کتاب کاخ و کوخ

کتاب کاخ و کوخ نوشتهٔ علی‌‌اکبر ضیایی در انتشارات بین المللی امین چاپ شده است. این کتاب نگاهی به گذشته، حال و آینده داعش است. پس از شکست القاعده و طالبان در خاورمیانه و سرخوردگی اخوان‌المسلمین به‌عنوان یک حرکت سیاسی در مصر پدیده‌ای خطرناک از پیوند میان کاخ‌های سعودی و کوخ‌نشین‌های ناامید از زندگی به نام داعش ظهور کرد که این جریان تروریستی به علت دارابودن ویژگی‌های ایدئولوژیک و پیوند خوردن با باورهای دینی جریانی به نام نوسلفی به‌سادگی از صحنه مبارزه بیرون نخواهد رفت و تا شکل‌گیری جنگ‌های فرقه‌ای پیش از بروز جنگ صلیبی قرن بیست و یکم ادامه خواهد یافت. اتاق‌های فکر اسرائیل به‌تازگی فرصت‌هایی را در داعش کشف کرده‌اند که بتوانند از این طریق حلقه امنی به‌دور سرزمین اشغالی کشیده و کشورهای اسلامی را تا سرحدّ نابودی به منازعات و جنگ‌های داخلی و فرقه‌ای بکشانند و از این رهگذر کارتل‌های اقتصادی آمریکا بتوانند سلاح‌های خود را به کشورهای درگیر جنگ بفروشند و اگر میلیون‌ها نفر از مسلمانان نیز در اثر جنگ‌های فرقه‌ای کشته شوند مشکلی برای منافع غرب و استکبار ایجاد نخواهد نمود.

درباره کتاب کاخ و کوخ

سال‌هاست که خطر افراط گرائی دینی تمامی کشورهای اسلامی را فراگرفته و کینه توزی، خونریزی و خرابی را برای مردم آن سرزمین‌ها به ارمغان آورده و درس عبرت بدی به مسلمانان جهان داده است. در این عصر است که حلال خدا حرام و حرام خدا حلال و خون های زیادی ریخته و به مقدسات اسلام تجاوز شده و مسلمانان مورد هجوم تهمت کفر و ارتداد و رفض قرار گرفته‌اند. در سراسر کشورهای اسلامی صدای مسلمانان به‌عنوان اعتراض به این نوع اعمال بلند شده و سیل اعتراضات و مخالفتها و نفرتها به‌طرف این حرکت ارتجاعی، که با شعار اصلاح‌طلبی و تعصب دینی به نوائی رسیده سرازیر شده است و از زمانی که محمد بن عبدالوهاب- مؤسس دعوت وهابی- با آل سعود پیمان بست، خون هزاران مسلمان و غیر مسلمان بی گناه بدست آنان ریخته شد. هر یک از سرزمین های نجد، حجاز و عراق مورد هجوم آنان قرار گرفت و خون پاک هزاران کودک و زن و مرد بر زمین ریخته شد و شهرها و روستاهایی در این حملات تار و مار شد و خلاصه وهابی‌ها از هیچ نوع قتل و غارت و جنایتی فروگذاری نکردند.

