها پایبند و وفادار هستند و با رعایت قوانین و عرف اجتماعی به آن احترام می‌گذارند و در طولانی مدت با تکرار آداب و عادات به آنها هویت درونی و بیرونی می‌بخشند. نهادگرایی جدید جامعه شناختی در تعریف نهاد، سه مؤلفه را مورد تاکید قرار می‌دهد: موجودیت اجتماعی بودن، بادوام بودن و فرایندی بودن، سه ویژگی است که نهاد را شکل می‌دهند. در این معنا، نهاد، یک موجودیت اجتماعی است که در فرایند نهادینه شدن، شکلی ثابت و بادوام به خود گرفته و به الگویی برای کنش و رفتارهای اجتماعی تبدیل شده است و به بیان دقیق‌تر رفتارهای اجتماعی را شکل می‌دهد. این موجودیت اجتماعی که از آن با نام نهاد یاد می‌شود، قلمرو گسترده‌ای را در بر می‌گیرد و می‌تواند هنجارها، ارزش‌ها، انگاره‌ها، سنت‌ها، نظام‌های فکری و اندیشه‌ای و حتی خود فرهنگ را شامل شود. تعریف مورد نظر نهادگرایی جامعه شناختی جدایی مفهومی بین نهاد و فرهنگ را از بین می‌برد. (زارعی، ۱۳۹۲: ۱۶۹)

در مجموع می‌توان گفت نهادها دارای سه مشخصه اصلی می‌باشند:

۱. نهادها الگوی رفتاری را نظم می‌دهند و با مسائل عمده و دائمی هر جامعه‌ای سرو کار دارند.

۲. نهادها، قواعد و مقررات رفتار افراد را در هر جامعه بر حسب الگوهای سازمان یافته مداوم و معین در بر می‌گیرند.

۳. این الگوها در برگیرنده هنجارها و مقررات دستوری است، یعنی این مقررات نگهدارنده و حمایت کننده هنجارها و محرکاتی هستند که به وسیله آن‌ها، الگوها صورت قانون پیدا کرده‌اند. (طبیبی، ۱۳۶۸)