کتاب تفکر نامطمئن

کتاب تفکر نامطمئن اثری از آنی دوک نویسنده، روان‌شناس و قهرمان بازی پوکر است. اساس کتاب تفکر نامطکئن بر این نکته است که زندگی بیش از آن‌که به شطرنج شبیه باشد، مانند پوکر است؛ ما برخلاف تمایل خود، بر زمین هموار و بی‌نقصی حرکت نمی‌کنیم. اتفاق و شانس نقشی غیرقابل‌انکار در زندگی دارند و بازی در این زمین و کامیابی در آن، نیاز به شناختی بهتر و بیشتر از ماهیتش دارد.

این کتاب با ترجمه‌ی فاطمه امیدی در نشر نوین به چاپ رسیده است.

درباره‌ی کتاب تفکر نامطمئن

کتاب تفکر نامطمئن (Thinking in Bets) اثر آنی دوک نویسنده، روان‌شناس و پوکرباز قهار آمریکایی است. دوک که تحصیلات دانشگاهی پروپیمانی در رشته‌ی روان‌شناسی دارد در این کتاب دریچه‌ای نو به راه رسیدن به موفقیت گشوده است. این کتاب را فاطمه مفیدی ترجمه کرده و نشر نوین به انتشار رسانده است.

کمتر کسی هست که از به ثبات رسیدن در زندگی بدش بیاید. بازی در زمینی هموار، با قواعدی مشخص و نتیجه‌ای قابل‌ پیش‌بینی برای انسانی که بقاء اولویت اول طبیعی اوست، ایدئال‌ترین حالت ممکن است. راهی روشن که انتهایش به بهشت رفاه و آسایش پایدار برسد و قدم‌به‌قدم آن تا نقطه‌ی نهایی، آشکار و بی‌فرازوفرود باشد، آرزویی شیرین است، اما واقعی نیست. آنی دوک همان اول کتاب تفکر نامطمئن تکلیفش را با مخاطب روشن کرده است: زندگی شطرنج نیست، پوکر است. هرقدر آموخته و اندیشیده، تصمیم بگیریم باز هم اتفاق، شانس یا هر چیزی شبیه به این با هر اسمی که دوست دارید روی آن بگذارید، در کمین است. این ناقوس ناامیدی نیست، حقیقتی است که اتفاقا ما را از ماهیت زندگی آگاه می‌کند و از گزند تصمیمات اشتباه تا حد زیادی نگه می‌دارد. روشی که دوک برای اندیشیدن و تصمیم گرفتن در این کتاب ارائه داده است، بر اساس همین واقعیت و برای بازی در این زمن ناهموار است؛ به کمک نوع دیگری از تفکر: تفکر نامطمئن.

تفکر نامطمئن آنی دوک از پس تجربه‌ای سخت برآمده است. دوک تا ۲۶سالگی یک زندگی موفق و ایدئال را تجربه کرد. دوره‌ی پیش‌دانشگاهی را در مدرسه‌ی نیوهمپشایر گذرانده و در دو رشته‌ی روان‌شناسی و زبان انگلیسی از دانشگاه کلمبیا فارغ‌التحصیل شده بود. پس از آن، دوره‌ی ارشد و دکترای روان‌شناسی را در دانشگاه پنسیلوانیا گذراند و موفق به دریافت بورسیه‌ی تحصیلی بنیاد ملی علوم شد. این همان لحظه‌ای‌ست که بسیاری رویایی‌اش می‌پندارند، وقتی در آغاز جوانی مدارج تحصیلی را یکی‌یکی‌ گذرانده‌ای و در حال اوج‌گرفتن هستی، اما این ظاهر ماجراست. دوک با تمام مطالعات و تحصیلات، هنوز درس بزرگش را از زندگی نگرفته بود، تا این‌که بیمار شد، آن‌هم درست پیش از اتمام رساله‌ی دکترایش. مرخصی از دانشگاه، افول، بی‌پولی و نقل‌مکان به ایالتی آن‌سوی کشور که زندگی در آن نیاز به درآمدی درخور داشت، رخداد‌های تلخ متوالی بود که شرایط را برایش پیچیده کرد. در آن اوضاع نامساعد، به پیشنهاد برادرش به بازی پوکر روی آورد. گرایش به این بازی البته در خانواده‌ی آن‌ها بی‌سابقه نبود. بخت با او همراه شد. روی‌ آوردن به پوکر او را وارد دوره‌ای ۲۱ساله کرد که در آن به بازیکنی حرفه‌ای تبدیل شد و به عناوین متعدد قهرمانی و ثروتی هنگفت دست یافت. دوک در این دوره‌ی ۲۱‌ساله‌ از آموزش آکادمیک جدا شد اما دوری از دانشگاه را دوره‌ی فراغت از تحصیل توصیف نکرده، بلکه از آن به‌عنوان دوره‌ی مطالعه در آزمایشگاه جدید برای یادگیری نحوه‌ی آموختن و تصمیم گرفتن یاد کرده است. مهم ترین یافته‌ی دوک در این آزمایشگاه درک شباهت‌های مهم زندگی و پوکر است؛ در این بازی کسی موفق می‌شود که با شانس و عدم قطعیت دست‌وپنجه نرم کند و با درک همه‌ی جوانب تصمیم بگیرد.