در وهله اول باید رسانه‌های فرقه‌گرایانه فریقین را طرد کرد و با افشاگری ارتباط آنان با استکبار و رسانه‌های صهیونیستی از مسلمانان جهان بخواهیم که به گفته‌های آنان گوش فرا ندهند و بدانند که افراط و تفریط هر دو به خروج از اعتدال اسلام می‌انجامد و دین اسلام بر اساس جوهر اعتدال بنیان گذاشته شده و حتی افراط در عبادت و غفلت از زندگی دنیوی را امری مذموم می‌شمارد. مقام معظم رهبری در پیام خود به دانشجویان آمریکا و اروپا از آنان خواستند تا جوانی خویش را قدر بشناسند، جوانی دوره‌ای از حیات انسان است که فطرت او به کجی‌ها و زشت خوئی‌ها خیلی آلوده نشده است و نور الهی را در آن می‌توان به راحتی جست و این رجوع به فطرت دست‌مایه اصلی شناخت توحید و حرکت اصیل پیامبران الهی و ائمه اطهار علیه‌السلام است و اگر این حرکت اصولی و بنیادین یعنی رجوع به اصل در میان جوانان مسیحی، یهودی، بودائی، هندوئی و غیره صورت پذیرد، خواهیم دید که اختلافی میان ابنای بشر وجود نخواهد داشت و راه خود را به همان نور که ولایت اهل‌بیت علیه‌السلام است، پیدا خواهند نمود. در زیارت امام حسین علیه‌السلام آمده است: «اَشْهَدُ اَنَّکَ کُنْتَ نُوراً فیِ الاَصْلابِ الشّامِخَةِ وَالاَرْحامِ الْمُطَهَّرَةِ، لَمْ تُنَجِّسْکَ الْجاهِلِیَّةُ بِاَنْجاسِها وَ لَمْ تُلْبِسْکَ الْمُدْلَهِمّاتُ مِنْ ثِیابِها، یعنی: گواهی می‌دهم که تو به راستی نوری بودی در پشت پدرانی بلندمرتبه و رحم‌هایی پاکیزه که آلوده‌ات نکرد، اوضاع زمان جاهلیت به آلودگی‌هایش و در برت نکرد از لباس‌های چرکینش.

کتاب کاخ و کوخ را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب به افرادی که مایل هستند دربارهٔ گروه داعش اطلاعات بیشتری کسب کنند، پیشنهاد می‌شود.

بخشی از کتاب کاخ و کوخ

برخی از تاریخ نویسان گمان کرده‌اند که اسم درعیه از اسم علی بن درع صاحب زمین مشتق شده است. به گمان آنان علی بن درع از عشیره مردخای بوده و ابن درع خودش آن زمین را به مردخای بخشیده و بعد از آن نیز به نام درعیه معروف شده است، درحالی‌که صاحب زمینی که مردخای یهودی را پناه داد و به دست او با نیرنگ به قتل رسیده بود نامش عبدالله بن حجر بود، نه علی بن درع. مردخای سرزمین غصبی درعیه را گسترش داد و برای گمراه کردن اذهان مسلمانان به دین اسلام در آمد، ولی در کمون ذاتش همان مردخای یهودی بود. او عده‌ای از تجار را اجیر کرد تا به نفع او به تبلیغات دروغین بپردازند و چنین قلمداد کنند که تمامی اجداد او عرب و اصیل می‌باشند و به دروغ چنین شایع کردند که «پدر مردخای یکی از افراد قبیله عنزه را می کشد و افراد آن قبیله در صدد انتقام بر می آیند و آندو از ترس جان خویش در وهله اول اسم خود را عوض می‌کنند، سپس بار دیگر افراد خانواده به عراق می گریزند. ناصر سعید در ادامه می‌نویسد: «اما این یک داستان دروغین می‌باشد و خود این داستان خودش را تکذیب می‌کند. قتل شیخ صالح سلیمان عبدالله تمیمی که از دشمنان مردخای بود به ابهام این داستان بیشتر می افزاید. مردخای شیخ صالح را در حال رکوع نماز عصر در مسجد شهر زلفی ترور کرد، سپس برای مدتی در ملیبید و غصیبه، که بعدا درعیه نامیده شد، رحل اقامت گزید. او به آبادانی درعیه کمک شایانی کرد و با زنان و کنیزان زیادی ازدواج و معاشرت نمود و صاحب فرزندانی چند شد. او نام فرزندان خود را از اسامی عربی و محلی انتخاب کرد. او و فرزندانش به این اکتفا ننمودند، بلکه برای بدست گرفتن حکومت در عربستان دست به هر عملی چون نیرنگ و ترور و جنگ و خونریزی و گول زدن مردم و بخشش اموال به دیگران و خرید مزارع و اراضی و برده داری و حتی خرید بعضی از خودفروختگان می زدند.