کتاب چارلز داروین

کتاب الکترونیکی «چارلز داروین» نوشتهٔ بیل پرایس با ترجمهٔ امیرحسین لطیفی و پانیذ هدایتی در انتشارات پارسیک چاپ شده است. بی‌شک داروین را می‌توان یکی از تاثیرگذارترین دانشمندان در تاریخچهٔ اندیشهٔ انسان دانست. او در عصر خود از سرشناس‌ترین طبیعی‌دانان بود اما نظریهٔ «انتخاب طبیعی» او از زیست‌شناسی و علوم تجربی گامی فراتر گذاشت و می‌توان تاثیرات آن را در تمام عرصه‌ها، از اقتصاد و علوم سیاسی و اجتماعی تا فلسفه و هنر دید و رد پای آن را حتی در برخی از بزرگ‌ترین رویدادهای دو قرن اخیر ـ‌مانند جنگ جهانی دوم‌ـ مشاهده کرد. از گستردگی پیامدهای اندیشه‌های او تنها اشاره به این موضوع کافی است که هربرت اسپنسر از اندیشه‌های او وام گرفت و با اصطلاح «بقای اصلح» به تقویت اخلاق حاکم بر سرمایه‌داری لسه‌فر پرداخت و از سوی دیگر کارل مارکس پس از خواندن منشا انواع از آن به‌عنوان «کتابی که می‌تواند در تاریخ طبیعی مبنای دیدگاه ما باشد» یاد کرد.

درباره کتاب چارلز داروین

در نظریهٔ داروین نه کمالی در کار است، نه حرکتی هدفمند و نه جایگاه ویژه‌ای برای انسان. اساس این نظریه، تنها تغییرات تصادفی در ذخایر ژنی و انتقال آن به نسل بعد است. از این رو، مدتی است صاحب‌نظران می‌کوشند از واژهٔ «فرگشت» به‌عنوان جای‌گزینی برای «تکامل» استفاده کنند. فرگشت از دو جزء «فر» به‌عنوان پیشوند و «گشت» به معنای گشتن و دگرگون‌شدن تشکیل شده است. همان‌طور که اشاره شد فر در این‌جا پیشوند است و نه به معنای شکوه و جلال، بلکه به معنای پیش رفتن و ادامهٔ روند به همان شیوهٔ سابق است. همانند کلمهٔ فرسایش که به معنای ساییدن متمادی و ادامه‌دار است، فرگشت نیز به معنای دگرگونی متمادی و ادامه‌دار است. امید است این توضیحات، مانع از برداشت‌های اشتباهی شود که کلمهٔ تکامل با خود به همراه دارد.

کتاب چارلز داروین را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب به افرادی که علاقه‌مند هستند دربارهٔ زندگی و اندیشه‌های چارلز داروین اطلاعات بیشتری کسب کنند، پیشنهاد می‌شود.

بخشی از کتاب چارلز داروین

ژوئن ۱۸۵۸ برای داروین، هم از لحاظ شخصی هم از لحاظ حرفه‌ای، ماه تکان دهنده‌ای بود. اواسط ماه دخترش هنریتا۲۵ مبتلا به دیفتری شد؛ بیماری مسری دستگاه تنفسی که آن زمان ده درصد افرادی را که در معرض آن قرار می‌گرفتند، به کام مرگ می‌کشاند. هنریتا به‌تدریج بهبود یافت اما اتفاقات بدتری در راه بود؛ تقریبا بلافاصله پس از بیماری هنریتا کوچک‌ترین پسر داروین که هجده ماهه بود، قربانی تب مخملکی شد که آن زمان در جنوب انگلستان شیوع پیدا کرده بود؛ او در ۲۸ ژوئن درگذشت.

در حالی‌که خانواده در حال دست‌وپنجه نرم‌کردن با این وضعیت ناامیدکننده بودند، داروین نامه‌ای از طرف آلفرد راسل والاس۲۶ دریافت کرد؛ والاس گزارشگر پاره‌وقتی بود که آن زمان برای جمع‌آوری نمونه به مجمع‌الجزایر مالایی سفر کرده بود. نامه حاوی مقاله‌ای بود که نظریهٔ والاس در مورد تغییر گونه‌ها را با جزییات بیان می‌کرد و شباهت‌های چشم‌گیری با کارهای خود داروین داشت. داروین از بیست سال پیش از آن که برای نخستین بار ایدهٔ بزرگ خود را در دفترش نوشته بود، تحقیقات گسترده‌ای در زمینهٔ این موضوع انجام داده بود. اما او هیچ‌کدام از یافته‌های خود را در دسترس عموم قرار نداده بود و در این رابطه تنها با تعدادی از دوستان نزدیکش صحبت کرده بود.

والاس پانزده سال از داروین جوان‌تر بود و از هیچ‌کدام از مزایای اجتماعی و مالی‌ای که پیرمرد از آن‌ها بهره‌مند بود، برخوردار نبود. او طبیعت‌گرایی خودساخته بود و هزینهٔ سفرهایش را با فروش نمونه‌هایی که جمع‌آوری کرده بود، تامین می‌کرد. والاس ابتدا نمونه‌هایش را به همراه هنری والتر۲۷ از آمازون و سپس خودش به‌تنهایی از مجمع الجزایر مالایی جمع می‌کرد. یکی از چیزهایی که الهام‌بخش سفرهای او بود، خواندن گزارش‌های داروین از سفر بیگل بود؛ آن دو پیش از سفر والاس به خاور دور ملاقات مختصری با هم داشتند، گزارش‌های متعددی برای هم نوشته بودند و مکاتبات‌شان اغلب درخواست داروین از والاس برای دریافت اطلاعات بود؛ به همان شیوه که از بسیاری از مخاطب‌های دیگرش در سراسر دنیا درخواست می‌کرد. والاس از حوزهٔ تحقیقاتی مورد علاقهٔ داروین آگاه بود و به همین دلیل هم آن مقاله را برای او فرستاد. والاس همراه آن مقاله درخواستی از داروین کرده بود؛ درخواست او این بود که اگر داروین مقاله را شایسته یافت، آن را برای چارلز لایل بفرستد.