کتاب تفکر نامطمئن ما را با ارزش عبارت «مطمئن نیستم» بیشتر آشنا می‌کند. دوک با استفاده از دانش روان‌شناختی خود و تجربه‌ی گران‌بهای حضور در بازی‌های پوکر یا همان موقعیت‌های نامطمئن بی‌شمار، به این اصل اساسی نگاهی جامع انداخته است. شش فصل کتاب به ما درکی روشن از آن‌چه در واقعیت زندگی جاری است می‌دهد. باید بدانیم نتایج بد الزاما همیشه از تصمیمات غلط حاصل نمی‌شود و کامیابی نیز همواره از تصمیمات کاملا درست برنمی‌آید. ذهن امروزی ما که حاصل تکامل و بقاجوست، تمایل دارد همه‌چیز را از دریچه‌ی نظم و اطمینان ببیند. برقراری نظم در جهان پرآشوب و پرخطر، طنابی محکم بوده که بشر به‌طور غریزی تمایل داشته برای زنده‌ ماندن بدان بیاویزد و همین‌گونه نیز خود را حفظ کرده و پله‌های تکامل را پیموده است. امروز اما بازی در زمین عدم قطعیت جریان دارد. موفقیت در این زمین نیاز به پیش‌زمینه‌های فکری درست و آموزش دارد، در غیر این‌صورت تله‌های شناختی همه‌جا در انتظار ما هستند تا با کوچک‌ترین غفلت ما را به ورطه‌ی شکست و ناامیدی بکشانند.

همه‌ی ما علاوه‌بر ذهن آگاهانه، ذهنی انعکاسی داریم. تصمیمات مهم زندگی‌مان را با ذهن آگاهانه می‌گیریم اما بیشتر تصمیمات در ذهن انعکاسی ما ساخته می‌شود؛ همان میان‌برهایی که وقتی در جنگل بودیم از تهدیدات جانی جدی نجات‌مان می‌داد. مثل وقتی که صدایی غریب ما را به واکنشی سریع وامی‌دارد، زمانی‌که خم می‌شویم یا پناه می‌گیریم تا خود را حفظ کنیم. این ذهن انعکاسی اگرچه برای بقاء ما ضروری است و به آن برای تصمیمات‌مان نیازمندیم، می‌تواند پاشنه‌آشیل ما باشد. برای استفاده از همه‌ی ظرفیت‌های ذهنی، باید پیش‌فرض‌های درست و راهکارهایی عملی بلد باشیم. آنی دوک پوکر را جایی برای یادگیری درست تصمیم گرفتن در زمان مناسب و هماهنگ با اهداف‌مان می‌داند. به‌گفته‌ی او بازیکنان پوکر پس از مدتی ابزارهایی می‌یابند تا با عبور از تله‌های ذهنی، بهترین تصمیم‌ها را در زمانی کوتاه بگیرند. او تجربه‌ی نسبتا طولانی و موفقیت‌آمیز خود در پوکر (این آزمایشگاه جذاب) را در قالب کتاب تفکر نامطمئن در اختیار مخاطبانش قرار داده است. بسیاری از نشریات از جمله نیویورک‌تایمز، نویسندگان علوم شناختی و فعالان اقتصادی به تمجید از این کتاب پرداخته‌اند.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

خواندن این کتاب به تصمیم‌گیری بهتر در زمان کمتر کمکی شایان خواهد کرد؛ فاکتوری که امتیاز بزرگ افراد موفق نسبت به دیگران است. اگر می‌خواهید با نگاهی نو و پخته به فرآیند تصمیم گیری و موفقیت آشنا شوید و راهکارهایی در این زمینه بیاموزید، این کتاب یکی از پیشنهاد‌های ماست.

چرا باید کتاب تفکر نامطمئن را بخوانیم؟

کتاب تفکر نامطمئن به مخاطب می‌آموزد که چطور در شرایط عدم قطعیت، تصمیمات هوشمندانه‌تری بگیرد. بنابراین این کتاب می‌تواند برای انسان امروزی بسیار مفید باشد.

