کتاب ملاقات در جنگل بلوط

کتاب ملاقات در جنگل بلوط نوشته جواد افهمی است. کتاب ملاقات در جنگل بلوط داستانی جذاب برای نوجوانان درباره اتفاقات سرنوشت‌ساز کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ است.

درباره کتاب ملاقات در جنگل بلوط

کتاب ملاقات در جنگل بلوط داستانی جذاب درباره کودتای ۲۸ مرداد است. در این کتاب راوی داستان سال‌ها پس از کودتا، برای تمام کردن یک پایان‌نامه به سراغ یکی از نزدیکان حکومت رفته است تا ماجرای حقیقی را بداند. سروان تیجانی که همان مرد با نفوذ مورد اشاره است، یکی از آجودان‌های محمدرضا پهلوی است که در ابتدا بسیار سخت حاضر می‌شود دانشجو را بپذیرد، او رابطه نزدیکی با شاپور ریپورتر رئیس سازمان مخفی اطلاعات انگلیس در ایران داشته و همین ارتباط باعث ورود موثر او به واقعه کودتا شده است. این کتاب روایتی تاریخی درعین‌حال جذاب داستانی است که شما را با خود به قلب اتفاقات جذاب می‌برد. 

خواندن کتاب ملاقات در جنگل بلوط را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام نوجوانان علاقه‌مند به داستان‌های تاریخی پیشنهاد می‌کنیم. 

بخشی از کتاب ملاقات در جنگل بلوط

مکث می‌کند و با دل انگشت شست، محتویات پیپش را صاف می‌کند. دوباره کبریت می‌کشد. می‌گوید: «تو از یه پیرمرد مریض و خسته چه توقعی داری؟ چطور توقع داری من چیزی از اون روزها به خاطر داشته باشم؟!»

حالا دیگر دارد به خاکی می‌زند. اگر نمایش چند لحظهٔ قبلش را ندیده بودم، شاید باور می‌کردم، و حتّی شاید کمی هم باهاش هم‌دردی می‌کردم؛ امّا حالا می‌فهمم که همهٔ وجودش تبدیل شده به تیجانی چاخان‌گو. شک ندارم اگر شمه‌ای از مطالبی را که برای مأمورهای اطلاعاتی اعتراف کرده، برایم بگوید، برای پایان‌نامه‌ام کافی است. و شک ندارم که مسئولین اطلاعات، اعترافات شفاهی مردی مثل او را جایی منتشر نکرده و نمی‌کنند. علتش را نمی‌دانم؛ امّا شواهد و قراین این‌جور می‌گوید.

می‌گویم: «اختیار دارین جناب تیجانی. ببخشید! جناب سروان تیجانی. مغز شما مثل ساعت کار می‌کنه. کسی که شاپور ریپورتر رو به خاطر داشته باشه، حتم بدونین که ریز قضایای کودتای ۲۸ مرداد رو هم به خاطر داره.»

بهش یادآوری می‌کنم که لحظاتی پیش، بند را آب داده و همه‌چیزش را رو کرده است.

می‌گوید: «اوّل، تو از اون فهرست بگو! برام خیلی مهمه.»

چیزی را توی ذهنم مرور می‌کنم. دارد باورم می‌شود که فهرستی بوده و اسامی کسانی توی آن فهرست خیالی درج شده بوده است. دارم اسامی را مرور می‌کنم. رجوعی ذهنی به کتاب خواب آشفتهٔ نفت آقای محمّدعلی موحد می‌کنم. می‌گویم: «یک جای فهرست، از برادران رشیدیان اسم برده شده بود. اگه اشتباه نکنم، اون‌ها در زمان کودتا، رابط اصلی سفارت انگلیس بودن و خبرهای دست اوّل رو از تو بازار همون‌جور داغ‌داغ واسه سفارت‌خونهٔ بریتانیای کبیر می‌بردن.»

تیجانی می‌گوید: «این نظریه که برادرای رشیدیان، رابط سفارت‌خونهٔ بریتانیا بودن، یک نظریهٔ احمقانه و دور از حقیقته. برادرهای رشیدیان رو من خوب می‌شناختم. اونا رابط سفارت‌خونه نبودن. رابط سی.آی.اِی و اینتلیجنس سرویس هم نبودن. کار وودهاوس بود. برادرای رشیدیان رو اون عَلَم کرد. اون عوضی‌ها هیچ پخی نبودن. الکی شلوغش کرده بودن. همه‌ش کار وودهاوس بود.»

پیرمردِ لالمانی‌گرفتهٔ نیم ساعت پیش و دو سه ـ هفتهٔ پیشِ ما، حالا تبدیل شده به یک بلبل تمام‌عیار. چنان به چَه‌چَه زدن افتاده که نگو و نپرس! بال هر چی بلبل و قناری توی جنگل را از پشت بسته. نمی‌خواهم چیزی از قلم بیفتد. داد می‌زنم: «وودهاوس چه نقشی داشت؟ منظورم تو قضیهٔ ارتباط بین سیا و سازمان جاسوسی انگلیسه؟»

می‌گوید: «وودهاوس، یکی از اعضای رده‌بالای ام.آی.سیکس بود. از مسئول‌های ارشدش هم بود. وودهاوس همون ابتدای نخست‌وزیر شدن مصدّق، به پیشنهاد زینر اومد ایران و موندگار شد.»

باز داد می‌زنم: «زینر این وسط چیکاره بود؟»

با بی‌حوصلگی می‌گوید: «اون، خبرهٔ فعالیت‌های اطلاعاتی و جاسوسی در زمان جنگ جهانی بود. تو کارش لنگه نداشت. یکِ یک بود. از اونایی بود که نیگاش می‌کردی، دلت می‌خواست همین‌جوری تحسینش کنی. مرد فوق‌العادهای بود.