درباره‌ی آنی دوک

آن لابار لدرر مشهور به آنی دوک نویسنده، روان‌شناس و قهرمان سابق بازی پوکر است. او در سیزدهم سپتامبر سال ۱۹۶۵ در کنکورد نیوهمپشایر به دنیا آمد. پدرش ریچارد لدرر زبان‌شناس، معلم و نویسنده بود و مادرش رودا نیز تدریس می‌کرد. دوک تحصیلاتش را در مدرسه‌ی سنت پل آغاز کرد. در دانشگاه کلمبیا برای اولین‌بار پس از ۲۳۰ سال همزمان در دو رشته‌ی زبان انگلیسی و روان‌شناسی تحصیل کرد و مدرک لیسانس گرفت. دوک تحصیلات تکمیلی‌اش را در رشته‌ی روان‌شناسی دانشگاه پنسیلوانیا ادامه داد. او درست پیش از ارائه‌ی رساله‌ی دکترایش با یک بداقبالی بزرگ مواجه و به بیماری مبتلا شد. بیماری او را از تحصیل جدا کرد و برایش مشکلات متعددی به‌وجود آورد.

دوک پس از مدتی به تشویق برادرش به بازی پوکر روی آورد و توانست به بازیکنی حرفه‌ای تبدیل شود. او ۲۱سال به‌طور حرفه‌ای پوکر بازی کرد و در این مدت به دستبند طلای بازی‌‌های جهانی رسید، برنده‌ی مسابقات چهارجانبه‌ی قهرمانی جهان، مسابقه‌ی قهرمانی ملی ان‌‌بی‌سی شد و به ثروتی هنگفت دست یافت. دوک در سال ۲۰۱۲ از شرکت حرفه‌ای در بازی‌های پوکر کناره گرفت. او کتاب‌هایی برای آموزش پوکر به بازیکنان نوشته است. بخش مهم‌تر فعالیت‌های دوک، نوشتن کتاب‌هایی در تصمیم‌سازی با بهره از علوم شناختی‌-رفتاری است. او کتاب تفکر نامطمئن را در زمینه‌ی آموزش تصمیم‌گیری و با استفاده از تجربه‌ی موفقیت‌آمیز خود در مسابقات پوکر نگاشت. «هنر تصمیم‌گیری» عنوان دیگر کتاب دوک در این زمینه است. آنی دوک فعالیت‌هایی در امور خیریه و غیرانتفاعی نیز داشته است.

بخشی از کتاب تفکر نامطمئن

لحظه‌ای را تصور کنید که ویلسون پاس را دریافت و کار را تمام می‌کرد. آیا عناوین خبری به «انتخاب طلایی» یا «سی‌هاکس سوپربول را با یک انتخاب شگفت‌آور برد» یا «هوشمندی کرول، حریف را شکست داد» تغییر نمی‌کردند؟ یا تصور کنید که پاس ناقص مانده و سی‌هاکس در بخش سوم یا چهارم بازی به یک امتیاز رسیده (یا نرسیده) باشد. آن وقت تیتر خبرها راجع به موقعیت‌های دیگر بازی بود و تصمیم پیت کرول در بخش دوم نادیده گرفته می‌شد.

کرول بدشانسی آورد. او بر کیفیت تصمیم‌گیری‌اش در بازی کنترل داشت، اما بر چگونگی اجرای تصمیم نه. دقیقاً به این دلیل بود که نتیجهٔ مطلوبی نگرفت و همهٔ تقصیرها به گردن او افتاد. او سبکی از بازی را اجرا کرد که به احتمال زیاد به پیروزی نهایی یا یک پاس ناقص ختم می‌شد (که باعث می‌شد سی‌هاکس برای رساندن توپ به مارشون لینچ باز هم فرصت داشته باشد). تصمیم او کیفیت خوبی داشت اما به نتیجهٔ بدی منجر شد.

او قربانی تمایل ما برای سنجیدن کیفیت تصمیم با کیفیت نتیجه شد. بازیکنان پوکر برای چنین چیزی یک واژه دارند: نتیجه‌گرایی. وقتی پوکر را شروع کردم، بازیکنان باتجربه‌تر در مورد خطرات ناشی از توجه صرف به نتیجه به من هشدار دادند و آگاهم کردند که در مقابل این وسوسه مقاومت کنم و راهبردم را به‌خاطر ناکامی در چند دست در کوتاه‌مدت تغییر ندهم.

پیت کرول دریافت که اعتراض منتقدانش به‌خاطر پیامد و نتیجهٔ نهایی بود. چهار روز بعد از سوپربول، او در یک برنامهٔ تلویزیونی حاضر شد و اذعان کرد این بدترین نتیجه‌ای بود که تا به حال از تصمیماتش در مربی‌گری تیم گرفته است. او در ادامه گفت: «اگر می‌توانستیم پاس را دریافت کنیم، یکی از باشکوه‌ترین بازی‌هایمان می‌شد. همه‌چیز خوب پیش می‌رفت و دیگر هیچ کس در این مورد فکری نمی‌کرد.».